با گذشت سه روز از فاجعه شکست یک یخچال طبیعی در کوهپایههای هیمالیا در شمال هند و جاری شدن سیل، امیدها برای نجات جان بازماندگان احتمالی این حادثه کمرنگ شده است.
یخچال واقع در کوهستان چامولی در ایالت اوتاراکند بامداد یکشنبه بر اثر گرمایش زمین و ذوب شدن یخها شکست و آب دریاچهای که پشت آن بود آزاد شد. سپس این آب به شکل سیل سهمگین و خروشانی در طول دره رودخانههای «داولی گنگا»، «ریشی گنگا» و «آلاکناندا» که همگی از سرچشمههای رود بزرگ «گنگ» هستند، به راه افتاد.
به گزارش یورو نیوز، این سیل که در مسیر خود حجم عظیمی از گل و لای را حمل میکرد بر سر راه خود پلها و جادههای زیادی را ویران کرده و تأسیسات دو سد و نیروگاه برقآبی را در زیر گل مدفون ساخت.
این حادثه دهها قربانی بر جای گذاشت. بیش از ۱۷۰ نفر نیز در این حادثه ناپدید شدهاند و هنوز اطلاعی از سرنوشت آنان در دست نیست. مقامات روز چهارشنبه ۱۰ فوریه (۲۲ بهمن) گفتند که تاکنون جسد ۳۲ تن از آنان پیدا شده، اما در این میان هویت ۲۵ جسد هنوز شناسایی نشده است.
بسیاری از قربانیان کارگران فقیری هستند که از صدها کیلومتر آنسوتر و از مناطق دیگر هند برای کار به این منطقه آمدهاند و کسی نمیداند که در زمان حادثه کجا بودهاند.
به گفته مسئولان، جستجو برای یافتن بقیه قربانیان و سیلزدگان ادامه دارد اما ممکن است روزها طول بکشد تا اجساد بیشتری در زیر صدتا تن گل و لای غلیظ، سنگ و بقایای درختان پیدا شود.
کارگران به دام افتاده در تونل
محور اصلی عملیات عظیم امداد و نجات که از روز یکشنبه آغاز شده و تا کنون به طور شبانه روزی در جریان بوده، تونلی در نزدیکی تأسیسات یک نیروگاه برقآبی در حال احداث «ویشگاد» در نزدیکی شهر «تاپوان» است.
مأموران امداد و نجات هندی به ویژه در تلاشند تا با کنار زدن گل و لای و سنگ و موانع دیگر، ۳۴ کارگری را که در این تونل گرفتار شدهاند، نجات دهند.
مقامات هند روز چهارشنبه گفتند که زمان برای نجات جان این افراد رو به اتمام است و تنها امید اندکی هست که آنها در محفظههایی که دارای هوای کافی است، زنده مانده باشند.
یک مقام ارشد امداد رسانی هند به نام پیوش رائوتلا به خبرگزاری فرانسه گفت: «با گذشت زمان، احتمال یافتن کارگران کاهش یافته اما معجزه همیشه روی میدهد.»
وی در باره دشواری کار گفته است: «ما در کارمان محدودیتهای زیادی داریم. مثلا نمیتوانیم با چندین بولدوزر همزمان برای کنار زدن گل و لای فشار بیاوریم. ما در حال کار شبانه روزی هستیم، هم با نیروی انسانی و هم با ماشینآلات. اما میزان آوار آنقدر زیاد است که مدتی طول میکشد تا همه آنها را برداریم.»
ویوک پندی، سخنگوی پلیس مرزی هند نیز به روزنامه تایمز هند گفت: «حتی اگر این ۳۴ نفر زنده باشند، بیشترین نگرانی ما از سرمازدگی (هیپوترمی) آنهاست که در چنین شرایطی میتواند کشنده باشد.»
در خارج از تونل، تیمهای پزشکی با کپسولهای اکسیژن و برانکارد در حالت آمادهباش هستند و همچنین بستگان کارگران نیز با اضطراب و نگرانی در انتظار هستند.
گرچه علت اصلی فاجعه جاری در اوتاراکند هند ذوب شدن سریع یخچالهای طبیعی در منطقه هیمالیا بر اثر گرم شدن کره زمین اعلام شده اما فعالیتهای مربوط به سدسازی، لایروبی بستر رودخانهها برای استحصال شن و ماسه و قطع درختان برای ساختن جادههای جدید و نیز به هدف تقویت استحکامات دفاعی در مرز چین از عوامل دیگر این فاجعه بوده است.
از دیگر مطالب سایت
مطالب مرتبط با اين مقاله:
- این بیماری همهگیر دروازهای به روی آینده است – آرونداتی روی، برگردان: هامون نیشابوری
- رکوردزنی افزایش هزینههای نظامی جهان در سال ۲۰۱۹؛ آمریکا در صدر
- اعتصاب غذای کشاورزان هند در سالگرد درگذشت مهاتما گاندی؛ دولت اینترنت حومه دهلی را قطع کرد
- ادامه ی اعتراضات دهقانی در هند؛ بزرگراهها در ۲۵ ایالت مسدود شد
همواره در نظام استثمارگر و خون ریز سرمایه این کارگران و زحمتکشان هستند که اولین و بزرگترین قربانی هر حادثه و فاجعه طبیعی و فجایع دیگری همچون جنگ، مرگ از گرسنگی، در خیابان و زندان کشته شدن که دست ساز انسان هستند.واقعا چرا؟ برای اینکه جان کارگران و زحمتکشان فقط بمثابه ی دادن ارزش اضافه یعنی سود سرمایه داران ارزش دارد د نه بیشتر.برای این است که کارگران و زحمتکشان به زندگی نسبتا مطمئن و انسانی نمی رسند ، مگر اینکه این نطام را بطور کامل واژگون نمایند.اینرا در این گفته کارل مارکس و انگلس میتوان به روشنی دید : کمونیستها عار دارند که اهداف و نظرات خود را پنهان نمایند. آنها به آشکارا اعلام می دارند که تنها با واژگون ساختن کامل نظام اجتماعی موجود است که میتوانند به اهداف خود برسند. بگذار که طبقات حاکم از انقلاب کمونیستی بر خود بلرزند. در میان پرولتارها چیزی جز زنجیر خود را از دست نمی دهند، ولی جهانی را بدست خواهند آورد.
پرولتارهای سراسر جهان متحد شوید!
مانیفیست حزب کمونیست سال۱۸۴۸
کارگران بدون حزب طبقاتی خویش – حزب کمونیست – حزب کارگران آگاه نه تنها در سطح کشوری، بلکه در سطح بین المللی و مسلح شدن نمیتوانند انقلاب اجتماعی – انقلاب کمونیستی که با قهر و جنگ طبقاتی سخت و خونین همراه است، به پیروزی رسانده و با ایجاد دیکتاتوری پرولتاریای مسلح که دولت انحلال جامعه طبقاتی و لغو کننده شرایط موجود اجتماعی است وبا آفرینش جامعه ای کاملا متفاوت با جامعه کنونی، ینعی جامعه ای در آن از استثمار انسان توسط انسان خبری نیست، تضادها و تناقضات جامعه کنونی رفع شده اند -جامعه کمونیستی، خود را رها نمایند و مرگ نسل انسان را باید انتظار کشید!