پس از ممنوع الملاقات شدن محمدحبیبی ، فرهادمیثمی هم ممنوع الملاقات شد.
دکتر میثمی و محمد حبیبی طی یک نامه در اعتراض به تضییع حقوق زندانیان ، دست به نافرمانی مدنی در زندان زده اند. در نامه مشترک این دو زندانی آمده است:
«با توجه به نقض صریح مفاد عدیده از آئیننامه اجرایی سازمان زندان ها و سایر قوانین جاری کشور در زمینه حقوق زندانیان و عدم پاسخگویی رئیس زندان به درخواست های مکرر زندانیان برای گفتگو در این باره، از این پس خود را ملزم به رعایت قوانین دلبخواهانه زندان های شما نمی دانیم».
در بخشی از نامه این دو زندانی آمده است:”دیگر در صف آمارگیریهای صبح و شب شما نمینشینیم و همزمان با کتابی در دست، گوشهای بیرون از صفها نشسته و به مطالعه میپردازیم. همچنین در مراسم صبحگاه اجباری شما شرکت نمیکنیم.”
مسئولان زندان به جای رسیدگی به اعتراض زندانیان فرهاد میثمی را نیز ممنوع الملاقات نمودند.
ممنوع الملاقات کردن زندانی مصداق بارز شکنجه و آزار زندانی و خانواده زندانی است.