علیه نژاد پرستی، زنده باد انسان و انسانیت – نسان نودینیان

مدیای اجتماعی این روزها در حواشی شعارهای نژادپرستانه در بازی استقلال تهران و تراکتورسازی تبریز اشباع شده است.

شعار  علیه بازیکنان کُرد زبان و سلامهای نظامی تعدادی از بازیکنان تیمهای فوتبال در تراکتورسازی در حمایت از حمله ارتش ترکیه به مردم و احزاب سیاسی در کردستان سوریه  واکنش های سیاسی و مواردی انتقام جویانه را بدنبال داشته است.

نفرت پراکنی نژاد پرستانه وناسیونالیستی البته در ایران و در سطح دنیا پدیده تازه ای نیست. نژاد پرستی طی سالهای متمادی و بویژه با انکشاف سرمایه داری وجود داشته است و هر دوره ای با مشخصات و فاکتورهای سیاسی متفاوت مبتنی بر اوضاع سیاسی، آرایش و موقعیت سیاسی طبقات حاکم و دولتها ابراز وجود کرده است.

نژاد پرستی ونفرت پراکنی ناسیونالیستی در فوتبال و المپیادهای بزرگ و کوچک  بازیهای کشوری و بین المللی همواره مورد توجه مردم و رسانه ها است. به دلیل خصلت توده ای فوتبال مردم به تحرکات نفرت پراکنی ناسیونالیستی و نژادپرستی جواب فوری میدهند. لیگ های ورزشی و فدراسیونهای ورزشی قطعنامه علیه نژادپرستی مینویسند و در شروع هر بازی قطعنامه و پیامهای بازیکنان در ضدیت با نژادپرستی را برجسته میکنند  و  در میدیای اجتماعی  رسانه ای پوشش داده میشود.

در بازی استقلال تهران و تراکتورسازی تبریز تعدادی از نژاد پرستان با شعارهای نژادپرستانه علیه بازیکن کُرد زبان سلام نظامی دادند و از این طریق حمایت خود را از حمله ارتش ترکیه به مردم شمال و شرق کردستان سوریه  نشان دادند. نژادپرستان مدافع اردوغان فاشیست فضای شاد و ورزشی را مسموم کردند. این بازی و شعار نژاد پرستانه مرگ بر کرد و سلام نظامی در معیت یکی از  قاتلین مردم ایران  محسن رضایی در تلویزیونها رسانه ای شد.

در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی نژاد پرستی و  نفرت پراکنی ناسیونالیستی محدود به این مورد و موارد مشابه نیست. همه ما روزمره شاهد فضای ضد عرب و علیه شهروندان افغانستانی ساکن در ایران هستیم. این نوع   نژاد پرستی و  نفرت پراکنی ناسیونالیستی دولتی است. حاصل عملکرد دولتها و گردش سرمایه و پیامدهای بحران سیاسی و اقتصادی سرمایه داری است.

در کردستان بدلیل حضور قدرتمند چپ و کمونیستها،  فضای سیاسی و باد زدن  نژادپرستی و نفرت پراکنی ناسیونالیستی خوشبختانه ضعیف شده است. چپ و کمونیسم در عرصه تئوریک، سیاسی و ایجاد سنت اعتراض توده ای و اجتماعی، جامعه کردستان را به درجات بیشتری چپ و انسانی کرده است. باوجود این پیشروی ها که حاصل بیش از چهاردهه مبارزه کمونیستها، جنبش برابری زنان و کارگران و مردم آزادیخواه و سوسیالیست است، باید مواظب ویروس ناسیونالیسم و نژادپرستی بود. در مقابل نژاد پرستان ترک باید مواظب بود که نژادپرستان کرد میداندار نشوند. کم نیستند سازمانهایی نظیر “پژاک|”،  باندهای قوم پرست ایلخانی  ــ مهتدی  و حزب دمکرات و… که  فضای نژادپرستی قومی را تحت عنوان “کردا یه تی” و “دفاع از کرد” بخواهند به عنوان پاسخ نژاد پرستان ترک علم کنند.

فراخوان ما به مردم کردستان و آذربایجان این است مواظب سیاستهای تفرقه افکنانه باشند و در مقابل نژادپرستان بایستند. تفرقه قومی سیاست جمهوری اسلامی و حاکمان جنایتکار است.  گسترش فضای نژاد پرستی مردم را در مقابل هم قرار میدهد و چنین فضایی به نفع جمهوری اسلامی و جریانات مرتجع نژاد پرست ترک و کرد خواهند بود. باید با تمام قوا تلاش کرد اتحاد و همبستگی مردم را تقویت کرد. برخلاف سیاست جمهوری اسلامی و قومپرستان ترک و کرد مردم منتسب به اقوام و مذاهب مختلف دشمن همدیگر نیستند همه آنها بوسیله حاکمان فعلی سرکوب و بی حقوق شده اند. انسان قبل از اینکه در چه منطقه و کشوری متولد بشود یک موجود انسانی است. انسان بعد از تولد است که با ویروس ناسیونالیستی و مذهبی آغشته میشود.

اما امروز و در فضای سیاسی ایران جمهوری اسلامی معمار گسترش ویروس نژادپرستی و تفرقه قومی است. در مقابل نژادپرستان و تفرقه اندازان باید با اقداماتی سمبولیک بر روی بنرها در شهرها شعار «نه به نژادپرستی! زنده باد انسان و انسانیت!» را همه جا نصب کرد و اقدام نژاد پرستان ترک را محکوم کرد.

نسان نودینیان

١٣ آبان ١٣٩٨

۴ نوامبر ٢٠١٩

چاپ کن