«جینین آنیس» نایب رئیس دوم سنای بولیوی که از مخالفان دولت وقت مورالس محسوب میشود، و یک راست گرا است. خود را رئیس‌جمهوری موقت این کشور معرفی کرد.
بر اساس قانون اساسی بولیوی «آدریانا سالواتیرا» رئیس سنا می‌توانست جانشین مورالس شود اما او نیز یکشنبه استعفا کرد. از این رو، «جینین آنیس» معاون دوم سنای بولیوی گفته که وی آماده است کنترل کشور را در دست بگیرد.
او که طبق قانون اساسی امکان ریاست جمهوری را دارد، با چشمانی گریان اظهار کرد که سنا روز سه‌شنبه جلسه‌ای تشکیل خواهد داد. او از اعضای پارلمانی «حزب جنبش سوسیالیسم» وابسته به مورالس خواسته بود تا در این جلسه شرکت کرده و راه‌حلی طبق قانون اساسی یافته و رئیس جمهوری موقت را تعیین کنند.
استعفای مورالس باید به طور رسمی به تأیید «مجمع قانونگذاری» که متشکل از اعضای سنا و مجلس نمایندگان است، برسد.
به گزارش بامداد چهارشنبه خبرگزاری آسوشیتدپرس، آنیس که در جلسه دیروز(سه‌شنبه) سنای بولیوی و در غیاب اعضای حزب «حرکت برای سوسیالیسم» بر کرسی ریاست این نهاد قانونگذاری نشسته بود، اعلام کرد که ریاست جمهوری موقت این کشور را برعهده می‌گیرد.
به دنبال تشدید بحران سیاسی در بولیوی، سازمان کشورهای قاره آمریکا از دولت لاپاز خواست تا نتایج انتخابات ریاست جمهوری ۲۸ مهر ماه (۲۰ اکتبر) را ملغی اعلام کند و به برگزاری انتخابات مجدد تن دهد.
روز یکشنبه ۱۹ آبان ماه (۱۰ نوامبر) با دخالت ارتش بولیوی، اوو مورالس رئیس جمهوری پیشین این کشور مجبور به استعفا شد و در نطقی تلویزیونی اظهار داشت: استعفای خود را تقدیم می‌کنیم تا برادران و خواهران کارمند دولت هدف حملات و تهدیدات قرار نگیرند.
قانونگذاران بولیویایی پیشتر اعلام کرده بودند که با توجه به عدم حضور نمایندگان حزب حرکت برای سوسیالیسم، سنای این کشور حدنصاب لازم برای بررسی استعفای مورالس را ندارد. اما در جلسه روز سه‌شنبه سنای بولیوی، به رغم اینکه نمایندگان حزب مورالس همچنان غایب بودند، آنیس که دومین نائب‌رئیس این مجلس است، ریاست جلسه را برعهده گرفته و اعلام ریاست جمهوری کرد.
مورالس روز دوشنبه پس از دریافت پناهندگی از مکزیک، بولیوی را ترک کرد.
وزارت امور خارجه آمریکا این سناتور مخالف دولت «اوا مورالس» را به عنوان رئیس جمهوری موقت بولیوی به رسمیت شناخت.
به گزارش خبرگزاری تاس، «مایکل کوزاک» معاون وزیر خارجه آمریکا در امور نیمکره غربی در صفحه توئیترش تایید کرد، واشنگتن «جینین آنیس» سناتور و نائب رئیس دوم سنای بولیوی را به عنوان رئیس جمهوری موقت بولیوی به رسمیت می‌شناسد.
این مقام آمریکایی افزود: آنیس مسئولیت ریاست جمهوری موقت بولیوی را برعهده گرفته است. ما در مسیر همکاری با او و دیگر مقام‌های غیرنظامی در راستای برگزاری هرچه سریعتر انتخابات آزاد و منصفانه در بولیوی گام برمی‌داریم.
درگیری حامیان مورالس با پلیس در پایتخت بولیوی
پس از آنکه خانم «جینین آنیس» معاون دوم سنای بولیوی، خود را به عنوان رئیس‌جمهوری موقت این کشور معرفی کرد، درگیری‌هایی در خیابانهای لاپاز(پایتخت این کشور) با حضور حامیان مورالس رخ داده است. برخی رسانه‌ها از کشته‌شدن دستکم هفت نفر در این ناآرامی‌ها خبر می‌دهند.
مورالس روز دوشنبه پس از دریافت پناهندگی از مکزیک، بولیوی را ترک کرد و روز سه‌شنبه وارد مکزیک شد.
حامیان خشمگین مورالس در حالی که فریاد می‌زدند، «رئیس سنا باید پُست ریاست جمهوری را کنار بگذارد»، تلاش کردند به ساختمان کنگره نزدیک شوند. به دنبال آن، نیروهای پلیس و سربازان ارتش برای متفرق کردن آنها از گاز اشک‌آور استفاده کردند.
طبق گزارش‌ها، جنگنده‌های ارتش برای نشان دادن قدرت خود، بر فراز آسمان لاپاز به پرواز درآمدند که این مساله وفاداران به مورالس را خشمگین کرد و آنها در راهپیمایی فریاد می‌زدند، « ما نمی‌ترسیم.»
1378 -1401 (2000 – 2023) * کپی رايت
دموکراسی این، هر جائی از این بغل به آن بغل پرتاب میشود، سیلی میخورد، با ارتشیان همخوابه میشود، با صورت رنگ روغن مالیده حضور می یابد و اعلام می کند که: سرخی گونه هایش از ضرب سیلی سرمایه داران نیست، بلکه از رنگی است که به چهره اش مالیده است! این است که دمکراسی زمانه ما که با بمب ۱۰ تنی به درخانه های کاهگلی انداخته میشود! پیر زن ۷۰ ساله را در خیابانهای پاریس زیر له می کند، خانم نسیم!
آقای قربانی،
نوشته شما بجز شعار و فحش هایی سطحی چیز دیگری ندارد، باور نمی کردم این سطح مطالعه کنندگان اخبار روز باشد.
دوم اینکه اصلا به موضوعی که من مطرح کردم ربط ندارد و جواب ایراد مرا نداده اید.
تیتر خبر کاملا” جانبدارانه است، آنهم از مورالس که قصد دیکتاتوری دایم العمر داشت. مطابق شرح خبر این خانم قانونا” رییس جمهور موقت است، تیتر خبر او را خود خوانده نشان می دهد بخصوص با پاشنی حمایت امریکا !
رذالت احتمالی ایشان بعنوان یک سیاستمدار راستگرا، حتی رذالت دولت ترامپ بعنوان یک پوپولیست هار نمی تواند توجیه برخورد احساسی و کار نادرست ( یا حتی بی دقتی) یک روزنامه نگار گردد بخصوص با مارک سوسیال دموکرات. اینگونه خبر رسانی می گوید که سوسیالیست ها اذعان به دموکراسی را از سر اجبار پذیرفته اند نه از باور.