بیانیه و مصوبات
در پاسخگویی به نیاز هر چه بیشتر همراهی با مبارزات کارگران در ایران، ما جمعی از فعالان کارگری و سوسیالیست ازاول ماه مه ۲۰۱۹ طی گفتگوها وتبادل نظرهای طولانی بر سر فعالیت مشترک تحت نام شورای همراهی با آلترناتیو کارگری درایران به توافق رسیدیم. طی یکسال و نیم گذشته جلسات بحث آزاد علنی و شور و مشورت جمعی موثری را در زمینه اوضاع سیاسی ایران و وضعیت جنبش کارگری، آلترناتیو و شوراهای کارگری برگزار کردیم و فعالیتهای عملی مشترک با دیگر تشکل ها و نیز دراول ماه مه ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ تحت نام مشترک ” شورای سراسری برگزاری اول ماه مه ” و در هشت مارس ۲۰۲۱ را سازمان دادیم.
برگزاری مراسم روز کارگر۱۴۰۰ در ایران و صدور بیانیه ها و پیام های تشکل ها ی مستقل و کارگران ما را نیزبرآن داشت تا هدف و فعالیت های آتی خودرا با توجه به شرایط عینی در ایران هر چه بیشتر هماهنگ کنیم .
خیزش های دیماه ۹۶ و آبانماه ۹۸ با شرکت عظیم توده های زحمتکش و به جان لب رسیده و بر بستر مبارزات جاری کارگران مهر باطلی بر حاکمیت جمهوری اسلامی زد. در طول و ادامه ای این اعتراضات ما شاهد هزاران اعتراض و اعتصاب کارگری و دیگر جنبشهای اجتماعی بوده ایم. مبارزه‌ی پیگیر و خستگی‌ناپذیری را در شرایطی که توازن قوا حاکم نبوده، زیر سرکوب و استبداد خشن رژیم تا کنون به پیش برده‌اند. حتی در سال ۱۳۹۹ با وجود شرایط مرگ آفرین کرونا این مبارزات بیش از پیش تداوم یافت. با وجود اختناق و سرکوب ودستگیری و زندان چندین مراسم علنی کارگری برگزار شد وکارگران و تشکل های مختلف بیانیه های مشترکی دراول ماه مه ۱۴۰۰ منتشر کردند.
اول ماه مه سال ۱۴۰۰ در تاریخ مبارزات کارگری در ایران بی نظیربوده و جنبش کارگری پیشروهایی بیشماری را با خود به همراه داشته است.
کارگران و تشکلهای مستقل کارگری در اول ماه مه ۱۴۰۰ اوضاع و شرایط و نیزارتقای مبارزه طبقاتی تا شکل گیری آلترناتیو کارگری را چنین ترسیم میکنند:
” کارگران و حقوق‌بگیران در بخشهای مختلف اقتصاد از صنعت بزرگ همچون پتروشیمی، هپکو، آذرآب، نیشکر هفت‌تپه، شرکت واحد اتوبوسرانی تهران، فولاد خوزستان و . . . تا معلمان، بازنشستگان، دانشجویان و زنان به اشکال و طرق مختلف مبارزات خود را به پیش برده و مخالفت خود را با سیاست‌های خشن و نئولیبرالی دولت و حاکمیت نشان داده‌اند که در این میان می توان بطور ویژه از مبارزات خستگی‌ناپذیرِ کارگران هفت‌تپه یاد کرد که مسائل مهم و پایه‌ای چون خصوصی‌سازی، اختلاس‌های بزرگِ سهامداران و صاحبان اصلی هفت‌تپه را در سطح جامعه مطرح کرده و در مقابل، از نقش کارگر در تصمیم‌گیری‌ها و اداره شورائی سخن گفته‌اند. مبارزاتی که از جانب هم طبقه‌ای‌های آنان در اقصاء نقاط جهان مورد حمایت قرار گرفته است. تا آن جا که بارها شاهد بیانیه‌ها و کمپین‌های حمایتی از جانب کارگران، سندیکاها و اتحادیه‌های بزرگ کارگری در نقاط دور و نزدیک جهان بوده‌ایم.“
“اتحاد طبقاتی ما و متحدانمان می تواند پیام آورجامعه ای عادلانه و آزاد باشد و این کشتی طوفان زده را به ساحل بنشاند. برای اینکه قدمی در راه حصول مطالبات مشترکمان برداریم نیازمندیم تا تشکیلات کارگری را در همبستگی با هم برپا کنیم و دستاوردهای عظیم جنبش کارگری جهان را نقطه آغاز قرار دهیم. در طول این تاریخ پر غروربرای مطالباتی نظیر کاهش ساعات کاری یا بیمه و حقوق شناخته شده ای مثل تشکل یا حق برگزای مجمع عمومی ،خون های زیادی ریخته شده و اجازه نمی دهیم که این دستاوردها به فراموشی سپرده شوند.این تاریخ ثابت کرده است تنها نیرویی که می تواند پرچم دار عدالت اجتماعی در جامعه باشد ،طبقه کارگر متحدی است که کمیته ها و شوراهای سرتاسری اش به همین منظور قد علم می کنند. ما کارگران گروه ملی صنعتی فولاد ایران (اهواز) با این چشم انداز علیه ظلم و بیداد می جنگیم و برای سقف مطالبات کارگری اعم از مسکن و رفاه همگانی ،بیمه بیکاری و درمانی مکفی،اعتراضات و اجتماعات آزاد ،آموزش رایگان و امنیت شغلی هم پیمان می شویم و در کوره های ذوب آهن بر مشت های فولادین خود حک می کنیم تا در مسیر لغو استثمار انسان از انسان دست از سازماندهی و مبارزه طبقاتی بر نداریم. ما کارگران آهنیم ،ریشه ظلم رو می کنیم.
“آلترناتیو ما کارگران در ایران، یک آلترناتیو ی است که منافع تمامی کارگران و زحمتکشان و مزد بگیران و فرودستان جامعه را فراهم کند، حاکمیتی که خود در آن نقش داشته باشیم ، مشورت و تبادل نظر کنیم و خود در اجرایی کردن آن دخالت گر باشیم. حاکمیتی که هیچ کسی در حاشیه آن نیست، بلکه تمانی آحاد افراد جامعه از تمام طبقات و اقشار جامعه، با هر اندیشه و عقیده ای، خارج از ملیت، نژاد و جنسیت، مذهب و هر زبانی، در اداره کشور و سرنوشت آن دخالتگر، تصمیم گیرنده و اجرا کننده می توانند باشند. جامعه ای که هیچ کس در حاشیه نیست، و تمام امتیازات ویژه ای که مبنای تبعیض آمیز را دارند را بی معنی خواهد کرد. در آلترناتیو کارگران، تمامی احاد افراد جامعه با برخورداری از تمامی امکانات در راستای تسهیل شرکت و دخالتگری در تعیین سرنوشت و نیازهای جامعه و با حضور جمعی ، اداره و مدیریت شورایی را امکان پذیر می کند.”
بیانیه تشکل ها در اول ماه مه ۱۴۰۰ راه ضروری که در پیش پای جنبش کارگری می گذارد، متشکل شدن در سطح واحدهای مختلف و ایجاد یک شورای همکاری میان بخشهای مختلف کارگران، کارمندان و مزدبگیران، معلمان، بازنشستگان، زنان، دانشجویان و بیکاران میباشد،که طبقه کارگر و دیگر طیفهای اجتماعی را از این پراکندگی رها ساخته و حول یک آلترناتیو کارگری و رسیدن به اهداف نهایی خود را سازمان دهند. شرایط بحرانی حاضر، که ناشی از تکامل عینی روندهای عمیق اقتصادی و سیاسی و اجتماعی هستند، راه حل انقلابی و تغییرات بنیادی را می طلبند. آنچه باعث میشود طبقه کارگر پیگیرترین نیرو در مبارزه برای تغییر ساختاراقتصادی باشد، در نیاز عینی طبقه کارگر ریشه دارد، یعنی نیازی که از موقعیت تحت ستم واستثمار طبقه کارگر در جامعه موجود نشات می گیرد. بنابراین، این فقط در رسالت این طبقه است که گورگن واقعی نظام سرمایه داری است.
اعتصاب سراسری کارگران پیمانی نفت با طرح خواسته های عمومی جنبش کارگری و پیوستن هر روزه گروهها و بخشهای کارگری بیشتر به اعتصاب و جلب حمایت وسیع از تشکلها و نهادهای مستقل کارگری در ایران و در سطح بین المللی نشان داد که با طرح لغو پیمانکاری و قراردادهای موقت و علیه خصوصی سازی سرسازش ندارد و یک مبارزه ای سیاسی و طبقاتی است که منافع کل جنبش را دربر میگیرد.
جنبش کارگری در مبارزات، اعتراضات و اعتصابات خود خواسته هایی مانند تامین معیشت همگانی، آموزش و بهداشت رایگان، افزایش مزد، لغو قراردادهای موقت و تامین امنیت کاری، لغو خصوصی سازیها، تامین ایمنی کار، به کاربرگشتن بیکار شدگان و مبارزه علیه بیکاری، تشکل یابی مستقل، آزادی کامل اعتراض، تجمع، اعتصاب و گردهمائی را بیان نموده است. آزادی تمامی زندانیان سیاسی، لغو اعدام، برابری زن و مرد، و رفع کامل ستم جنسیتی و رفع تبعیض برای تمامی مهاجرین و رفع ستم ملی، تامین مسکن، آب و برق و امکانات مورد نیاز برای همگان بخش دیگری از خواسته های است که در مبارزات و اعتراضات جنبش کارگری و دیگر جنبشهای اجتماعی طرح گردیده است. آلترناتیو کارگران، یک زندگی انسانی برای همگان است. زندگی که هیچکس در حاشیه جامعه نیست، بلکه با حضور و با برخورداری از امکانات و با شرکت در ایجاد نیازهای جامعه به شکل جمعی اداره و مدیریت میشود.
حول آلترناتیو کارگری در ایران متشکل و متحد شویم!
ما فعالین شورای همراهی با آلترناتیو کارگری درایران منفعت خود را از منفعت طبقه کارگر جدا ندانسته بلکه خود را جزیی از این طبقه می دانیم. ما اساس حرکت خود را بر اساس اتحاد منافع طبقه کارگرکه شامل کارگران شاغل و بیکار، معلمان ، بازنشستگان ، پرستاران وسایرمزدبگیران است ونیز دیگر جنبشهای اجتماعی همچون جنبش زنان، دانشجویان ورفع ستم ملی تعریف نموده و فعالیت خواهیم نمود.
همکاری ما با سایر تشکلهای دیگرهم بر اساس توافقاتمان و منافع مشترک جنبشی در جهت تقویت و رشد آلترناتیو کارگری است. سیاست ما کاملا شفاف و بدور از آلترناتیوهای بورژوازی و در تقابل با آنها است.
بر این اساس وظایف زیر را در دستور کار قرار میدهیم:
- برگزاری جلسات درونی و منظم به منظورانسجام و هماهنگی در فعالیت های شورا
- برگزاری جلسات بیرونی در عرصه های مختلف جنبش اجتماعی
- ایجاد صندوق مالی مستقل
- گسترش فعالیت در تشکل ها و جمع های خارج از کشور برای اتحاد مبارزاتی در جهت تقویت آلترناتیو کارگری در ایران، برای فائق آمدن به پراکندگی و گسترده کردن فعالیتها در شهرها و کشورها
- گسترش جلب همبستگی بین المللی در خارج از کشور
- ایجاد کانال مجازی ورسانه های مستقل
- نشست حضوری سالیانه
- به روز کردن فعالیت ها و هماهنگی لازم با توجه به اوضاع جنبش کارگری در ایران
- برگزاری جلسات عمومی بحث آزاد در مورد مسائل مهم جنبش کارگری
روابط درونی ما در شورای همراهی با آلترناتیو کارگری در ایران
شورای همراهی به شکل شورایی فعالیت خود را سازمان داده و روابط خود را چنین پیش میبرد:
مجمع عمومی:
- مجمع عمومی تنها ارگان تصمیم گیری است.
- انتخاب هیئت هماهنگی در مجمع عمومی صورت میگیرد.
- هیئت هماهنگی یک ماه پیش از برگزاری، زمان ومکان برگزاری مجمع ، دستورکار پیشنهادی به اعضای مجمع عمومی ارائه میدهد.
- هرگونه تغییر در آیین نامه در مجمع عمومی با دوسوم اعضای حاضرانجام پذیر است.
- تصمیم گیریها در مجمع عمومی پس از بحث و بررسی کافی با اکثریت دو سوم آرای اعضا حاضر انجام
می پذیرد.
- هرسال حداقل یکبار مجمع عمومی برگزار میشود.
- مجمع عمومی اضطراری با درخواست یک سوم اعضا فراخوانده میشود.
واحدهای شهری و کشوری:
اعضا در محل فعالیت و زندگی خود میتوانند واحدهای شهری و یا کشوری را سازمان دهند.
بیانیه و اهداف شورای همراهی اشتراک نظری واحدهااست.
واحدها در فعالیت و سازماندهی خود استقلال دارند.
در صورت تمایل واحدهای شهری میتوانند واحد کشوری نیز سازماندهی کنند و روابط فعالیت و سازماندهی خود را مستقلا مشخص نمایند.
واحدها در ضمن حفظ استقلال خود در تصمیم گیریهای و فعالیتهای سراسری شرکت و دواطلبانه مسئولیت میگیرند.
عضویت:
- همه افراد موافق اهداف و روابط شورای همراهی میتوانند عضو شوند.
- اعضا از حقوق کامل و برابر در تمامی امور برخوردارند.
- عضویت فردی است.
- همه اعضا دارای یک رای هستند و حق انتخاب کردن و انتخاب شدن را دارند و پیشنهاد دهنده باید خود پیشقدم کار باشد.
- شرکت اعضا در تمامی جلسات آزاد است.
- پذیرش مسئولیت داوطلبانه است.
- فعالیتها از طریق گروههای کار توسط اعضای علاقمند و داوطلب پیش برده میشود.
هیئت هماهنگی و وظائف آن:
- مجمع عمومی هیئت هماهنگی را به مدت ۳ ماه انتخاب می‌کند.
- مسئولیتها در شورا به شکل گردشی و داوطلبانه است.
- نشستهای هیئت هماهنگی با حضور نصف بعلاوه یک اعضای اصلی رسمیت می یابد.
- هماهنگی گروههای کاربه عهده هیئت هماهنگی است.
- شرکت تمامی اعضادر جلسات هیئت هماهنگی آزاد است.
جولای ۲۰۲۱
