بیانیه ی شماره ی ۱۲ شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت

 وعده و وعید قبول نیست.  تنها راه رسیدن به مطالبات، اعتراض متحدانه خود ما کارگران است. و برای اینکار با برپایی مجامع عمومی خود همانطور که در هفشجان انجام دادیم و انتخاب نمایندگان منتخب خود در تمام شرکت ها اعتراضاتمان را جلو خواهیم برد 

حتما به کانال گروههای مدیریت پایپینگ سر زده اید. در اقدامی جدید شروع به انتشار لیست افرادی کرده اند که به گفته آنان “خائن هستند”  و خلاف تصمیمات “کمپین ” سر کار رفته اند. در همانجا کارگران اعتصابی از جانب سردمداران این گروه ها تشویق شده اند که اگر در محلهای کار آنها نیز کسانی سر کار رفته اند به عنوان خائنین به اعتصاب اعلام شوند. این کار سردمداران این گروه  اقدامی دیگر در راستای اقدامات تفرقه افکنانه آنان و یک حرمت شکنی آشکار است و حقیقتا ربطی به کارگر و درد کارگر ندارد. 

ما بخوبی واقف هستیم  که در جاهایی کارگران با شرایطی حداقلی زیر فشار گرسنگی و بی تامینی ناگزیر شده اند، سرکار بروند. و این کار این دوستان طبعا خود آنها را در موقعیت ضعیف تری قرار میدهد و به نحوی نیز میتواند اعتصاب را ضعیف کند. اما مشکل این دوستان را متوجه هستیم و برای اینکه اجازه ندهیم که همکاران ما زیر فشار زندگی در این موقعیت قرار بگیرند، باید صف اعتصابمان را قوی تر کنیم. با ایجاد صندوق همبستگی مالی در میان خود به این بخش از دوستان کمک رسانی کنیم. همان کاری را بکنیم که همکاران ما در هفشجان انجام دادند و با قدرت بر ادامه اعتصاب تا رسیدن به خواستها تاکید کنیم تا پیمانکاران ببینند که ما جمع هستیم و نیرو داریم و از خواست هایمان کوتاه نمی آییم.

دوستان کارگر!  اعتصاب شکن پیمانکاران هستند که در زیر چتر حمایت دولت و قانون و نیروی حراست و الان هم با علم کردن دارودسته های شورای اسلامی چی  چنین جهنمی را در مراکز نفتی برپا کرده و زندگی و معیشت ما را به گرو گرفته اند. لازمست کمی بیشتر توضیح دهیم.

ببینید ما کارگران دردهایی داریم. مشکلاتی داریم. از اینهمه زورگویی و بردگی کاری و تحقیر و بی تامینی خسته شده ایم و دست به  اعتصاب زده ایم. پیمانکاران سعی میکنند به هر شکلی که شده اعتصاب ما را بشکنند در صف ما تفرقه ایجاد کنند. ما باید با خرد جمعی و تصمیم گیریهای متحدانه خود دسیسه های آنها را خنثی کنیم. تعجب نکنید وقتی همکار ما بخاطر گرسنگی فرزندش مجبور می شود سر کار برگردد. خائن خواندن این عزیزان و بدتر از آن لیست کردن اسامی آنها به عنوان خائن ظلمی مضاعف و بیحرمتی به این کارگران است. خائن خواندن آنها تفرقه افکنی در صفوف ما کارگران اعتصابی است. اگر کارگری در کوران اعتصاب ما مجبور می شود سرکار برود. دلیلش اینست که تامین ندارد و نمی تواند غذای خانواده اش را تامین کند. خودتان خوب می دانید در حالی که من کارگر هیچگونه در آمدی ندارم. چند ماه حقوقم را بالا کشیده اند و پرداخت نمی کنند، هر لحظه ممکن است صاحب خانه من را از خانه ام بیرون بیندازد چون اجاره آن را نداده ام و بچه های ما هزینه تحصیل دارند چونکه از تحصیل رایگان برخوردار نیستند، یک بیماری ساده داشته باشی هزینه کمر شکن دارو و درمان داریم چونکه درمان رایگان نیست و کرونا هم هر روزه دارد جان می گیرد، معلوم است که اعتصاب ما با موانعی روبروست.  همانطور که اشاره کردیم باید این موانع را کنار بزنیم. ما از سردمداران گروه های پایپینگ می پرسیم که شما چه پاسخی به این مشکلات دارید؟  کجاست آن صندوق های همبستگی مالی ای که تشکیل دادید تا نگذاریم که گرسنگی و بی درمانی صف اعتصاب ما را سست کند؟ با  وجود این همه شرکت پیمانکاری فراوان در مراکز نفتی چه راهی گذاشتید که سراسری و متحد با پیمانکاران طرف شویم؟ از نظر ما شما خودتان قبل از هر چیز پرچم اعتصاب شکنی را بدست گرفتید. هزار جور زیگزاگ زده اید. اول گفتید تخلیه محیط های کار و هر کس تجمع کند و حرفی بزند اغتشاشگر است و  پلیس فتا را به رخ ما کشیدید. بعدش  آمدید طرح پیگیری مطالبات در چهارچوب قوانین را دادید و برای ما نماینده تراشی کردید. کارتان با استقبالی همراه نشد و خودتان هم بر سر آن به اجماعی نرسیدید.  بعد از آن درست وقتی که اعتصاب ما در اوج خود قرار گرفته و در عین حال هنوز پاسخی به خواست هایمان داده نشده، طرح نظرخواهی در مورد پایان اعتصاب را دادید  که همکاران ما در هفشجان با  تاکید بر ادامه اعتصاب تا رسیدن به خواست ها جوابتان را محکم دادند. حالا هم از یکطرف لیست کسانی که سر کار میروند را به عنوان “خائن” رسانه ای می کنید و از طرف دیگر جشن شادباش به پا کرده اید که کارگران فلان بخش و بهمان بخش رفتند سر کار  و  مثل سال گذشته بازهم با  تحویل دادن یک مشت وعده و وعید جشن شادی به پا کرده اید و در فکر اعلام ختم اعتصاب هستید. 

همه شاهدیم که زیر فشار اعتصاب ما در جاهایی پیمانکاران ناگزیر شده اند با پیشنهاد پرداخت دوبرابری مزد و بیست روز کار و ده روز مرخصی و بهبودهای در وضع خوابگاه ها و غذا جلو بیایند و شماری از همکاران ما با این نوع توافقات سر کار رفته اند. راه حل ما نیز در این مرحله اعتصاب این بوده است که هر کجا که پیمانکاران برای بازگشت به کار با همکاران ما تماس میگیرند در همه جا و در سطح سراسری این بالاترین حد توافقات را مبنا قرار دهیم و به کمتر از آن رضایت ندهیم. برای اینکه با موضع قویتری در مقابل پیمانکاران قرار گیریم در تمام شرکت ها نمایندگان واقعی خود را انتخاب کنیم و از طریق نمایندگان منتخب خود وارد هر گونه مذاکره ای با پیمانکاران شویم واین را بهترین و موثرترین راه دانسته ایم. از نظر ما انجام این کار ممکن است و مجمع عمومی هفشجان نشان داد که می شود مجامع عمومی خودمان را تشکیل دهیم و همانجا نمایندگان واقعی خود را انتخاب کنیم و جلوی هرگونه نماینده تراشی ای را بگیریم. . بعلاوه ما نگذاشته یم وضعیت همکاران روزمزدمان در پرده ابهام بماند و رسما اعلام کردیم که مزد هیچ کارگری نباید کمتر از ۱۲ میلیون باشد. الان هم  هر نوع بهبودی در وضعیت کار ما نتیجه اعتصاب سراسری قدرتمند ما است و نه هیچ چیز دیگر. 

جالب اینجاست در این میان جماعتی با اسم سندیکای فلز کار مکانیک که در طرح پیگیری مطالبات در چهارچوب قوانین از ما کارگران خواسته بود به یکی از سردمداران آن به اسم مازیار گیلانی نژاد به عنوان “نماینده ” خود رای دهیم، اکنون دوباره جلو افتاده و به گفته خودشان پیرو نامه ای که در دی ماه سال گذشته به “مقام رهبری” داده  بودند، از ما خواسته اند که  اسم و نام خود را در زیر نامه آن ها بگذاریم که پیگیر خواست های ما باشند. بدینگونه زیرکانه یکسری مطالبات ما را هم ردیف کرده اند تا دوباره به وعده رسیدگی به آن ها از سوی  حکومت ما را برای یکسال دیگر به سرکار برگردانند. جواب ما به این جماعت اینست که وعده و وعید قبول نیست.  تنها راه رسیدن به مطالبات، اعتراض متحدانه خود ما کارگران است. و برای اینکار با برپایی مجامع عمومی خود همانطور که در هفشجان انجام دادیم و انتخاب نمایندگان منتخب خود در تمام شرکت ها اعتراضاتمان را جلو خواهیم برد. لطفا  راه ما را بیش از این سد نکنید.

خبرها، گزارش ها و ویدئوهای بیشتر را در تلگرام اخبار روز ببیند

چاپ کن