جمعه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳

جمعه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳

بیانیه های تشکل های فرهنگیان در محکومیت شکنجه و ضرب و جرح جواد لعل محمد

بیانیه کانون صنفی فرهنگیان گیلان در محکومیت شکنجه و ضرب و جرح معلم بازنشسته جواد لعل محمدی

در روزهای اخیر شاهد صحنه تلخ و دردناک شکنجه آقای جواد لعل محمدی معلم بازنشسته مشهد بودیم.نفس شکنجه و آثار مخرب آن بر بدن هر انسانی ولو گناهکاران و تباهکاران با سرشت انسانی آدمی در تعارض می افتد اما تصاویر منتشر شده بدن مجروح لعل محمدی نشان داد که کسانی هنوز در تاریکخانه های اشباح برای متنبه کردن افراد از شیوه های قرون وسطایی برای مجازات افراد استفاده می کنند آن هم معلمی که باید چراغ آگاهی و آزادی و عدالت باشد، این بار به اتهام تجمع مسالمت آمیز حمایتی از مردم مظلوم خوزستان و گرامی داشت یاد همکاران در بند خود و مطابق با اصل ۲۷ و ۲۸ قانون اساسی،بعد از هشت روز بازداشت اینچنین مجروح و زخمی به بیرون فرستاده می شود.

سئوال این است که در اینجا چه کسی قوانین کشور را نقض کرده است؟ شهروندی که مطابق قانون اساسی کشور دست به تجمعی مسالمت آمیز زده و یا نمایندگان حکومت که این تجمع را بر نتافتند و مطابق معمول نخست به نقض قانون پرداختند و دست به دستگیری این معلم بازنشسته زدند و آنگاه به همین هم رضایت ندادند و در پستو خانه های تادیب به قصد خاموش کردن و ساکت کردن جواد لعل محمدی پیکر او را زخمی و مجروح کردند؟ و از همه شگفت انگیز تر اینکه نظام کنونی در پی اسقاط نظام پهلوی با «موزه عبرت» نامیدن کمیته مشترک ضد خرابکاری(شکنجه گاه رژیم پیشین) این القا را برای همگان ایجاد کرد که قرار است این شیوه ها منسوخ شود و آیینه عبرت حاکمان گردد اما متاسفانه نه تنها چنین آرزوی شیرینی به تحقق نپیوست که در مواردی شدت و حدت شکنجه های اعمال شده بر شهروندان بسیار بیشتر از قبل شد.

احیای اینگونه شیوه ها گرچه با عنایت به استراتژی «النصر بالرعب» به قصد فزونی کردن ارعاب ها و فشارها انجام می شود، مسلما راه حل بحران های فزاینده جمهوری اسلامی نخواهد بود.بحران ناکارآمدی،بحران مشروعیت،بحران مشارکت و دیگر بحران های حاکم راه حل اصولی و منطقی دارد که متاسفانه حاکمیت علی رغم هشدارهای مختلف دلسوزان و آگاهان جامعه سالهاست با بی اعتنایی از کنار آن رد شده است و اکنون می بینیم که آن هشدارها و انذارها سخنی به غایت نیکو بود که هیچ گاه شنیده نشد و هر روز دامنه ی ظلم گسترش یافت و صدای مظلومان هم به تبع آن بلندتر شد.

کانون صنفی فرهنگیان گیلان ضمن محکومیت شدید ضرب و جرح جواد لعل محمدی خواهان برخورد با آمران و عاملان این حادثه و پایان دادن به شیوه ها و امحای کامل تاریکخانه های اشباح پشت صحنه برای آزار و اذیت کنشگران صنفی و مدنی و معترضان اجتماعی است و به حاکمیت هشدار می دهد که راه حل درست و منطقی هرگز افزایش تهدیدها و خشونت ها و رویارویی با شهروندان معترض نیست.کار ملک را تدبیر و مصلحت واجب آید.توصیه حکیمانه ای که تا کنون گوش شنوایی در اندرون حکومت نیافته و اگر روند مدیریت امور به همین سمت و سو ادامه یابد، دیری نخواهد پایید که دیگر هیچ چیز را نتوان ولو با تغییرات بنیادین تر سامان داد.

کانون صنفی فرهنگیان گیلان
۲۲ مرداد ۱۴۰۰

بیانیه ی کانون صنفی فرهنگیان اسلامشهر ، در محکومیت شکنجه ی جواد لعل محمدی

با افسوس بسیار دیدیم و شنیدیم ، در روزهای اخیر یک هموطن باغیرت، شجاع و یک معلم فرهیخته ، به خاطر اعتراض به وضعیت ستمدیدگان خوزستان نتوانست تماشاگر بیداد حاکمان بر هموطنان و همنوعان خودباشد، به شدت شکنجه و ضرب و شتم شد.

از هر زاویه ای که به موضوعات این چنینی نگریسته شود ، تناقض بی شماری در رفتار حاکمان جمهوری اسلامی نمایان است.
گرچه دهها سال است، که فریبکاری و دروغگویی سران جمهوری اسلامی برای خردمندان هویداست .
اما رفتار ، منش وکرداریزیدی و ادعای حسینی داشتن و پشت قداست حسین و خاندان نبوت دست به جنایت زدن سران جمهوری اسلامی برای عامی ترین بخش جامعه چون آفتاب روشن است، مگر آنهایی که این شیوه ی رفتار جزو سرشت سود جویانه ی آنان شده باشد.

کانون صنفی فرهنگیان اسلامشهر ضرب و شتم بی رحمانه، و کینه توزانه ی آقای جواد لعل محمدی ، معلم، شهروند و معترض خراسانی را خلاف عواطف انسانی ، اخلاق سالم انسانی ، منطق و قوانین بشری دانسته و این رنج و درد بزرگ راهرگز فراموش نخواهدکرد.

بی گمان هیچ انسان سالمی چنین بی رحمی وتوحشی را درحق هیچ موجود زنده ای تایید نخواهد کرد.

آنچه هرروز برای تک تک مردم ایران بیشتر روشن می شود، غلبه ی بیماری روحی روانی بر مغزحاکمانی است ، که چنین دستوراتی صادر نموده، نه تنها مجرمین را مجازات نمی کنند، بلکه پشت پرده به عاملین چنین رفتارهایی پاداش مادی و معنوی می بخشد.

بی گمان این درد و رنج نیز در ضمیر مردم شریف ایران همچون کشتارها، شکنجه ها، اعدامها ، زندانها، شلاقها و همه ی محرومیتهای دهها سال گذشته پنهان خواهد ماند، اما……

اما دیر نیست، روزی که دست انتقام ستمدیدگان همچون سیلاب ریشه ی بیداد را از این سرزمین برکند.

به امید پیروزی مردم بزرگ ایران
کانون صنفی فرهنگیان اسلامشهر
۱۴۰۰/۵ / ۲۲

https://akhbar-rooz.com/?p=122855 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x