با تاسف بسیار اطلاع یافتیم که خانم زبیده، مادر رفیق ما گیتی ایرانپور، در روز ۱۰ دی ۱۴۰۰ دیده از جهان فرو بست.
زبیده خانم از نسل زنان و مادرانی بود که کار و رنج دوران کودکی اشان، و سپس دلهره و نگرانی از سرنوشت فرزندان زندانی، مسیر زندگی اشان را دگرگون کرد. تحت دو حکومت پهلوی و جمهوری اسلامی پنج فرزند زبیده در راه مبارزه برای آزادی و برابری زندانی شدند. پسر اول او زندانی سیاسی دوران استبداد پهلوی بود و سه پسر دیگر و یکی از دو دختر او، گیتی، در دهه شصت زندانی رژیم جمهوری اسلامی بودند.
زبیده خانم بار سنگین یک خانواده کارگری و زحمتکش و مبارز را در تمام عمر با استقامت و بردباری، و آسیب های عمیقی که به همراه داشت، به دوش کشید.
ما درگذشت زبیده گرامی را به رفقایمان، گیتی ایرانپور و شریک زندگیش فرید پرتوی، و همچنین به برادر ایشان خلیل ایرانپور، و دیگر اعضای خانواده گرامیشان، تسلیت می گوییم، در اندوهشان شریکیم و برای همه این عزیزان بردباری آرزو می کنیم.
یادش گرامی باد.
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
دوم ژانویه
