انجمن جهانی قلم (پن) در ملبورن، روز ۲۶ نوامبر با انتشار بیانیه به سرکوب معترضان و اعمال سانسور گسترده در ایران اعتراض و از سکوت رسانه‌های استرالیا و جهان ابراز نگرانی کرد. در بخشی از بیانیه آمده است: « ما از رسانه‌های استرالیا- و دولت آن- می‌خواهیم به فجایعی که در این روزهای خطیر در ایران روی داده توجه کنند و واکنش نشان دهند. دست نویسندگان و شهروندان ایران نباید قطع شود. قلم آنان نباید شکسته شود.»
کمیته مترجمان کمیسیون انتشارات کانون نویسندگان ایران بیانیه پن جهانی را به فارسی برگردانده است.
متن کامل بیانیه:
ایران- آیا آن چه از دیده ها پنهان می شود باید از یادها نیز پنهان بماند؟
بیانیه انجمن قلم (پن) ملبورن، ۲۶ نوامبر ۲۰۱۹
محمد عیدانی، عضو کمیته پن ملبورن
انجمن جهانی قلم (پن)، دولت ایران را به خاطر سرکوب شهروندان ایرانی به دلیل پایبندی‌شان به زبان، ادبیات و فرهنگ خود محکوم کرده است. دولت ایران به‌ویژه به خاطر شکنجه و زندانی‌کردن نویسندگان، ازجمله نرگس محمدی، محمد مساعد و مسعود کاظمی زبانزد عام و خاص است. قاضی دادگاه کاظمی به او گفت:
«دست‌های شما را باید قطع کرد … قلم‌های شما را باید شکست»
در حالی که رویدادهای اخیر در ایران به صدها کشته انجامیده است، چرا استرالیایی‌ها در رسانه‌ها چیزی درباره‌ی آن‌چه در این کشور رخ داده نمی شنوند؟ آیا به این دلیل است که رژیم ایران با قطع اینترنت، سازمان‌های خبری را از دریافت تصاویر و خبرهای دست‌اول از رویدادهای جاری ایران محروم کرده است؟ آیا هرچه را نتوان دید باید از یاد برد؟
ایرانیان می‌خواهند در جامعه‌‌ی باز و دموکراتیکی زندگی کنندکه در آن، امکان کار و زندگی صلح آمیز وجود داشته باشد. رژیم اسلامی ( که از سال ۱۹۷۹ به قدرت رسیده) هرگز به شهروندان خود اجازه‌ی بهره‌مندی از این حقوق بنیادین بشر را نداده است و به همین دلیل بسیاری از آنان در روزهای اخیر، به قصد اعتراض شدید به مقامات حکومتی به خیابان‌ها آمده اند.
در واکنش به اعلام افزایش ۵۰درصدی بهای بنزین* -که زندگی را برای بسیاری ناممکن می‌سازد- تظاهراتی در شهر اهواز آغاز شد که به‌سرعت به صدها شهر کشور سرایت کرد. در ۱۹ نوامبر، سازمان عفو بین‌الملل گزارش داد که: «بر اساس اخبار موثق، دست‌کم ۱۰۶ معترض در ۲۱ شهر کشته شده‌اند.» شمار واقعی کشته‌شدگان یا زخمی‌ها به دست نیروهای حکومتی معلوم نیست. به گفته‌ی شاهدان، در نخستین روزهای درگیری‌ها ، فقط در شهر شهریار۷۰ نفر کشته شده اند و بنا بر گزارش‌ها نیروهای لباس‌شخصی حاضر میان جمعیت، از پشت به افراد شلیک می کرده‌اند.
انجمن جهانی پن در ملبورن، عمیقاً نگران سکوت رسانه‌های استرالیا در مواجهه با رویدادهای غم‌انگیزی است که در ایران جریان دارد. این سکوت فاجعه‌بار است. در شش روز گذشته، سراسر ایران صحنه‌ی کشتارها بوده است و ما و سراسر دنیا باید علت آن را بدانیم. نمی‌توان پذیرفت که تنها به دلیل فقدان تصویرهای نمایشی و «توانایی» (به علت محروم کردن ایرانیان از دسترسی به اینترنت) چنین فجایعی در رسانه‌ها بازتابی درخور نداشته باشند.
رژیم اسلامی ایران چهل سال است که با اعمال خشونت شدید شهروندان ایرانی را از حق بنیادین آزادی بیان محروم کرده است؛ و شش روز گذشته بدترین روزهای این سال‌ها بوده‌اند. در این شش روز، بدون حضور رسانه‌های بین‌المللی یا دسترسی به اینترنت، درگیری‌های خشونت‌باری میان نیروهای دولتی و تظاهرکنندگان در بیش از صد شهر رخ داده است. آیت‌الله خامنه‌ای تظاهرکنندگان را «اشراری» نامیده که می‌خواهند حکومت را براندازند. حسین شریعتمداری، سردبیر روزنامه کیهان واکنش جنایت‌کارانه‌ی رژیم را مشروع دانسته و آن را جنگی میان مؤمنان و کافران قلمداد کرده است. بدون رسانه‌های متعهد و بی‌باک در استرالیا و کشورهای دیگر، تنها صدای رژیم سرکوبگر است که شنیده و فهمیده می‌شود.
آن چه از دیده ها پنهان شده نباید از یادها پنهان بماند.
ما از رسانه‌های استرالیا- و دولت آن- می‌خواهیم به فجایعی که در این روزهای خطیر در ایران روی داده توجه کنند و واکنش نشان دهند. دست نویسندگان و شهروندان ایران نباید قطع شود. قلم آنان نباید شکسته شود.
برگردان: کمیته مترجمان کمیسیون انتشارات کانون نویسندگان ایران
- نویسنده بیانیه به افزایش نرخ بنزین سهمیه‌ای اشاره کرده است، در حالیکه نرخ بنزین آزاد ۳۰۰ درصد افزایش داشته است.
1378 -1401 (2000 – 2023) * کپی رايت