در تاریخ ۲۴ آبان ۱۳۹۸ نشست ادبی دیگری از سلسله جلسات عصر شعر و داستان «در اعتراض به حکم زندان سه نویسنده» با تلاش کمیسیون فرهنگی کانون نویسندگان ایران برگزار شد. این سومین برنامه‌ی فرهنگی است که در سال جاری به یکی از نویسندگان کانون تقدیم می‌شود که حکم شش سال زندان گرفته‌اند. نخستین گردهمایی از این سسلسه نشست‌ها، اول شهریورماه با عنوان «عصر نقد داستان» برگزار و به رضا خندان (مهابادی) و دومین نشست با عنوان «عصر شعر» به بکتاش آبتین تقدیم شد.
نشست فرهنگی «عصر داستان» تقدیمی به کیوان باژن، داستان‌نویس، پژوهشگر، عضو کانون نویسندگان ایران و از محکومین به شش سال حبس طی دو بخش انجام شد. در قسمت اول برنامه، «درباره‌ی کیوان باژن» مرتضی خبازیان زاده، داستان‌نویس با موضوع «کیوان باژن و داستان‌نویسی» سخنانی را درباب ِ نقش ِ تنهایی و تکرار درساختار داستان‌های نویسنده ادا کرد و در بخش دوم به ترتیب «منیرالدین بیروتی» و «فاطمه حسن پور» داستان‌هایی از خودشان را خواندند. سخنران این بخش «ابراهیم دمشناس» با عنوان «اقتضای ماضی» به بررسی گذشته‌گرایی در ادبیات پرداخت و برنامه با داستان‌خوانی «فرهاد کشوری» و «محبوبه موسوی» به انجام رسید.
مجری برنامه قباد حیدر، شاعر و نویسنده، با معرفی اجمالی کیوان باژن، به فعالیت‌های اجتماعی، آثار داستانی و پژوهشی او اشاره کرد و سپس کیوان باژن ضمن تشکر از حاضران، کانون نویسندگان و کمسیون فرهنگی، یادداشتی را درباره‌ی رابطه‌ی متقابل «فرد» و «گروه» و تاثیر آن بر «شناخت» و «آزادگی» افراد در کانون نویسندگان ایران خواند و سپس داستان چاپ‌نشده‌ای به نام «دندان لق» را برای همه خواند.
در ادامه مرتضی خبازیان زاده، سخنان خود را درباره‌ی باژن با تبیین مفهوم «تنهایی» برای نویسنده آغاز کرد و این وضعیت را امری خطیر و در عین حال دوسویه برای نویسنده دانست. وی سپس به شرح مختصات این شیوه‌ی حضوردر جهان پیرامون پرداخت وبا اشاره به آثار مخرب فضای مجازی در محدود کردنِ ارتباطات جهان واقع، اکتفا به دریچه‌ی فضای مجازی برای برقراری ارتباط را منتهی به تقلیل جهان تجربی دانست و اشاره کرد که بخش عمده‌ای از تجربه‌ی امرِ واقع، در منحصر شدن ارتباطات به روش‌های مجازی از دست می رود.
خبازیان زاده سپس به آثار داستانی باژن پرداخت و با اشاره به رمان او با عنوان «دیروز تا بی‌نهایت صفر» تکرار در مضامینِ نویسنده را نقد کرد و آن را به مقوله‌ی انتخاب ِ تنهایی از سوی نویسنده و حضور مجازی به عنوان راهکاری برای کناره‌گیری از جهان ِ واقع پیوند زد.
بخش دوم برنامه با داستان‌خوانی منیرالدین بیروتی آغاز شد و سپس فاطمه حسن پور داستان منتشرنشده ای به نام «واژه‌های خاموش» را که به محمد مختاری تقدیم کرده بود، خواند.
در این بخش ابراهیم دمشناس با عنوان«اقتضای ماضی» سخنرانی کرد و با اشاره به گذشته‌گرایی در ادبیات ایران، زمان حال را وضعیتی خواند که کمتر موضوع و مضمون ِ نویسندگان ایرانی بوده است. وی این نکته را به آسیب شناسی مقوله ی درک دیگری مرتبط دانست.
فرهاد کشوری نیز داستان «آلبوم» را از مجموعه‌ی دردست انتشارش خواند و محبوبه موسوی نیز داستانی به نام «نقطه کور» را خواند.
پیش از پایان برنامه کمیسیون فرهنگی به نشانه‌ی حمایت از سه عضو کانون رضا خندان، بکتاش آبتین و کیوان باژن که در دادگاه بدوی هر یک شش سال حکم زندان گرفته‌اند، هدیه‌ای تقدیم کرد.
برنامه با پذیرایی از حاضران پایان گرفت.
(متن سخنرانی و داستان‌خوانی‌ها به زودی و به تعاقب این گزارش منتشر می‌شود.)
1378 -1401 (2000 – 2023) * کپی رايت