شش دهه پس از فرمان امضا شده توسط جان اف. کندی برای تحریم کوبا، “آرشیو امنیت ملی ایالات متحده آمریکا” ده‌ها سند از طبقه‌بندی خارج شده را منتشر کرد که نشان می‌دهد تحریم‌ها با انگیزه تحریک “گرسنگی، ناامیدی و سرنگونی دولت” فیدل کاسترو رهبر انقلابی کوبا آغاز شد.
به گزارش روز یکشنبه روزنامه ال پائیس اسپانیا، از موعد امضای فرمان شماره ۳۴۴۷ توسط جان اف. کندی رئیس‌جمهوری وقت آمریکا و “تحریم تجارت با کوبا”، دوره بدترین بحران اقتصادی کوبا آغاز شد. سوم فوریه سال جاری میلادی (۱۴ بهمن) تاریخ تحریم‌های آمریکا علیه کوبا ۶۰ ساله شد.
به مناسبت شصتمین سالگرد تحریم‌های واشنگتن علیه هاوانا، “آرشیو امنیت ملی ایالات متحده آمریکا” به تازگی، ۱۲ سند از طبقه بندی خارج شده، منتشر کرد که موضوع آن بر طولانی ترین اقدامات مجازات علیه کشوری در تاریخ جدید دلالت دارد. آرشیو امنیت ملی آمریکا با انتشار این مجموعه اسناد که پیش‌تر از طبقه‌بندی خارج شده بودند، منشا، منطق و تکامل تحریم‌های اقتصادی اتخاذ شده علیه کوبا پس از انقلاب کاسترو را افشا می‌کند.
این اسناد نشان می‌دهند که انگیزه اولیه برای اعمال فشار اقتصادی، ایجاد “سختی” و “سرخوردگی” و “ناامیدی” میان کوبایی‌ها”، ممنوعیت انتقال “پول و تدارکات به کوبا به منظور کاهش دستمزدها، ایجاد گرسنگی، استیصال و سرنگونی دولت” بوده است. هرچند ۲۰ سال پس از این تحریم‌ها، مطالعه‌ای توسط سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) اینطور نتیجه‌گیری کرد که تحریم‌ها “هیچ‌یک از اهداف خود را برآورده نکرده‌اند”.
اسناد منتشر شده، از تفاهمنامه دستیار معاون وزارتخانه بین آمریکایی، «لستر مالوری» در ششم آوریل ۱۹۶۰ و در زمان ریاست جمهوری دوایت آیزنهاور با عنوان “انحطاط و سقوط کاسترو” و مذاکرات محرمانه آیزنهاور در محدودیت واردات شکر و صادرات به کوبا و همچنین اعمال تحریم هرگونه تجارت با این جزیره توسط کندی در سوم فوریه ۱۹۶۲را نشان می‌دهد.
مالوری در متن این تفاهمنامه لزوم اعمال تحریم‌های ظالمانه را اینطور استدلال می‌کند که انقلاب فیدل کاسترو “کاملا محبوب” است و از آنجا که “اوپوزیسیون موثر” علیه او وجود ندارد، تنها را برای تضعیف حمایت “از طریق نارضایتی مبتنی بر مشکلات اقتصادی” است. به نوشته ال پائیس، این یادداشت اولیه، نکته‌ای اساسی در درک توجیه سیاسی تحریم‌های آمریکا علیه کوبا است که تا امروز نیز ادامه دارد.
سازمان سیا با افشای گزارشی در سال ۱۹۸۲ میلادی اعلام کرد “تحریم‌های تجاری از ابتدا به طور قابل توجهی برای رشد و توسعه عمومی کوبا، آسیب‌زا بودند”. این نهاد آمریکا همچنین اعتراف کرد که تحریم‌ها به اهداف خود دست نیافته‌اند و “هزینه‌های سیاسی آن‌ها بیش از منافع آن‌ها بوده است”.
این اسناد همچنین رسوایی “شاه گوشت خوک” را بررسی کردند که منجر به افزوده شدن ممنوعیت غذا و دارو به تحریم توسط دولت لیندون بی. جانسون و ملاحظات هنری کیسینجر در مورد استفاده از تحریم به عنوان ابزاری برای عادی سازی روابط بالقوه و مقاومت دولت جیمی کارتر در برابر تلاش های کنگره شد.
ویلیام ام. لئوگراند پروفسور دانشگاه آمریکایی، در گاهشمار جامع خود از تحول ۶۰ ساله تحریم، آن را به عنوان «مجموعه پیچیده ای از قوانین، اعلامیه‌های ریاست جمهوری، و مقرراتی توصیف می‌کند که فیدل کاسترو زمانی آن را «گلوله نخ درهم» می نامید.
به گفته پیتر کورن‌بلوه، مدیر پروژه مستندسازی آرشیو کوبا، “تحریم بی‌پایان به نماد پایدار از خصومت همیشگی در موضع ایالات متحده در قبال کوبا تبدیل شده است”.
