بنا به گزارش های مستند و شواهد غیرقابل انکار جمهوری اسلامی ایران چند صد نفر از معترضین اعتراضات آبان ماه را قتل عام کرده است. اسامی ۳۰۸ نفر از جانباختگان در اسناد عفو بین المل به ثبت رسیده اما بنا به گزارش های مختلف تعداد کشته شدگان بسیار بیشتر از این رقم است. طبعا این آمار نشان دهنده بخشی از ابعاد جنایت ماموران رژیم جمهوری اسلامی علیه مردم ایران است و آمار و ارقام واقعی بیش از این می‌باشد که به دلیل قطع کامل اینترنت در دوران قیام سراسری از آمار واقعی اطلاعی در دست نیست.
بنا به اعتراف مقامات دولتی در همان روزهای اول اعتراض بیش از هفت هزار نفر از معترضان دستگیر شده اند. وحشیگری جمهوری اسلامی در ضرب و شتم دستگیر شدگان و زخمی ها برگ ننگین دیگری در پرونده قطور و سیاه جمهوری اسلامی در نقض ابتدایی ترین موازین حقوق بشر است.
اما آن چیزی که با استناد به ویدئوهای منتشر شده و گزارش های مستند از داخل ایران می توان به یقین گفت این است که رژیم جمهوری اسلامی جنگی آشکار و بدون کوچکترین اعتنایی به تعداد کشته شدگان علیه مردم ایران را شروع کرده است.با وجود اعتراضات داخلی و بین المللی جمهوری اسلامی نه تنها از این سیاست عقب ننشسته بلکه با تهدید بازماندگان و اعضای خانواده جان باختگان و دستگیری های جدید و صدور حکم های زندان برای فعالین کارگری و مدنی مصمم است که به این سیاست ادامه دهد. جنگی که اگر متوقف نشود ابعاد فجایع آن غیر قابل تصور خواهد بود.
از نمونه این اقدامات سرکوبگرانه صدور حکم ۵ سال زندان برای علی نجانی، اسماعیل بخشی، محمد خنیفر، سپیده قلیان، امیرحسین محمدی فرد، ساناز الهیاری، امیر امیر قلی ,حسن سعیدی و عسل محمدی و حکم زندان یکساله برای پروین محمدی می باشد که اتهام آنان دفاع از مطالبات کارگری است. در روزهای اخیر بسیاری از فعالین حقوق کارگری و مدنی و اعضای اتحادیه های کارگری و معلمان تهدید شده اند که در صورت هر گونه فعالیت دستگیر خواهند شد. بسیاری از این فعالین حکم های تعلیقی داشته و در صورت فعالیت مجدد احکام زندان آنها اجرا خواهد شد.
در مقابل تصمیم جمهوری اسلامی بر تداوم و شدت یابی سرکوب ها اعلام موضع و صرف دادن اطلاعیه های “محکومیت” کافی نمیباشد .اعلام موضع و دادن اطلاعیه های حمایتی از طرف تشکل ها و اتحادیه های کارگری اگرچه ضروری است اما کفایت نمی کند .برای مقابل واقعی و عملی با این سرکوب ها باید در ابعادی بین المللی به مقابل برخاست و حرکت و اعترضات وسیع تری را باید سازمان داد. بهمین جهت پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد اقدامات معینی را در سطح بین المللی برای مقابله با این سرکوب ها در دستور کار خود قرار داده است که متعاقبا از آن مطلع خواهید شد.
پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد- ایران خواستار:
- آزادی بی قید و شرط و فوری کارگرانٕ,معلمان ، فعالین حقوقی مدنی و کلیه بازداشت شدگان اعتراضات اخیر می باشیم!
- پایان دادن فوری به ادامه اذیت وآزار، شکنجه و اجراء احکام قرون وسطایی بمانند شلاق می باشیم!
۱۷ دسامبر ۱۹
پلاتفرم سندیکاهای کارگری سوئد – ایران
1378 -1401 (2000 – 2023) * کپی رايت