خیزش سراسری مردم ایران که در پی مرگ مهسا (ژینا) امینی، بانوی جوان اهل سقز، آغاز شد، هم‌چنان ادامه دارد. مرگ جانگداز این بانوی جوان که بر اثر ضربۀ مغزیِ گشت ارشاد تهران جان سپرد، جرقه‌ای بود که آتش به خرمن خشم مردم به ویژه جوانان کشور زد، چنان که نیروهای سرکوب جمهوری اسلامی ایران هم‌اکنون از فرونشاندن آن درمانده‌اند. گستردگی جنبش اعتراضی جوانان ایرانی افکار عمومی جهان را شگفت‌زده کرده و ستایش سرآمدان سیاسی و فرهنگی بسیاری از کشورها را برانگیخته است.
آقای رئیس جمهور، فکر نمی‌کنید در چنین اوضاع و احوالی دیدار رسمی شما در حاشیۀ نشست سازمان ملل با ابراهیم رئیسی، رئیس جمهوری اسلامی ایران، که نیروهای امنیتی‌اش در خیابان‌های شهرهای کشور مردم معترض را به گلوله می‌بندند، بسیاری از ایرانیان را خوش نیاید؟ ابراهیم رئیسی یکی از متهمان کشتار هزاران زندانی بی‌گناه ایرانی در تابستان ۱۳۶۷ در زندان‌های ایران است.
یادآوری می کنیم که نام آقای رئیسی در جریان محاکمۀ آقای حمید نوری در سوئد بارها مطرح شد. می‌دانید که دادگاه سوئد حمید نوری را در ۱۴ ژوئیۀ امسال به جرم دست داشتن در اعدام‌های جمعی زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ به حبس ابد محکوم کرد. در این محاکمه معلوم شد که حمید نوری، دراصل، اجراکنندۀ احکام رئیسی بوده است.
آقای رئیس جمهور، آیا بهتر نبود به جای دیدار و گفت و گو با ابراهیم رئیسی، سرکوب جنبش دادخواهی مردم ایران را در شهرهای کشور محکوم می‌کردید؟
آقای رئیس جمهور، ما امضا کنندگان این نامه از شما می‌خواهیم که در این شرایط بسیار حساس از جنبش اعتراضی مردم ایران پشتیبانی کنید و امیدواریم با استفاده از موقعیتی که در اروپا و جهان دارید، مردم ایران را در نبرد با جمهوری اسلامی ایران تنها نگذارید.
امضا کنندگان:
هوشنگ اسدی، روزنامه نگار
حسین اسماعیلی، پرفسور دانشگاه
داریوش آشوری، نویسنده و پژوهشگر
ناصر اعتمادی، روزنامه نگار در رادیو بین المللی فرانسه
نوشابه امیری، روزنامه نگار
جلال ایجادی، جامعه شناس استاد دانشگاه
آبتین آیینه ، شاعر و پژوهشگر
میترا بابک، دکتر متخصص در روانکاوی
مهرداد بران، پرفسور موزیک و آهنگساز
میترا بران، آرتیست
مینا بران، وکیل دادگستری
شاهرخ بهزادی، اقتصاد دان و روزنامه نگار
سعید پیوندی، استاد دانشگاه لورن نانسی
حمیدرضا جاودان، بازیگر تئاتر و سینما
محمد جلالی چیمه، شاعر و نویسنده
حنیف حیدرنژاد، مددکار اجتماعی
مصطفی خلجی، روزنامه نگار
پرویز دستمالچی، نویسنده و پژوهشگر علوم سیاسی
نستور رخشانی، نقاش
سیاوش عبقری، استاد دانشگاه و کنشگر فرهنگی-سیاسی امریکا
شهلا عبقری، استاد دانشگاه و کنشگر سیاسی و حقوقی زنان
میرزاآقا عسگری مانی، شاعر
کاظم کردوانی، جامعه شناس پرفسور سابق دانشگاه و شوالیه نخل آکادمیک
بهروز کشاورزی، عضو سابق هیات علمی دانشگاه تهران
الهیار کنگرلو، پرفسور فیزیکدان دانشگاه کلمبیا
زوئه کوچکی پور، دکتر متخصص نفرولوژی
جهانگیر لقایی کارشناس اقتصادی
حسن مکارمی، روانکاو
علیرضا مناف زاده، پژوهشگرتاریخ
محبوبه مرادی، روزنامه نگار و کنشگر سیاسی
حسن منصور، پرفسور اقتصاددان
منوچهر نامور آزاد، هنرپیشه و کارگردان تئاتر
عطا هودشتیان، پرفسور علوم سیاسی
محسن یلفانی، نویسنده، دراماتورژ.
دیده ایم که “نگهدار”ان حکومت تبهکار اسلامی، برای پیشگیری از سازمانیابی و پیشرفت اعتراضات مردمی، توصیه میکنند که “رهبر، رفتارش را عوض کند”.
کار شما نیز، درهمان راستا، پذیرفتنی ست که از نماینده امپریالیسم فرانسه، که از آغاز، در یاری رسانی به برقراری حکومت اسلامی نقش بی بدیلی بازی کرد، بخواهید که “سرکوب جنبش دادخواهی مردم ایران را در شهرهای کشور محکوم” کرده و “مردم ایران را در نبرد با جمهوری اسلامی ایران تنها” نگذارند… بگفته ی دیگر، امپریالیسم (اگر شما به آن باور داشته باشید) و مردم ایران هم- نبرد با یکدگر در برابر حکومت (یا بگفته شما “جمهوری”) اسلامی قرار دارند!