نیروهای مسلح! توانایی‌هایی که به شما محول شده برای دفاع از مردم است نه سرکوب؛ برای حراست از مظلومان است نه نوکری قدرتمندان و جباران؛ امید آنکه در سمت حقیقت، در سمت ملت بایستید.
میرحسین موسوی در پیامی خطاب به نظامیان از آن ها خواست در کنار ملت بایستند، او پیام خود را با به یاد مهسا امینی با «دختر ایران، دختر کردستان، دختر انسان» آغاز کرده است.
متن پیام او را به نقل از وب سایت کلمه بخوانید:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
دختر ایران، دختر کردستان، دختر انسان
#مهسا_امینی که از آرزوهایش گرفته شد، با مرگ دلخراش خود، تاریخ را در زمین و آسمان ورق می‌زند.
آری خون مظلومان از قهر جباران قدرتمندتر، و روز مظلومان از زور ستمکاران پیروزمندتر است و نیز دین آنها از دین اجبار و اکراه ماشین گشتی‌ها، روشنایی‌بخش‌تر.
جا دارد در این شرایط حساس و غمبار، به همه‌ی نیروهای مسلح، عهد و پیمان‌شان را در پاسداری از سرزمین‌مان ایران و جان و مال و حقوق مردم یادآوری نمایم.
امروز که زنان و مردان ملت ما به یاد و نشان او و صدها مطالبه‌ی فراموش‌شده‌ی دیگر به‌پاخاسته‌اند هیچکس حق ندارد با دستور آمران، چون عاملی چشم‌بسته، در مقابل آحاد ملت خود بایستد و عهد و پیمان خود را با ملت خویش از یاد ببرد.
بدیهی است که توانایی‌هایی که به شما محول شده برای دفاع از مردم است و نه سرکوب؛ برای حراست از مظلومان است نه نوکری قدرتمندان و جباران؛ برای آرامش توده‌های میلیونی و به‌ویژه فرودستان است نه تثبیت قدرت صاحب‌منصبان غافل. امید آنکه توفیق داشته باشید در سمت حقیقت، در سمت ملت بایستید.
آری پیر دیر، خاموش بمان و بنگر گذارمان که ما فراتر از تو رفته ایم!
آیا اینبار نیز مرده ها بارگاه “تظلم و درخواست کمک” برای حکومت مذهبی گشته اند؟
چرا پس از اینهمه سال در “حصر”، نه مانند غیر خودیها بر دار یا در حبس، یکباره میر حسین لب به سخن گشوده است؟
آری، آنچه او، پس از مقدمه ای مذهب-آلوده و بلند، به نظامیان میگوید، میتواند کاهنده ی فشار از دوش تظاهر کنندگان باشد. اما هر پدیده را بر بنیاد زمینه های بروز آن باید سنجید. ازینرو، “ظهور دوباره” او را باید در راستای نقش تبه کننده و هدر دهنده ی فرصت تاریخی سال ۱۳۸۸ مورد توجه قرار داد. در آن هنگام، او شعارهای جنبش رنگین کمانی و چند میلیونی را از حد “الله اکبر” و “یا حسین ، میر حسین” نه تنها فراتر نبرد، بلکه با طرح “جمهوری اسلامی، نه یک کلام بیش و نه کم” بی چشم انداز کرد و در حصار حکومت مذهبی نگهداشت. فراتر از آن، او جمعیت معترض چند میلیونی را، با “راهپیمایی سکوت” و سپس دعوت به “در خانه ماندن” از هم پاشاند و راه را برای استقرار دوباره حکومت اسلامی گشود…
بر این بنیاد، از آقای موسوی، “نخست وزیر امام (جنایتکار)” باید خواست که به “حصر” دل خوش کند و “سکوت” پیشه نماید چون نقش تاریخی او، همانند سلطنت خواهان، به پایان رسیده است…
آری پیر دیر، خاموش بمان و بنگر گذارمان که ما فراتر از تو رفته ایم!
مسئله جدی تر میشود.