کارشناسان به خبرگزاری «رویترز» گفتهاند که اختلافات درونی جمهوری اسلامی بر سر مسئله جانشینی خامنهای که به «شکاف» در صفوف رژیم در باب چگونگی اِعمال «تاکتیکهای امنیتی» انجامیده، بر سرکوب تظاهرات مردمی علیه رژیم ایران سایه انداخته است.
برخی تحلیلگران و مقامات جمهوری اسلامی در این باره به «رویترز» گفتهاند که همزمانی تظاهرات سراسری در ایران با شایعه مرگ علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی باعث شده درباره سرکوب تظاهرات میان مقامات نظام اختلاف افتد.
یک مقام رژیم ایران که نامش فاش نشده، در این باره گفته: «رقابت بر سر جانشینی خامنهای باعث آشفتگی در دایره رهبری شده است، و یک شکاف عمیق در شرایطی که حکومت در خطر سقوط قرار گرفته، بسیار برای حکومت خطرناک است. مسئله اصلی در حال حاضر بقای جمهوری اسلامی است.»
کریم سجادپور، پژوهشگر بنیاد کارنگی در این باره میگوید: «دو نامی که بیشتر در گمانهزنیها درباره جانشینی خامنهای مطرح میشود، ابراهیم رئیسی، رئیسجمهوری و مجتبی، پسر دوم خامنهای هستند.»
به گفته این کارشناس: «هیچیک از این دو برخوردار از حمایت مردمی نیستند، اما آن چیزی که جمهوری اسلامی را در قدرت نگه میدارد، نه حمایت مردمی بلکه توانایی سرکوب است، و هر دوی اینها تجربه زیادی در سرکوبگری دارند.»
یک مقام ایرانی دیگر در این باره به «رویترز» گفت جمهوری اسلامی همیشه تلاش کرده با توسل به خشونت شدید، از ضعفی که این رژیم تصور میکند به سرنگونی رژیم شاهنشاهی در ایران انجامید، جلوگیری کند.
با این حال، این مرتبه به نظر میرسد حکومت قصد دارد از «سرکوب بیرویه» تظاهرکنندگان خودداری کند. به گفته این مقام ارشد، دلیل اصلی این خویشتنداری این است که بخشی از نظام نگران است که مبادا این بار استفاده از خشونت شدید و نیروی مرگبار، جمهوری اسلامی را به سوی «نقطه بیبازگشت» سوق دهد.
سعید گلکار، استادیار علوم سیاسی دانشگاه تنسی در این باره به «رویترز» گفت: «تلاش جمهوری اسلامی برای جلوگیری از مشروعیتزداییِ بیشتر از خود میتواند به تصمیم رژیم برای انتخاب روش سرکوب فرسایشی به جای استراتژی مشت آهنین ۲۰۱۹ انجامیده باشد.»