برزیل و سیاره زمین به آمازونی زنده نیاز دارند. یک درخت ایستاده ارزشمندتر از تُن‌ها چوب به صورت غیرقانونی استخراج شده از سوی کسانی است که به هزینه ویران کردن زندگی زمین، تنها به سود راحت فکر می‌کنند. یک رودخانه آب آشامیدنی از تمام طلاهای استخراج شده با صرف جیوه‌ای که حیوانات را می‌کشد و زندگی انسان را به خطر می‌اندازد ارزشمندتر است. زمانی که کودکی بومی با طمع استخراج‌گران ازمحیط زیست کشته می‌شود، بخشی از انسانیت همراه آن می‌میرد
پس ازپایان یکی از نفس گیرترین انتخابات ریاست جمهوری برزیل تاکنون، لویئز ایناسیو لولا دا سیلوا از حزب کارگران پیروز انتخابات شد. در زیر سخنرانی لولا درشب پیروزی را می‌خوانید.
دوستان من
ما به پایان مهم‌ترین انتخابات درتاریخ‌مان رسیدیم. انتخاباتی که دو برنامه‌ی مخالفِ هم برای کشور را رو در روی هم قرار داده بود، وامروز تنها یک برنده بزرگ دارد: مردم برزیل
این پیروزی من، یا پیروزی حزب‌کارگران برزیل، یا پیروزی احزابی که دراین کارزار انتخاباتی از من حمایت کردند نیست. این پیروزی جنبش دموکراتیک عطیمی است که بر فرازاحزاب سیاسی، منافع افراد وایدئولوژی‌ها شکل گرفته بود، به نحوی که دموکراسی پیروزشود.
دراین روز تاریخی سی‌ام اکتبر، اکثریت مردم برزیل آشکار کردند که دموکراسی بیشتر می‌خواهند و نه دموکراسی کم‌تر.
آن‌ها برخورداری و فرصت‌های اجتماعی بیشتری برای همه می‌خواهند نه کم‌تر. آن‌ها می‌خواهند در میان برزیلی‌ها احترام و درک بیشتر باشد نه کم‌تر. خلاصه؛ آن‌ها در کشور ما آزادی، برابری و برادری بیشتر می‌خواهند نه کم‌تر.
امروزمردم برزیل نشان دادند که بیشتر ازاعمال حق مقدسشان برای انتخاب کسی که زندگی آن‌ها را اداره خواهد کرد می‌خواهند. آن‌ها می‌خواهند درتصمیم‌های دولت فعالانه مشارکت کنند.
امروزمردم برزیل نشان دادند که بیشتر ازصرفا حق اعتراض کردن به آن‌که گرسنه‌اند، که بی‌کارند، که دستمزدهایشان کفاف زندگی باکرامت را نمی‌دهد، که دسترسی به بهداشت و آموزش ندارند، که برای زندگی وبزرگ کردن امن فرزندانشان فاقد سقفی بربالای سرشان هستند، که هیچ چشم اندازی برای آینده وجود ندارد، می‌خواهند.
مردم برزیل می‌خواهند خوب زندگی کنند، خوب بخورند، خانه خوبی داشته باشند. آن‌ها شغل خوب، دستمزدی که همیشه بالاتراز تورم باشد می‌خواهند، آن‌ها مراقبت بهداشتی و آموزش و پرورش خوب می‌خواهند.
آن‌ها آزادی مذهبی می‌خواهند. آن‌ها به جای تفنگ خواهان کتاب هستند. آن‌ها می‌خواهند به تاتربروند، فیلم ببینند، به تمام فعالیت‌های فرهنگی دسترسی داشته باشند، چون فرهنگ روح ما را تغذیه می‌کند.
مردم برزیل خواهان بازگشت امیدند.
من دموکراسی را این گونه می‌فهمم. نه صرفا کلمه زیبایی که درقانون نوشته می‌شود، بلکه به عنوان چیزی قابل لمس، که ما روی پوست خود احساس می‌کنیم، و می‌توانیم درزندگی هر روزه آن را بنا کنیم.
این دموکراسی در وسیع‌ترین عبارت خود بود، که مردم برزیل امروز درصندوق رای انتخاب کردند. این دموکراسی- واقعی، مشخص- بود که ما درتمام طول کارزارخود به آن پای‌بند بودیم.
و همین دموکراسی است که ما با رشد اقتصادی که در میان کل مردم توزیع می شود، برای بنا کردن هر روز دولت خود (برمبنای آن) تلاش خواهیم کرد. چون اقتصاد – به عنوان ابزاری برای بهبود زندگی همه، و نه برای ابدی ساختن نابرابری‌ها- باید چنین عمل کند.
چرخ اقتصاد بازهم، با ایجاد شغل، به راه انداختن قدردانی ومورد بحث قراردادن دوباره بحث‌های خانواده‌هایی که قدرت خرید خود را از دست داده‌اند چرخش را آغازخواهد کرد.
چرخ اقتصاد دوباره با در(اولویت ) قراردادن فقرا دربودجه، با حمایت ازتولیدکنندگان کوچک و متوسطی، که مسئول ۷۰ درصد غذایی هستند که به سرمیزهای ما می‌رسد خواهدچرخید.
هرانگیزه ممکنی را برای صاحبان کسب وکارهای بزرگ و کوچک (فراهم می آوریم)، به نحوی که آن‌ها بتوانند پتانسیل فوق العاده خلاق خود را در خدمت توسعه کشورما قرار دهند.
لازم است جلوتربرویم، سیاست‌ها را برای مبارزه با خشونت علیه زنان تقویت کنیم، و اطمینان داشته باشیم که زنان برای کارمساوی با مردان حقوق مساوی دریافت می‌کنند.
مبارزه بی وقفه علیه نژادپرستی، تعصب وتبعیض، به نحوی که سفید پوستان، سیاه پوستان و افراد بومی حقوق و فرصت‌های همانندی داشته باشند.
این تنها راهی است که ما قادرخواهیم بود کشوری برای همه بسازیم. برزیلی تساوی گرا، که اولویت آن مردمی است که بیش‌تربه آن نیازدارند.
برزیلی همراه با صلح، دموکراسی و فرصت‌ها.
دوستان من
از اول ژانویه ۲۰۲۳، من بر۲۱۵ میلیون برزیلی، ونه تنها برکسانی که به من رای دادند حکومت خواهم کرد. دو برزیل وجود ندارد. ما یک کشور واحدیم، مردمی واحد، ملتی بزرگ.
هیچ کس به زندگی درخانواده ای که درآن ناسازگاری حاکم است علاقه‌ای ندارد. زمان آن رسیده است که خانواده‌ها را برای بازسازی دوستی شکسته دراثر گسترش جنایتکارانه نفرت گردهم آوریم.
هیچ کس به زندگی درکشوری تقسیم شده، دروضعیت جنگ ابدی علاقه‌ای ندارد.
این کشور به صلح و وحدت نیاز دارد. مردم دیگر نمی‌خواهند بجنگند. مردم از دیدن دیگران به مثابه دشمنی که باید ترسانده شود یا نابود شود خسته‌اند.
زمان به زمین گذاشتن سلاح‌هایی است که هرگز نباید برداشته می‌شد. تفنگ‌ها می‌کشند. و ما زندگی را انتخاب می‌کنیم.
چالش‌ها عظیمند. این کشور باید در تمام ابعاد آن بازسازی شود. (بازسازی) درسیاست، اقتصاد، میریت دولتی، هماهنگی نهادی، روابط بین‌المللی ودرراس همه درمراقبت از افرادی که بیشترین نیاز را دارند.
ما به بازسازی هر روح این کشور نیازداریم. تا گشاده دستی، همبستگی، احترام به تفاوت‌ها، و عشق به همسایه را ترمیم کنیم.
تا لذت برزیلی بودن، وغروری که ماهمیشه در سبز و زرد و پرچم کشورخود داشتیم بازگردد. این سبز و زرد و این پرچمی (است) که به هیچ کس جز مردم برزیل تعلق ندارد.
فوری‌ترین تعهد ما بازهم پایان دادن به گرسنگی است. ما نمی‌توانیم به صورت عادی بپذیریم که میلیون‌هانفر ازمردان، زنان و کودکان دراین کشورچیزی برای خوردن ندارند، یاآن‌که کالری و پروتئین کمتری از آن چه نیاز دارند مصرف می‌کنند.
اگر ما سومین تولیدکننده بزرگ موادغذایی جهان واولین تولیدکننده پروتئین حیوانی جهان هستیم، اگرما فن‌آوری ومقدارعظیمی زمین قابل کشت داریم، اگرقادریم به کل جهان صادر کنیم، پس ما وظیفه داریم تضمین کنیم که برزیلی‌ها باید هر روز صبحانه، ناهار و شام داشته باشند.
این امر، یک باردیگر تعهد شماره یک دولت ما خواهد بود.
ما نمی‌توانیم به عنوان امری عادی بپذیریم که تمام خانواده‌ها درمعرض سرما، باران و خشونت مجبور به خوابیدن در خیابان‌ها هستند.
از این رو، ما، با اولویت برای خانواده‌های کم درآمد “خانه من، زندگی من”( برنامه دولت فدرال در زمان حاکمیت دولت لولابا هدف ایجادمسکن برای افراد کم درآمدجامعه -مترجم) را از سرخواهیم گرفت، و برنامه‌های فراگیراجتماعی را که ۳۶ میلیون برزیلی را ازفقر مفرط خارج کرد بازمی‌گردانیم.
برزیل دیگر نمی‌تواند با این چاه عظیم بی انتها زندگی کند، این دیوار مشخص و نابرابری برزیل را به دو قسمت نابرابرتقسیم می‌کند که یک دیگر را به رسمیت نمی‌شناسند. این کشور به به رسمیت شناختن خود نیازمنداست. نیازمند ارتباط دوباره با خود است.
ورای مبارزه با فقر مفرط، ما تصمیم داریم در این کشور گفتگو را دوباره برقرارکنیم.
ما باید با قوای مقننه و قضایی، بدون اقدام به مبالغه، دخالت، کنترل، یاهم پذیری، بلکه برای همزیستی یک جمهوری موزون در میان سه شاخه دولت گفتگو برقرارکنیم.
هنجاردموکراتیک درقانون اساسی تصریح شده‌است. قانون اساسی حقوق و وظایف هرقدرت، هرنهاد، نیروهای مسلح و هرکدام ازما را مقررمی‌کند.
قانون اساسی موجودیت جمعی ما را اداره می‌کند، و هیچ کس، مطلقا هیچ کس، بالاترازآن نیست، هیچ کس حق نادیده گرفتن یا مسخره کردن آن‌را ندارد.
از سرگرفتن گفتگو بین مردم و دولت ضروری‌تر ازهمیشه است.
به همین خاطرما کنفرانس‌های ملی را به نحوی که احزاب علاقمند بتوانند اولویت‌های خود را برگزینند، وپیشنهادهایی را برای سیاست‌های عمومی برای هربخش یعنی آموزش وپرورش، بهداشت، امنیت، حقوق زنان، نابرابری نژادی، جوانان، مسکن، و بسیاری موضوعات دیگر به دولت ارائه کنند احیا خواهیم کرد.
بیائید گفتگوبا فرمانداران وشهرداران را ازسربگیریم، تا باهم اولویت کارهای عمومی را برای هر جمعیتی تعین کنیم.
مهم نیست فرماندار و شهردار به چه حزبی تعلق دارد. تعهد ما همیشه بهبود زندگی مردم هر استان و هرحوزه شهرداری در این کشور خواهد بود.
ما با احیا شورای اقتصادی و اجتماعی توسعه بین دولت، صاحبان کسب وکار، کارگران و جامعه مدنی سازمان یافته نیز گفتگو برقرارخواهیم کرد.
به عبارت دیگر، تصمیم‌های سیاسی‌عمده‌ای که روی زندگی ۲۱۵ میلیون برزیلی تاثیرمی‌گذارد مخفیانه، درشب مهجورگرفته نخواهد شد، بلکه پس ازگفتگوی گسترده با جامعه اتخاذ خواهد شد.
من باور دارم که مشکلات اصلی برزیل، جهان، بشریت، می‌تواند با گفتگو، و نه با زور بی رحمی حل شود.
نگذاریم کسی به قدرت کلام، زمانی که برای درک و خیر عمومی جاری می شود تردید کند.
دوستان من
درسفرهای بین‌المللی و دردیدار با رهبران کشورهای بسیار، بیشترین چیزی که شنیدم آن است که دنیا برزیل را از دست می‌دهد.
مشتاق آن برزیل مستقلی هستند، که باثروت‌مندترین و قدرت‌مندترین کشورها به عنوان برابرحقوق سخن می‌گوید. و برزیلی که هم زمان به توسعه فقیرترین کشورها یاری می‌رساند.
برزیلی که با همکاری، سرمایه‌گذاری، وانتقال فن‌آوری، از پیشرفت کشورهای افریقایی حمایت می‌کند.
برزیلی که برای یک پارچگی امریکای جنوبی، امریکای لاتین و کارائیب تلاش کرد، برزیلی که مرکسور Mercosur(بازار مشترک کشورهای جنوب) را تقویت کرد، و به ایجاد جی ۲۰،اوناسور UNASUR( اتحادیه کشورهای امریکای جنوبی)سلاک CELAC(جامعه کشورهای امریکای لاتین و کارائیب) و بریکس یاری رساند.
امروز ما به دنیا اعلام می‌کنیم که برزیل بازمی‌گردد. اعلام می کنیم که برزیل برای نسبت دادن این نقش غم انگیز منفور دنیا بسیار بزرگ است.
ما با اعتبار، پیش بینی پذیری و ثبات کشوربازخواهیم گشت، به نحوی که سرمایه‌گذاران- داخلی وخارجی- دوباره به برزیل اعتمادخواهندکرد. به نحوی که به مشاهده کشورما به عنوان منبع سود بی درنگ وغارتگرانه پایان خواهند داد، ودر از سرگیری رشد اقتصادی همراه با فراگیری اجتماعی وپایداری محافظت از محیط زیست به شرکای ما تبدیل خواهندشد.
ما خواهان تجارت بین‌المللی منصفانه‌تری هستیم. ماخواهان ازسرگیری همکاری خود با امریکا، اتحادیه اروپا با ضوابط جدیدی هستیم. ما به توافق‌های تجاری که کشور ما را به نقش ابدی صادرکننده کالاها و مواد اولیه محکوم می‌کند علاقه‌ای نداریم.
بیائید برزیل را دوباره صنعتی کنیم، بیایید دراقتصاد سبز ودیجیتال سرمایه‌گذاری کنیم، اجازه دهید ازخلاقیت صاحبان کسب و کار و کارآفرین‌های خود حمایت کنیم. ما می‌خواهیم دانش هم صادر کنیم.
ما بازهم با وارد کردن کشورهای بیشتری به شورای امنیت سازمان ملل، و با پایان دادن به حق وتو، که تعادل بین ملت‌ها را تخریب می‌کند برای مدیریت جدیدجهانی خواهیم جنگید.
ما برای دست اندرکاری دوباره درمبارزه علیه گرسنگی و نابرابری درجهان، ودرتلاش‌ها برای ترویج صلح درمیان خلق‌ها آماده ایم.
برزیل برای ازسرگیری پیشگامی خود در مبارزه علیه بحران آب و هوا، محافظت از تمام اکوسیستم‌های خود، به ویژه جنگل آمازون آماده است.
ما درزمان حاکمیت دولت خود، توانستیم جنگل زدایی در آمازون را با ۸۰ درصد کاهش قابل ملاحظه انتشارگازهای گل‌خانه‌ای کاهش دهیم.
اکنون بیایید برای جنگل زدایی صفر ازآمازون مبارزه کنیم.
برزیل و سیاره زمین به آمازونی زنده نیازدارند. یک درخت ایستاده ارزشمندتر ازتُن‌ها چوب به صورت غیرقانونی استخراج شده ازسوی کسانی است که به هزینه ویران کردن زندگی زمین، تنها به سود راحت فکرمی‌کنند.
یک رودخانه آب آشامیدنی ازتمام طلاهای استخراج شده با صرف جیوه‌ای که حیوانات را می‌کشد و زندگی انسان را به خطر می‌اندازد ارزشمندتر است.
زمانی که کودکی بومی با طمع استخراج‌گران ازمحیط زیست کشته می‌شود، بخشی از انسانیت همراه آن می‌میرد.
به این دلیل، ما پایش ونظارت آمازون را ار سرخواهیم گرفت، و با هروتمام فعالیت غیرقانونی- خواه معدن، بریدن درختان یا کشاورزی غیرقانونی- مبارزه خواهیم کرد.
هم زمان، توسعه پایدارجوامعی را که در منطقه آمازون زندگی می‌کنند بهبودخواهیم بخشید. ما یک باردیگر ثابت خواهیم کرد که ایجادثروت بدون نابودکردن محیط زیست امکان پذیراست.
ما برای حفظ آمازون ازمشارکت بین‌الملی، خواه به شکل سرمایه‌گذاری یا پژوهش‌علمی، اما همیشه تحت رهبری برزیل، بدون انکارحق حاکمیت همیشگی ما استقبال می‌کنیم.
ما به خلق‌های بومی، به دیگرخلق‌های جنگل، و تنوع زیستی متعهدیم. ما خواهان برقراری صلح محیط زیستی هستیم.
ما به جنگ برای محیط زیست علاقه‌ای نداریم، اما برای دفاع ازآن دربرابرهرتهدیدی آماده‌ایم.
دوستان من
برزیل جدیدی که ما در اول ژانویه خواهیم سخت نه تنها موردعلاقه مردم برزیل، بلکه مورد علاقه هرخلقی است که درهرجایی ازجهان، برای صلح، همبستگی و برادری تلاش می‌کند.
چهارشنبه گذشته، پاپ فرانسیس طی پیام مهمی به برزیل دعا کرد که مردم برزیل از نفرت، عدم تحمل و خشونت درامان باشند.
می‌خواهم بگویم که ما نیزهمین آرزو را داریم، و خستگی ناپذیر برای برزیلی که درآن محبت برنفرت می‌چربد، حقیقت بردروغ پیروز می‌شود، و امید بزرگ‌تر از ترس است تلاش خواهیم کرد.
من هر روز درزندگی خود بزرگ‌ترین آموزش عیسی مسیح، که همسایه خود را دوست به دار را به یاد می‌آورم. ازاین رو اعتقاد دارم که مهم‌ترین فضیلت یک رهبرخوب همیشه می‌تواند عشق- به کشورو مردمش- باشد.
مادامی که ماعلاقه مندیم، دراین کشور فقدان محبت وجود ندارد. ما به شدت از برزیل و مردم برزیلی مراقبت خواهیم کرد. ما درزمان جدیدی زندگی خواهیم کرد.عصرصلح، محبت و امید.
عصری که مردم برزیل یک باردیگرحق رویادیدن وفرصت‌هایی برای تحقق تمام آن‌چه رویای آن را دارند را خواهند داشت.
به این خاطر، من هروهمه برزیلی‌ها را، صرف نظر ازآن‌که دراین انتخابات به کدام نامزد رای داده‌اند دعوت می‌کنم. بیایید با یک دیگر بیش ازهمیشه، برای برزیل تلاش کنیم، بیشتر از تفاوت‌های خود روی آن‌چه ما را متحد می‌کند تمرکز کنیم.
من مقیاس ماموریتی را که تاریخ برای من اندوخته است می‌دانم، و می‌دانم که به تنهایی قادر به انجام آن نخواهم بود. من به همه- احزاب سیاسی، کارگران، صاحبان کسب وکار، نمایندگان مجلس، فرمانداران، شهرداران، مردم تمام مذاهب نیازدارم. به برزیلی‌هایی که رویای توسعه بیشتر، عادلانه ترو برزیلی برادرانه تر را می‌بینند نیاز دارم.
من دوباره آن‌چه را که در طی کارزار انتخاباتی گفتم خواهم گفت. چیزی که هرگزصرفا وعده یک نامزد ریاست جمهوری نبود، بلکه ابرازعقیده، تعهدی همه عمری بود.
برزیل یک راه پیش رو دارد. همه ما با یکدیگر به درست کردن این کشورو ساخت برزیلی در اندازه رویاهای خودمان- با فرصت‌هایی برای تبدیل آن‌ها به واقعیت- قادر خواهیم بود.
یک بار دیگرمن قدردانی ابدی خود را به مردم برزیل تکرارمی‌کنم. همه را درآغوش می‌گیرم، و خداوند قادر است سفرما را پربرکت سازد.
