پنج شنبه ۱۷ آذر ۱۴۰۱ محسن شکاری اعدام شد. این جوان ۲۳ ساله یکی از میلیون ها جوان معترضی بود که برای خواست آزادی، برابری، رفاه و یک زندگی انسانی به خیابان آمده و فریاد آزادی خواهی سرداده بود.
اعدام او ادامۀ همان برخورد سرکوبگرانه و آزادی ستیزانه ای است که جمهوری اسلامی از آغاز به قدرت رسیدن خود با معترضان و مخالفان خود داشته است. اعدام محسن برای ما خانواده های خاوران یادآور داغ عزیزانمان است که در دهۀ ۶۰ و به ویژه تابستان ۶۷ همچون محسن در دادگاه های فرمایشی چند دقیقه ای، بدون برخورداری از وکیل و فرصت دفاع از خود محاکمه و به اعدام محکوم شدند. دسته دسته و گروه گروه به جوخه های اعدام سپرده شدند و مخفیانه در گورستان خاوران و دیگر گورستان های بی نام و نشان در سراسر کشور دفن شدند. قتل معترضان و مخالفان سیاسی با قتل های زنجیره ای روشنفکران در دهۀ ۷۰، سرکوب دانشجویان کوی دانشگاه در سال ۷۸، کشتار معترضان در سال های ۸۸، ۹۶ و ۹۸ و به طور کلی در تمام ۴۴ سال گذشته ادامه داشته است.
طی نزدیک به ۳ ماه گذشته بیش از ۴۵۰ نفر از معترضان، از جمله ده ها کودک و نوجوان با ضربه های باتوم، گلوله های ساچمه ای و حتی گلوله های جنگی در خیابان ها کشته شده اند. هزاران معترض دستگیر و زندانی شده اند و اکنون با تشکیل دادگاه های فرمایشی احکام اعدام با شتاب صادر شده و در حال اجرا است.
ما خانواده های زندانیان سیاسی اعدام شده در دهۀ ۶۰ و تابستان ۶۷ این جنایت ها را محکوم می کنیم . خواهان توقف فوری احکام اعدام و آزادی بدون قید و شرط تمام زندانیان سیاسی و دستگیرشدگان اعتراضات اخیر هستیم.
جمعی از خانواده های خاوران
متاسفانه بنظر نمیرسد که تقاضای شما اثری داشته باشد.
بنابراین راه چاره دیگری باید یافت.