گرامی باد هشتم بهمن سالروزدومین اعتصاب سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران
سرکوب تشکلات کارگری وسندیکایی در دهه شصت باعث انحلال و از هم پاشیدن تشکل های مستقل کارگری شد وشرایط تحمیل دارو دسته خانه کارگر وشوراهای اسلامی کار را به جامعه کارگری فراهم کرد.
شرکت واحد هم طمع تلخ سرکوب را چشید و سندیکای رانندگان وبلیط فروشان و….را بدون هیچ مجمعی منحل کردند و شوراهای اسلامی کار را با کمک عوامل امنیتی و کارفرما در مناطق دهگانه شرکت واحد جایگزین تشکیلات مستقل سندیکایی کردند.
تا قبل از احیای مجدد سندیکای کارگران شرکت واحد درخرداد سال ۸۴ هیچ تشکیلات کارگری مستقلی نتوانسته بود بدون وابستگی به کارفرما ودولت اعلام حضور کند. سال ۸۴ در شرکت واحد بیش از ۱۵ هزار راننده شاغل بودند که نه تنها با حداقل حقوق شرایط سخت معیشتی داشتند بلکه هیچ صدای اعتراضی هم از رانند گان که سخت ترین کار را در بدترین شرایط انجام میدادند شنیده نمی شد.
به دلیل وابستگی و فرمایشی بودن شوراهای اسلامی کار درشرکت واحد رانندگان وکارگران مطالبات معوقه بسیاری طلبکار بودند.
پس از احیای سندیکای کارگران شرکت واحد و بی توجهی کارفرما به خواسته های بحق رانندگان و تهدید و فشار عوامل امنیتی و نمایندگان فرمایشی شوراها، باعث گردید که سندیکای واحد با حمایت و پشتوانه اعضایش برای رسیدن به مطالبات و برسمیت شناختن سندیکا از سوی حاکمیت دست به دو اعتصاب بزرگ بزند. اعتصاب اول چهارم دی و دومین اعتصاب در هشتم بهمن ۸۴ صورت گرفت.
میتوان گفت اولین اعتصاب در چهارم دی ماه، بسیار موفق و تاثیر گذار بود و در واقع حمل ونقل تهران را بطور کامل فلج کرده بود و حتی عوامل امنیتی هم غافلگیر شده بودند.
اما با وجود اینکه ۴۰روز از اعتصاب موفق اول گذشته بود نه تنها کارفرما، بلکه عوامل امنیتی و دست اندرکاران حکومتی هم توجهی به صدای بحق رانندگان و کارگران نداشتند و این نوع رفتارها و برخوردهای امنیتی با اعضای سندیکا، خشم کارگران را برانگیخت و سندیکا با توجه به درخواست رانندگان در هشتم بهمن ماه تصمیم به اعتصاب دوم گرفت. با اعلام تاریخ اعتصاب دوم، صاحبان قدرت و عوامل امنیتی با تمام قدرت وامکانات درصدد سرکوب این اعتصاب برآمدند، بطوری که تا قبل از شروع اعتصاب صدها تن از رانندگان را بازداشت کردند و کلیه اعضای هیئت مدیره و فعالین سندیکایی شرکت واحد دستگیر شدند و به بند امنیتی ۲۰۹ منتقل شدند همچنین چند تن از خانوادهای اعضای هیئت مدیره سندیکا را نیمه های شب هشتم بهمن دستگیر کردند تا بلکه بتوانند فریاد اعتراض رانندگانی را که سالها در حقشان ظلم کرده بودند خفه کنند.
البته عوامل امنیتی و حکومتی بیشتر نگران گسترش سندیکا خواهی دربین کارگران در دیگر کارگاه ها و کارخانه های کشور بودند و به همین دلیل دست به سرکوب گسترده فعالین سندیکایی شرکت واحد زدند.
این اعتراضات واعتصابات توسط رانندگان اتوبوسرانی دست آوردهای زیادی برای همکارانشان به همراه آورد بطوری که بعد از چند دهه طرح طبقه بندی مشاغل در شرکت واحد اجرا و تا سقف روزانه ۵هزارتومان حقوق رانندگان افزایش یافت. افزایش حق ناهار؛ پرداخت لباس کامل و… تماما از دست آوردهای اعتصابات واعتراضات کارگران واحد بود.
سندیکای کارگران شرکت واحد دست آوردهایی هم برای جامعه کارگری به ارمغان آورد از جمله سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه و بوجود آمدن کمیته ها و گروه های کارگری مستقل و فعال شدن حامیان طبقه کارگر بخصوص در بین دانشجویان.
هر چند تا به امروز سندیکای واحد بطور مرتب مورد هجوم عوامل امنیتی و سرکوب قرار داشته اما با حمایت بخشی از اقشار مختلف جامعه مانند حامیان طبقه کارگری و دانشجویان، معلمان و بخشی از اعضای کانون وکلا و بازنشستگان و زنان و… توانسته با تمام تهدیدها و فشارها ایستادگی کند درحال حاضر چندین تن از اعضای این سندیکا دارای احکام سنگین زندان هستند که درهفته گذشته حسن سعیدی از اعضای فعال این سندیکا توسط اجرای احکام دادسرای انقلاب برای تحمل حبس ۵ سال زندان احضار شده است.
امیدوارم که اهل قلم و رسانه هائی که مستقل هستند درباره احیای مجدد سندیکای واحد در ۱۳ خرداد ۸۴ و سالروز دو اعتصاب رانندگان در ۴ دی و۸ بهمن که کمک بزرگی به جنبش کارگری و جامعه کارگری و شرایط اتحادبیشتر بین دانشجو معلم و کارگر را فراهم کرده است بیشتر بنویسند.
به امید داشتن جامعه ای که کارگران و فرودستان هم از تمام امکانات ومنابع کشور بهره مند باشند.
داوود رضوی عضو سندیکای کارگران شرکت واحد و حومه
