خسرو گلسرخی یکی از مشهورترین مبارزان چپ و کمونیست ایران در دوران سلطنت پهلوی دوم، بعد از محاکمه در یک دادگاه نظامی، در بیست و نهم بهمن ماه سال ۵۲ به همراه کرامت دانشیان اعدام و در قطعه ی ۲۳ بهشت زهرا به خاک سپرده شد. علاوه بر دفاعیات مشهور گلسرخی که از تلویزیون مستقیما پخش شد، گلسرخی وصیت نامه ای نیز از خود به جای گذاشته که در سحرگاه روز بیست و نه بهمن ۵۲، اندکی قبل از تیرباران او نگاشته شده است:
وصیت نامه خسرو گلسرخی
وصیت نامه ی غیر ارتشی « خسرو گلسرخی » فرزند قدیر , در سحر گاه ۵۲ ۱۱ ۲۹
من یک فدایی خلق ایران هستم و شناسنامه من جز عشق به مردم چیز دیگری نیست. من خونم را به توده های گرسنه و پا برهنه ی ایران تقدیم می کنم و شما آقایان فاشیست ها که فرزندان خلق ایران را بدون هیچگونه مدرکی به قتل گاه می فرستید، ایمان داشته باشید که خلق محروم ایران انتقام خون فرزندان خود را خواهد گرفت، شما ایمان داشته باشید، از هر قطر خون ما صدها فدایی بر می خیزد و روزی قلب همه ی شما را خواهد شکافت. شما ایمان داشته باشید که حکومت غیرقانونی ایران که در ۲۸ مرداد سیاه به خلق ایران توسط آمریکا تحمیل شده در حال احتضار است و دیر یا زود با انقلاب قهر آمیز توده های ستم کشیده ایران واژگون خواهد شد “
شاعر و نویسنده خلق ایران خسرو گلسرخی
و ضمنا یک عدد حلقه ی پلاتین (طلای سفید ) و مبلغ یک هزار و دویست ریال وجه نقد را به خانواده و یا به زنم بدهید.
خون ما پیرهن کارگران , خون ما پیرهن دهقانان، خون ما پیرهن سربازان.
خون ما پرچم خاک ماست
نماینده دادستانی ارتش سرگرد قبانی
فرمانده گردان زندان سروان حسن زاده
افسر اطلاعات سروان جاوید نسب
قاضی عسگر صادق متقی , نماینده شهربانی
