در تاریخ ١٧ مرداد ( ۸ آگوست ) رسانه های جمهوری اسلامی ایران خبر شوم خشکی کامل دریاچه اورمیه را به شهروندان دادند. روزنامه پیام ما در تاریخ ۸ آگوست نوشت: با توجه به باقی ماندن یک و نیم ماه از تابستان سال جاری، و عمق آب این محدوده ۶۰۰ کیلومتری، نگرانی خشکی کامل دریاچه در پایان شهریور و حتی نیمه شهریور بسیار محتمل و تا حدودی قطعی است. این روزنامه افزوده است: بررسی سخنان مقامات مسئول نشان می‌دهد که آنها با تاکید مکرر بر وضعیت مطلوب بارش پاییز در کشور، حساب برای تاثیر این بارش‌ها بر وضعیت دریاچه ارومیه حساب ویژه ای باز کرده‌اند.
به دنبال انتشار این خبر فریاد های فعالان محیط زیستی، هنرمندان، ورزشکاران، فعالین سیاسی و‌فرهنگی آذربایجان که اعتراضاتشان در این بیست سال گذشته علیرغم تعقیب، دستگیری و زندانی شدن به “جرم” آگاهی رسانی و اعتراض به سو‌مدیریت که در بیست سال گذشته جریان داشته است، بیش از پیش افزایش یافته است. اما در تداوم بگیر و ببندهای دیوانه وار این روزها روز۲۳ مرداد و پس از تجمع اعتراضی زنان تبریزی به خشک شدن دریاچه ارومیه خانم ها نیگار خیاوی و رقیه کبیری و فاطمه داداش زاده از شاعران و نویسندگان آذربایجان به اداره اطلاعات تبریز احضار و مورد بازجویی قرار گرفتند. منزل آنها مورد تفتیش قرار گرفت و اشیای شخصی و نوشته جاتشان توقیف و به امنیت و اطلاعات منتقل شد.
علیرغم این شیوه های سرکوب به‌جای پاسخ به معترضان، برای تاریخ روز پنج شهریور فرا خوانی از طرف فعالان مدنی و محیط زیستی آذربایجان در شهر اردبیل صادر شده است و در آن از مردم دعوت به اعتراضات وسیعتر شده اند.
ما همبستگی خود را با شیرزنان و شهروندان تبریز اعلام کرده وخواستار پایان دادن به هرگونه تعقیب، دستگیری و بازجویی شرکت کنندگان در این تجمع هستیم .
ما از هر گونه فرا خوانی در جهت اعتراض به این فاجعه محیط زیستی با تبعات هولناک محیط زیستی و انسانی آن حمایت میکنیم.
ما همصدا با این زنان غیور و جسور آذربایجان ندانم‌کاری در احیای دریاچه اورمیه و چشم بستن به فاجعه انسانی به شعاع صدها کیلومتر اطراف آن که با خشکاندن این دریاچه به بمب اتمی سرطان زا و افت زیست در منطقه تبدیل خواهد شد را محکوم میکنیم.
ما نیز خواستار اقدامات فوری برای پایان دادن به این فاجعه هولناک‌محیط زیستی هستیم.
همبستگی فراگیر برای آزادی و برابری در ایران
کنگره ملیتهای ایران فدرال
۲۹ مرداد ۱۴۰۲ – ٢٠ آگوست ٢٠٢٣
محیط زیست سرزمین ایران در حال مرگ و پایان است هم اکنون بسیاری از گونه های گیاهی و جانوری یا منقرض شده اند یا در حال انقراض به شکلی هستند که از جنوب تا شما در حال کویری و بیابانی شدن تدریجید است که این تدریجی بودنش در سالهای اخیرسرعت زیادی گرفته است به گونه ای که دخالت عوامل انسانی در ان مشهود است و هدف از این دخالتهای انسانی هم متاسفانه به قصد غارت منابع کشور بوده است بعد از خشک شده دریاچه ی وان که توسط ترکیه احیا شده است و همچنین دریاچه ی اورال که همچنان خشک است تالابهای ایران نیز یکی پس از دیگری از بختگان تا ارومیه و سپس دریای مازندران در حال پیشروی با سرعت بوده است ازاینرواحیای جنوب به شما می تواند شرایط نابودی ارومیه و مازندران را جلوگیری نماید صرفا پرداختن به احیای ارومیه کافی نیست بلکه باید یک نگاه سراسری به موضوع داشت از ازبکستان تا ترکیه این مسیر باید با دقت بررسی و کارشناسی شود اگرچه همچنان معتدقدیم که عوامل انسانی این تخریبها را سرعت بخشیده اند اما موضوع عمیق تر از این حرفهاست