زمین‌لرزه مراکش؛ روستاهایی کاملاً ناپدید شده است
با افزایش خسارات مرگبارترین زمین‌لرزه‌ای که جمعه و شامگاه شنبه مراکش را لرزاند، عبداللطیف وهبی، وزیر دادگستری مراکش، یکشنبه ۱۹ شهریور از احتمال افزایش تعداد قربانیان خبر داد. وهبی گفت که مسئولان مراکشی در تلاش هستند تا خسارات‌های موجود در مناطق آسیب دیده از این فاجعه را ارزیابی و بررسی کنند. وزیر دادگستری مراکش، یکشنبه در گفت‌وگوی کوتاه با «العربیه»، گفت که احتمال افزایش تعداد کشته‌ها زیاد است. وهبی همچنین تاکید کرد که تعدادی از روستاهای واقع در مجاورت کانون زلزله به طور کامل ناپدید شده‌اند. با این حال او بر عزم مقامات این کشور برای بازسازی مناطق تخریب شده تاکید کرد.
در همین حال وزارت کشور مراکش در آخرین بیانیه خود در باره تعداد جان‌باختگان این زلزله اعلام کرد آمار کشته شدگان تا شنبه شب به ۲۰۱۲ نفر رسیده است. به گفته منابع دولت مراکش تعداد مجروحان به ۲۰۵۹ نفر رسیده که وضعیت ۱۴۰۴ نفر از آنها وخیم گزارش شده است. مقام‌های مراکش از ادامه تلاش‌ها برای نجات و رسیدگی به مجروحان، تخلیه آنها و بسیج تمام توانمندی‌های لازم خبر می دهند. اکثر مرگ و میرها در استان‌های «الحوز» با ۱۲۹۳ قربانی و «تارودانت» با ۴۵۲ قربانی در جنوب مراکش متمرکز شده است. این دو منطقه شامل روستاهای پراکنده زیادی در دل کوه‌های اطلس می‌شود که اکثر آنها مناطقی «صعب العبور» هستند و اکثر ساختمان‌های آنها شرایط مقاومت در برابر زلزله را ندارند.
گفتنی است که در ۲۴ فوریه ۲۰۰۴ زمین لرزه‌ای به بزرگی ۶.۴ ریشتر استان الحسیمه در ۴۰۰ کیلومتری شمال شرقی رباط را لرزاند که منجر به کشته‌شدن ۶۲۸ نفر و خسارات مادی شدید شد.
در ۲۹ فوریه ۱۹۶۰ نیز زلزله‌ای به بزرگی ۵.۷ ریشتر شهر آغادیر واقع در سواحل غربی مراکش را لرزاند که در آن حادثه بیش از ۱۵ هزار نفر جان خود را از دست دادند. تعداد قربانی آن زلزله تقریبا یک سوم جمعیت شهر را تشکیل می‌دادند.
بیانیه اجلاس گروه بیست با پرهیز از محکوم کردن روسیه، خواستار برقراری صلح شد
روه ۲۰ اقتصاد برتر جهان در نشست سالانه خود، روز شنبه از اتحادیه آفریقا به عنوان عضو تازه استقبال کردند، اما در مورد موضوع بحث برانگیز جنگ روسیه در اوکراین، صرفا خواسته شد تا از تصرف سرزمین دیگر کشورها با توسل به زور اجتناب شده و استفاده از سلاح‌های هسته‌ای هم محدود شود. بیش از یک پنجم سران گروه ۲۰ در زمان افتتاحیه اجلاس در دهلی‌نو حضور نداشتند. رهبران روسیه و چین ترجیح دادند با همتایان آمریکایی و اروپایی خود رو در رو نشوند. پدرو سانچز، نخست وزیر اسپانیا هم پس از مثبت شدن آزمایش کووید-۱۹، به این مراسم نرسید. رئیس جمهور مکزیک هم گویا تصمیم گرفت تا به هند نیاید.
جو بایدن، اولاف شولتش صدراعظم آلمان، ریشی سوناک نخست وزیر بریتانیا، محمد بن سلمان از عربستان سعودی و فومیو کیشیدا از ژاپن، از جمله رهبران حاضر در این مراسم هستند. امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه نیز پس از تماشای افتتاحیه جام جهانی راگبی، کمی دیر به دهلی‌نو رسید و جلسات صبح را از دست داد. با این حال اجماع اعضا بر سر متن بیانیه سران غافلگیرکننده بود چرا که این گروه بر سر جنگ در اوکراین به دو دسته تقسیم شده بودند؛ بطوریکه کشورهای غربی سعی داشتند حتما محکومیت شدید روسیه در بیانیه آورده شود، حال آنکه سایر کشورها خواستار تمرکز بر مسائل اقتصادی گسترده‌تر بودند.
اعضا مواضع ملی و قطعنامه‌های سازمان ملل را یادآور شدند و از همه کشورها خواستند تا مطابق با اصول مندرج در منشور سازمان ملل عمل کنند. در این بیانیه آمده است که «در راستای منشور ملل متحد، همه کشورها باید از تهدید یا کاربست زور علیه تمامیت ارضی و حاکمیت یا استقلال سیاسی هر کشوری – آن هم با هدف دستیابی به تصرفات ارضی – خودداری کنند. [همچنین] استفاده یا تهدید به استفاده از سلاح‌های هسته‌ای غیرقابل قبول است.»
این بیانیه همچنین خواستار اجرایی شدن دوباره جریان امن صادرات غلات، غذا و کود از اوکراین و روسیه در مسیر دریای سیاه شد. مسکو در ماه ژوئیه به دلیل آنچه برآورده نشدن خواسته‌هایش در تسهیل قوانین صادرات مواد غذایی و کود روسیه نامید، از این توافق خارج شد. ادبیات به کار رفته در متن بیانیه امسال ملایم‌تر از متن بیانیه اجلاس سران گروه ۲۰ در بالی اندونزی در سال گذشته بود که با نقل قول از قطعنامه سازمان ملل «به شدیدترین وجه، تجاوز فدراسیون روسیه به اوکراین را محکوم کرد و خواستار خروج کامل و بدون قید و شرط این کشور از خاک اوکراین شد».
علیرغم اینکه تمرکز بیشتر جهان بر جنگ روسیه در اوکراین است و بسیاری از مسائل، مانند امنیت غذایی و انرژی برای اروپا مهم است؛ اما هند در این اجلاس به دنبال جلب توجه بیشتر به نیازهای کشورهای در حال توسعه بود. در این نشست، حمایت گسترده‌ای برای پیوستن اتحادیه آفریقا به گروه ۲۰ وجود داشت. بدین ترتیب، اتحادیه آفریقا پس از اتحادیه اروپا به دومین بلوک منطقه‌ای تبدیل شد که به عضویت دائمی این گروه درآمد.
