راهی برای شکستنِ این بن‌بست هست؟ – فرج سرکوهی

دولت اسراییل افزون بر راستگرا ، نژادپرست ، اشغالگر و تروریستی است ، این نکته ای است که رسانه های غرب و متأسفانه آقای سرکوبی از بیان آن خود داری می کنند . و در مقابل این دولت با این خصوصیات مقاومت عادلانه و برحق است .

در پای نوشتار آقا کریمی نظراتی در دو مرحله ارائه شد که دومی طبق معمول و قانون ۸۰۰ کلمه و فقط حق دو نظر را داشتن ارائه مطالب در نظر دوم ناقص رها شد. بگذریم.

اما اگر بخواهیم موضوع را بگونه ای دگر مورد توجه قرار دهیم می توان گفت:
اسرائیل به گسترش سرزمینی نیاز دارد و تا آنجا که بتواند شرایط جغرافیایی آنجا را بگونه ای نگه خواهد داشت تا بتواند در اقدامات نظامی و جنگی قسمتی از سرزمین های آنجا را تصرف کند.
در بازی حساب شده اسرائیل دو منطقه مجزا از هم بعنوان محل اسکان فلسطینی ها تعریف کرد در یک منطقه مدیریتی حاکمه که آن مدیریت نزد کشور های حامی اسرائیل بر رسمیت شناخته شده است که رهبر آن مدیریت شخصی بنام محمود عباس است . آن مدیریت هم دوران هیجان آفرینی کاذب را پشت سر گذاشته است و روش دیگری در بر خورد با موضوع فلسطین و اسرائیل پیشه کرده است.
اما اسرائیل برای اینکه پاتک مهمی به جریان محمود عباس بزند مدیریت بخش دیگر فلسطین که معروف به نوار غزه است با هماهنگی هایی با مهره هایش درون حاکمیت ایران

کمی انصاف هم بد نیست حتی اگر میخواهید بقول خودتان ژورنالیست بمانید و نه دخیل در سیاست. شما همه را از دم تیغ بطور مساوی گذراندید و یک چهره ی زیبای روشنفکرِ همیشه منتقد به همه سو به خود گرفتید که همه از هر سو خریدار داشته باشید. حتی در برخوردتان در عمل، مانند راست گرایان اسراییلی جنبش فلسطین را به تروریسم نزول دادید و طبیعتا شایسته ی نابودی! کمی صداقت هم بد نیست. این همه جنایات سالیان دراز صهیونیسم را نسبت به مردم فلسطین نبینید و حتی با وجود انتقاد به همه نام آن را هم به زبان نیاورید!! بنابراین شما در کنار چه کسانی قرار میگیرید با این همه دمکراسی خواهی که گوش فلک را با زبان جنگ طلبان نیز پر کرده؟

مردم وجود ندارد، اهالی همه جا یا بورژواها هستند و یا کارگران. بورژواها کارگران را استثمار میکنند و ارزش اضافی (سود) به جیب می زنند. ارزش اضافی ارزشی هست که کارکران تولید کرده اند اما به خودشان داده نمی شود. بورژواها درصدی از سود را به دستگاه سرکوب و شستشوی مغزی کارگران اختصاص میدهند تا کارگران از دنیا چیزی نفهمند و فکر کنند “مردم” هستند یعنی با ارباب خود هم منافع هستند!!! جنگ بین حماس و دولت فلسطین و اسرائیل و اربابان غربی اش همه بر سر این است که کدام ارباب اصلی باشند. وطن متعلق به کارگران نیست، متعلق به اربابان بورژواست. کارگری که برای حماس و دولت اسرائیل و آمریکا و اتحادیه اروپا و انگلیس و رژیم ایران و روسیه و چین می میرد، گول خورده و به مهره تبدیل شده. تا وقتی که اربابان سرمایه دار حاکمند، کارگران ناآگاه میشوند “مردم” و افکار مردم ارزش ندارد چون افکار کارگر آگاه نیست، افکار اربابان است. یا انقلاب کمونیستی کارگری علیه بورژواها در همه جا، یا همین که هست، ضجه دنیا را عوض نمیکند.

صورت مسئله سرکوهی: “گروه تروریستی و بنیادگرای حماس، که ساکنانِ غزه را به گروگان گرفته‌ و سدِ انتخاباتِ آزاد در غزه است، جنایت می‌کند، دولتِ راست‌گرای اسرائیل، مردمِ غیرنظامی زندانی‌شده در غزه را بمباران می‌کند و قدرت‌های جهانی و دولت‌های منطقه، از جمله جمهوری اسلامی که بر آتش فاجعه می‌دمد، در بازارِ خون و اشک و دردِ مردمِ فلسطین و اسرائیل سودِ خود می‌جویند و می‌برند.” بحث : مردم فلسطین از بعداز جنگ جهانی اول وجه المصالحه استعمارانگلیس و آزانس یهود قرار گرفتند.برخلاف ده ها قوم و ملت که به استقلال و برسمیت شناخته شدند. بعداز جنگ جهانی دوم هم فلسطین با قطعنامه ۱۸۱ نوامبر ۱۹۴۷به سه بخش تقسیم شد که هرگز به آن و ده ها قطعنامه ی دیگر نیز توجه نشد و نسل های مختلف فلسطینی بارها در سرزمبن های اشغالی فلسطین و خارج از آن کوچ کردند.مردم ساکن غزه در این روزها که فجایع سیاه گذشته را به یاد ما میاورد نماد ۷۵ سال مقاومت اند که بنیادگرایان حماس جزئی از آن و معلول همان جنایت ها می باشند.اما انتخابات آزاد