اعتماد، “سکه ی رایج کشور” برای کشورداری است.
برای درک کامل اصطلاحِ “سکه ی رایج کشور”، مرورِ معنی و مفهومِ آن، می تواند روشنگر باشد. پول رایج یک کشور، نتیجه ی “اعتماد” بین حکومت و ملت است. “اعتبار”، این پول را بین مردم رایج و متداول و عمومی می کند. اینکه می توان یک خانه، یا ماشین و یا هر جنس دیگری را در مقابل تعدادی کاغذ (اسکناس) خریداری کرد، زائیده ی این اعتماد و اعتبار است.
ایا جمهوری اسلامی مورد اعتماد ملت ایران است؟ آیا رژیم از “اعتباری” در میان مردم، برخوردار است؟ پاسخ این دو پرسش برای هر ایرانی عاقل و بالغی، “نه” ، لا، نو، ناین، نیّت، می یو، … و به هر زبان دیگر، منفی است. “بی اعتمادی و بی اعتباریِ حکومت” در حدی است که مردم، پول کشورهای دیگر، به ویژه دلار و یورو خریداری و پس انداز می کنند. حتی ماشین و طلا و چیزهای دیگر می خرند و بجایِ پول رایج کشور، نگهداری می کنند. آیا هنوز کوچکترین شک و تردیدی برای رژیم باقی است، که نه مورد اعتماد است و نه از “اعتباری” برخوردار می باشد؟
رژیم سالهاست که در مقابل هر چالشی، شکست خورده و رفوزه شده، زیرا ارجحیت ها و سیاست رژیم: “غیر مردمی و فرقه ای” است. بی لیاقتی و بی کفایتی و جهل ملاها، در مقابله با ویروس کرونا به نمایش گذاشته شد؛ بجای برنامه ریزی برای جلوگیری از شیوع بیماری، در کمالِ نادانی و خرافات؛ بار دیگر با عوامفریبی، متن جامعه را بسویِ ضریح مطهر و موهومات مذهبی، به گمراهی کشاند و صدها هزار تن را مبتلا کرد!؟ اندیشه ی رژیم هنوز متعلق به دوران بربریت و غارنشینی است!
چنانچه حکومت هنوز نیاز به علائم دیگری برایِ بی اعتمادی و بی اعتباریش دارد، کافی است نگاهی بیاندازد به آمارِ میلیون ها ایرانی که خانه و خانواده و کاشانه شان را پشت سر گذاشتند، و میهنشان را ترک کرده اند. در پایان، چه نشانه ای آشکارتر و شفاف تر از حضورِ پیوسته ی میلیون ها ایرانی در خیابان ها، با فریادِ مرگ بر جمهوری جهل و جنون، وجود دارد؟ تا هنوز برایتان سری باقی است”، سرتان را از زیر برف بیرون بیآورید، حقایق را ببینید، و واقعیت ها را بپذیرید.
فردا خیلی دیر است؛ “سحرگه نه تن سر، نه سر تاج داشت”. فردا، هم شما نابود خواهید شد؛ هم دین بی اعتبار و کمرنگ می شود؛ و از شماها و مذهب مهمتر، به ساختارهای کشور آسیب زده می شود. اطمینان داشته باشید که چنانچه دست از سرِ مردم و کشور بر ندارید، سرنوشتِ شومی در انتظارتان می باشد. حکومت های خودکامه، عاقبت بخیر نیستند؛ وای بحال حکومت های خودکامه و فاسد و دزد و دروغگو، مانند شما بی وطن ها!
واقعیت اینجاست، که ارجحیت های حکومت اسلامگرا غیر ایرانی و سیاست رژیم فقاهتی مغایر منافع مردم و کشور می باشند. ارجحیت های حکومت، شیعه گری و سیاست و برنامه ی رژیم، گسترش و نفوذ این فرقه می باشد. حکومتی که ارجحیت و سیاست و برنامه اش غیر ایرانی و در تضاد با منافع جمعی و ملی باشد، یک حکومت بیگانه است. بنابراین ایران تحتِ تصرف است. ما برای نجات میهن مان باید تدارک ببینیم، آمادگی پیدا کنیم، و وارد نبرد شویم.
نخست باید بدانیم که ایران، متعلق به تک تک ایرانیان می باشد. ملت ایران صاحبان اصلی این آب و خاک هستند. مسئولیتِ رهائی مردم، با شهروندان ایرانی است: ایرانیان آگاه، آزادیخواه، و از خودگذشته. بیاد با برنامه ای هدفمند، بطور روزمره، به تعداد شهروندان بیفزائیم. نجات کشور، وظیفه ی همه ی مردم ایران است: زن و مرد، از هر استان، از هر طایفه، با هر زبان، و با هر دید و باوری. باید مرتب به آنان یادآوری کنیم مه صاحبان اصلی کشور هستند، از حقوق انسانی برخوردارند، و قادرند که در تعیین سرنوشت خود نقش داشته و شریک باشند.
دوم رهائی، در برپائیِ سیستم “مردمسالارِ ملی” است. حکومت “مردمسالار”، مشروعیت و پایگاه مردمی دارد که نقطه ی مقابلِ حکومتِ مذهبی است که مدعی مشروعیت الهی می باشد! زمانی که حکومت مدعی مشروعیت الهی است، یعنی نه نیازی به مردم دارد و نه مسئولیتی در مقابل آنان. مردم در این نوع حکومت ها، بنده و اُمت هستند. واژه ی “ملی” در اینجا، یعنی همه چیز باید برای رفاه ایرانیان و پیشرفت ایران باشد.
حکومت “مردمسالار ملی” با تکیه به این باور گام بر میدارد، که همه چیز باید، برای زندگی انسان و در خدمت انسان باشد. نوع حکومت؛ قوانین حاکم بر جامعه؛ آموزش و پرورش؛ سیستم اقتصادی؛ حتی ایدئولوژی و مذهب؛ همه و همه باید برای آسایش، آرامش، و پیشرفت انسان باشد.
حکومت “مردمسالار ملی”، با یک برنامه ی مشخص و شفافِ جایگزینی حرکت می کند و گام بر میدارد، راهبر و خدمتگذارِ مردم است؛ نه آقابالاسر و ارباب آنان. حکومت از مردم، برای مردم و بوسیله ی مردم است. قوانین حاکم بر جامعه، برای برقراری عدالت هستند؛ سیاست دولت برای رفاه مردم، و امنیت و سر بلندی کشور است. ولی باید بدانیم که مشکلات میهنمان بخودی خود بر طرف نمی شوند. رهائی مردم و نجات ایران در گروی حکومت مردمسالار ملی است؛ و رمز موفقیت در حضور گسترده ی مردم، و کلید پیروزی در پایداری مان می باشد.
امیرحسین لادن
۲۷ اسفند ماه ۱۳۹۸
