نرگس محمدی در صفحه ی ایسنتا گرام خود از اعتصاب ۶۱ زن زندانی در روز شنبه آینده خبر داده است. در متنی که توسط او منتشر شده آمده است:
روز سه‌شنبه یک بار دیگر سرزمین ایران شاهد به دار آویخته‌شدن جوانانش بود. محمد قبادلو در شرایطی به دار آویخته شد که حتی حکم قطعی برای اعدام وجود نداشت. خبر اعدام جوانان ایران، موجی از خشم و اعتراض را در جامعه رقم زده است.
زنان زندانی سیاسی- عقیدتی اوین در اعتراض به اعدام‌های اخیر و برای «توقف اعدام»، روز پنجشنبه پنجم بهمن‌ماه، در اعتصاب غذای عمومی خواهند بود.
زنان زندانی برای زنده نگه‌داشتن نام اعدام‌شدگان و برای زنده‌ماندن صدها انسانی که در زندان‌های جمهوری اسلامی در سراسر کشور در صف اعدامند، مقاومت خواهند کرد و روز پنجم بهمن‌ماه، اعتراض خود را با اعتصاب غذای دسته‌جمعی‌شان نشان خواهند داد.
صدای ما باشید علیه اعدام
این شعار نه به اعدام خیلی شعار خوبیست ولی من میپرسم فرض کنیم پس از سالها تلاش و اعتصاب غذا بالاخره یک رژیم دیکتاتوری پذیرفت که اعدام را قطع کند. حالا اگر کسانی را که قبلا میخواست اعدام کند پس از آزادی از زندان با ماشین زیر بگیرد یا در رودخانه ای غرق کند یا اینهمه راه نابودی دیگر که برای یک سیستم دیکتاتوری دردسترسش هستند, جه باید کرد؟