گروهای فلسطینی به مسکو خواهند رفت تا در مورد مناسبات خود و تشکیل دولت آینده ی فلسطینی رایزنی کنند. حماس نیز احتمالا نمایندگان خود را به مسکو می فرستد.
به گزارش گاردین قدرت های غربی هر گونه مشارکت حماس در اداره ی غزه ی پس از جنگ را رد کرده اند و تنها به این بسنده می کنند که بگویند حماس همچنان وجود خواهد داشت.
این گمانه زنی ها مبنی بر اینکه حماس که در جنگ فعلی تضعیف شده است، ممکن است مایل به اداره ی مشترک غزه و کرانه باختری با تشکیلات خودگردان فلسطین به رهبری فتح باشد، با دعوت روسیه از جناح های فلسطینی تشدید شده است. این سفر برای روز ۲۶ فوریه پیش بینی شده است.
خبر این دیدار را محمد اشتیه، نخست وزیر تشکیلات خودگردان فلسطین در کنفرانس امنیتی مونیخ تایید کرد.
او گفت: «ما آماده تعامل هستیم. اگر حماس نباشد، داستان متفاوت است. ما به وحدت فلسطین نیاز داریم.» وی افزود «حماس برای اینکه بخشی از این وحدت باشد باید پیش نیازهای خاصی را برآورده کند.»
مقامات فرانسوی می گویند نمی‌خواهند حماس به شکل کنونی‌اش نقشی در اداره فلسطین پس از ۷ اکتبر داشته باشد، هر چند اذعان می کنند نمی توان ایده های این جریان را از بین برد.
بریتانیا هم می‌خواهد نیروی نظامی حماس برچیده شود و دیگر تهدیدی برای اسرائیل نباشد، رهبری آن به تبعید برود و تکنوکرات های غیرنظامی تصدی مسئولیت و برگزاری انتخابات را بر عهده بگیرند.
به گزارش گاردین حماس در صورت حضور در مذاکرات مسکو، مایل است بحث بر احیای کمیته ای متشکل از جناح های فلسطینی به عنوان گامی در جهت بازسازی سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) و تشکیل یک دولت تکنوکرات متمرکز شود و شرایط برای برگزاری انتخابات فراهم شود. حماس همچنین می خواهد محمود عباس، رئیس کنونی تشکیلات خودگردان فلسطین، از این مقام کناره گیری کند.
حماس، بعد از آن که تشکیلات خودگردان را به دنبال پیروزی خود در انتخابات ۲۰۰۶ از این منطقه بیرون راند، از سال ۲۰۰۷ غزه را اداره می کند. حماس برخلاف تشکیلات خودگردان به راه حل دو کشوری اعتقادی ندارد زیرا این امر مستلزم به رسمیت شناختن اسرائیل است. تشکیلات خودگردان در کرانه باختری اسرائیل را به رسمیت می شناسد، اما به طور گسترده نیاز به اصلاحات و دموکراتیزه شدن دارد.
اگرچه قدرت های غربی بر سر بسیاری از مسائل با روسیه اختلاف دارند، بسیاری از مقامات غربی معتقد نیستند که مسکو نقشی مخرب در غزه ایفا می کند.
سرنوشت آینده ی غزه با دیدگاه های متفاوتی که کشورهای مختلف عربی در مورد آینده حماس دارند پیچیده تر می شود. به عنوان مثال، قطر می گوید حماس به شکلی زنده خواهد ماند و وجود آن را نمی توان انکار کرد.
اما سامح شکری، وزیر امور خارجه مصر، می گوید حماس خارج از اکثریت مردم فلسطین از جمله در مورد به رسمیت شناختن اسرائیل قرار دارد.
او می افزاید: همچنین باید سوالاتی نظیر چرا حماس در غزه تقویت شد و چرا به آن اعتبار مالی داده شد تا فاصله ی بین این جریان و بقیه جریان‌های اصلی دیگر صلح‌طلب فلسطینی افزایش یابد، مورد بررسی قرار گیرد.
تشکیلات خودگردان به عنوان بخشی از توافقنامه صلح اسلو در سال ۱۹۹۳ بین اسرائیل و ساف، مشروعیت خود را به طور دائم با شهرک سازی یهودیان در کرانه باختری اشغالی تضعیف کرده است. علاوه بر این، بسیاری از فلسطینی ها اکنون تشکیلات خودگردان را فاسد، غیردموکراتیک و ناکارآمد می دانند.
با این حال نخست وزیر تشکیلات خودگردان می گوید: «فلسطین آماده است. ما نهادها و توانمندی هایی داریم، اما مشکل جدی ما این است که تحت اشغال اسرائیل هستیم و باید به این اشغال پایان دهیم.»
شتیه در پاسخ به این سوال که آیا ورود حماس به پلتفرم گسترده تر ساف باعث دوری شرکای بین المللی آن نمی شود؟ گفت: حماس بخشی جدایی ناپذیر از عرصه سیاسی فلسطین است. برای اینکه حماس عضو سازمان آزادیبخش فلسطین باشد، باید پیش شرط هایی را بپذیرد – پلاتفرم سیاسی ساف، تفاهم در موضوع مقاومت، و مقاومت مردمی و نه چیز دیگر.”
تاکید بر اینکه حماس پلاتفرم ساف را به رسمیت بشناسد، به این معنا است که اسرائیل را به رسمیت بشناسد، موضوعی که حماس بر سر آن درگیر شده، اما در نهایت آن را رد کرده است.
شتایه می گوید: «آنها باید به برنامه سیاسی ما بپیوندند. سیاست ما کاملا روشن است. دو کشور در مرزهای ۱۹۶۷ و از طریق مسالمت آمیز. فلسطینی ها باید زیر یک چتر باشند.»
