در دفاع از سوسیالیسم (۸۶)
تا چند روز دیگر نمایش انتخابات رژیم ولایت فقیهی برای دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی و ششمین دوره مجلس خبرگان رهبری به خط پایان خود خواهد رسید. درپی عدم استقبال مردم از انتخابات ریاست جمهوری دورۀ پیشین و بدنبال اعتراضات و سرکوب جنبش «زن، زندگی، آزادی» در سال گذشته، پیش‌بینی می‌شود این دوره از انتخابات در مقایسه با دوره‌های پیشین با استقبال بمراتب کمتری از جانب مردم مواجه شود. نظرسنجی‌های صورت گرفته حاکی از آن است که در ۱۱ اسفند حداکثر ۳۰ درصد از مردم کشور و ۱۵ درصد از شهروندان تهرانی به پای صندوق‌های رأی خواهند رفت و شهرهای بزرگ نقش تعیین کننده‌ای در عدم استقبال مردم از نمایش انتخاباتی رژیم خواهند داشت.
جمهوری اسلامی و شخص خامنه‌ای که تاکنون از انتخابات برای مشروعیت بخشی به حاکمیت و توجیه جنایت‌های خود سود می‌برد، همچون انتخابات پیشین، چند روز مانده به انتخابات، به یکباره تمام توان انسانی، رسانه‌ای و تبلیغی خود را به کار انداخته است تا با کشیدن پای مردم به حوزه‌های رای‌گیری، این بار نیز «حقانیت» کذایی و «حمایت‌های مردمی» از رژیم خود را در بوق و کرنا بدمد و بر سرکوب و جنایت‌های ادامه‌دار خود سرپوش بگذارد. سخنرانی‌های مکرر خامنه‌ای، فتوای آیت‌الله‌ها و حوزه‌های علمیه مواجب‌بگیر دربار دیکتاتور در «تکلیف» بودن شرکت در انتخابات و حتی توصیه به افراد مخالف و غیرمذهبی برای رای دادن، عربده‌کشی‌های لشکر مداحان، تبلیغات تمام وقت صدا و سیمای ضدملی و دیگر رسانه‌ها و وسایل ارتباط جمعی رژیم، همگی حاکی از آن است که تمام عوامل رنگارنگ حکومت بسیج شده‌اند تا «انتخابات آبرومندی» را در داخل خود برگزار کنند و بر بی‌آبرویی خود در افکار عمومی چند صباحی هم که شده، سرپوش بگذارند.
انتخابات در جمهوری اسلامی همواره غیر دمکراتیک، غیر عادلانه، غیر رقابتی و مبتنی بر حذف گسترده و آشکار مخالفین و منتقدین و در کل غیرخودی‌ها بوده است. امروز دایره‌ی خودی‌ها آنقدر تنگ شده که دیگر جایی برای اصلاح طلبان و توجیه‌گران حکومت اسلامی هم باقی نمانده است. با این حال، باز هم هستند فریبکاران متوهمی که با شعار «روزنه گشایی» به توجیه ساختار غیردمکراتیک و ضدآزادی رژیم می‌پردازند و بر طبل شرکت در انتخابات نمایشی می‌کوبند.
در سوی دیگر صحنه نمایش انتخابات، طیف دیگری از بازیگران شرمگین سابقا «چپ» نیز گرد آمده‌اند که در بین آنها چهره‌های شناخته شده توابین برخی از سازمانهای چپ و همکاران ارگانهای امنیتی رژیم خودنمایی می‌کند. این عده نیز با سیمای کاذب «ضدامپریالیستی» آمده‌اند تا زیر لوای شعار تامین «وحدت و امنیت ملّی» دین خود را بار دیگر به رژیم آدمکش اسلامی اداء کنند و مردم را برای مبارزه با «تهدیدهای امپریالیستی» به حمایت از رژیم از طریق شرکت در انتخابات نمایشی ترغیب نمایند. این باصطلاح «ضدامپریالیست»ها با فراخواندن مردم به ستوه آمده از ظلم و جور حکومت اسلامی به شرکت در انتخابات، در واقع برای تامین مشروعیت و امنیت حکومت اسلامی سینه چاک می‌کنند و خاک بر چشم حقیقت می پاشند؛ و این نامردمی را بنام «چپ ضد امپریالیست» به افکار عمومی تزریق می‌کنند.
تمام قراین و شواهد نشان می‌دهد که رژیم و عوامل جاده صاف‌کن آن در برگزاری انتخاباتی با مشارکت نسبی موفق نخواهند شد و این بار نیز همچون انتخابات ریاست جمهوری گذشته با تحریم گسترده مردمی در سراسر کشور، «نه» معناداری به حاکمان جهل و خرافه و استبداد دینی حاکم و حامیان چپ و راست آن داده خواهد شد. در چنین شرایطی باید با سازماندهی گسترده و متحدانه، عوامفریبی رژیم و عوامل رنگارنگ آن را با تحریم فعال نمایش انتخاباتی پیش‌رو خنثی کرد و رژیم را در فریبکاریهای خود ناکام گذاشت.
تحریم فعال نمایش انتخاباتی ۱۱ اسفند پاسخی شایسته به ۴۵ سال سرکوب و شکنجه، کشتار و ویرانی، و گامی مؤثر برای اتحاد و همدلی نیروهای ترقیخواه مخالف جمهوری اسلامی است.
خالی گذاشتن حوزه‌های رای‌گیری گامی است برای تقویت جبهه‌ی انقلاب، آزادی و عدالت اجتماعی در برابر رژیمی ارتجاعی، مستبد و ضدمردمی.
عدم شرکت در نمایش انتخاباتی، مشروعیت‌زدایی از ماهیت رژیم سرکوب، شکنجه و اعدام و خنثی کردن عوامفریبی سردمداران و حامیان آن و گرامیداشت یاد تمام آن جوانان دختر و پسری هست که جان بر کف فریاد «زن، زندگی، آزادی» سر دادند و جان بر سر آرمانهای خود فدا کردند.
شرکت در انتخابات ضد دمکراتیک رژیم با هر توجیهی که باشد چشم‌پوشی بر جنایاتی است که این رژیم قرون وسطایی در طول بیش از چهار دهه گذشته در حق مردم ایران روا داشته و دادن مجوز به جنایتکارانی هست که سرکوب، شکنجه، تجاوز، شلیک به چشم جوانان معترض، کشتار مردم، سرکوب زنان و اخراج کارگران، معلمان، بازنشستگان، دانشجویان، پرستاران و دیگر اقشار جامعه را به پشتوانۀ رای‌های ریخته شده به صندوقها کماکان ادامه دهند.
ما با تحریم فعال نمایش انتخاباتی ۱۱ اسفند ، در کنار مردم ایران خواهیم بود و همصدا با آنان، همراه با نیروهای ترقیخواه و عدالت‌طلب و مدافعین آزادی و برابری، به جمهوری اسلامی «نه» خواهیم گفت.
جمعی از فدائیان خلق ایران (داخل کشور)
۸ اسفند ۱۴۰۲
بیانیه ی بسیار خوبی است ، امروز و فردا در کوچه و خیابان های تمامی شهر ها و روستاها شعار ” تحریم انتخابات ” را نوشته ، شب ها با رعایت تمام مسائل پنهان کاری به پاره کردن و سوزاندن پلاکارد ها و بنر های رژیم سفاک ولایی و سردادن شعار کوبنده ی ” مرگ بر دیکتاتور ” پرداخته و پس فردا در سرتاسر روز درخانه هایمان مانده و ” نه بزرگ ” را در سرزمین محبوبمان ایران بر علیه دیکتاتوری و استبداد طنین انداز می کنیم .
عدم شرکت مردم در انتخابات بیشتر نشان بی‌تفاوتی آنها در سرنوشت سیاسی کشور است که پدیده ایست نامطلوب و خطرناک برای آینده میهن.
“خالی گذاشتن حوزه‌های رای‌گیری گامی است برای تقویت جبهه‌ی انقلاب، آزادی و عدالت اجتماعی در برابر رژیمی ارتجاعی، مستبد و ضدمردمی” … کاش مبارزه (طبقاتی) به همین سادگی بود. این جمله مرا به یاد شعارهای (ساده لوحانه و احساساتی) رفقای فدایی خلق در دوران پیش از انقلاب انداخت.