زنان ایران را باید یکی از پرافتخارترین گروه‌های تحول‌ساز در مقیاس جهانی به شمار آوریم.
کارنامه‌ای درخشان که خصوصا طی یکی دو سال اخیر، یک سر و گردن بالاتر از گذشته به مرحله‌ی همگانی شدن، الهام‌بخشی و جریان سازی رسیده است.
البته باید اذعان نمود که مخالفت و کینه‌ی ارتجاع نسبت به زنان ایران کینه‌ای به بلندای تاریخ است.
از زمانی که طاهره‌ی قره‌العین فریاد شایسته‌مداری به جای جنسیت‌سالاری سرداد و جان بر سر آزادگی خود داد.
از زمانی که میرزا حسن رشدیه به تاسیس مدارس مدرن در ایران همت گمارد و بی‌بی خانم استرآبادی و طوبا خانم آزموده به ساختن مدرسه برای تحصیل دختران این مرز و بوم اهتمام نمودند و با دیوار بلند ارتجاع برخوردند.
زمانی که خمینی با حق رای زنان مخالفت کرد و در تمام بیش از چهار دهه‌ی بعد از انقلاب ۵۷ که تمامیت حکومت سعی در سرکوب و منکوب نمودن زنان نموده است.
و… در همه‌ی اینها می‌توان رد این کینه عمیق را پیدا کرد، چرا که در واقعیت عرصه، تامین رزق و روزی ارتجاع با در پستوی خانه ماندن زنان و برخورد با آنان چون ابزار و جزء اموال مردان، گره خورده است.
زنان ایران اما در تمام این ادوار، خصوصا چهار دهه گذشته که حکومت از بدن زن و تحمیل پوشش اجباری بر آن به عنوان میدان جنگی برای تسری استثمار خود بر تمام جامعه ایرانی بهره برده است، هیچگاه از پای ننشستند و با گام‌های پیوسته، ارتجاع را ذره ذره ،به عقب رانده و برای آزادی و تحقق دموکراسی برای تمام جامعه جنگیده‌اند.
نکته‌ی مهم و محوری رخ داده طی یک دهه اخیر،خصوصا دوسال گذشته عمومیت یافتن بیش از پیش و حداکثری شدن حضور زنان در تحولات اجتماعی-سیاسی و توسعه‌ی آن از گعده‌های نخبه‌گرایانه و گروه‌های روشنفکری به بدنه‌ی جامعه است. به بیان دیگر از پای ننشستن طیف‌های فعالی که با تلاشی مثال زدنی، به صورت گروهی، جزیره‌ای و نقطه‌ای در مورد حقوق زنان و تحولات اجتماعی و سیاسی فعالیت می‌نمودند، اکنون به توسعه این فعالیت‌ها به کلیت جامعه انجامیده و به امری مربوط به همه‌ی ارکان جامعه تبدیل شده است.
مساله‌ای که ترسیم قسمت عمده‌ای از نقشه‌ی راه تحولات سیاسی-اجتماعی ایران برای آینده را نیز بر دوش زنان جامعه قرار داده، آنان را به عنوان نقطه‌‌ی ثقل تحولات جامعه به سوی آزادی و دمکراسی مطرح نموده است.
نکته ارزشمند دیگر مساله‌ی تثبیت دستاوردهای حقوق زنان طی دهه‌های اخیر است؛ به این معنی که دستاوردهای اندک اندک و به سختی حاصل شده در این مورد به تدریج در متن جامعه جا باز کرده، امروزه به عنوان قسمتی از دینامیک اجتماعی و رفتار روزمره‌ی زندگی مردم در آمده است که بهیچوجه قابلیت بازگشت به عقب را ندارد و با حداکثر توش و توان به سوی آینده می‌نگرد.
مساله‌ی قابل توجه دیگر گسترش درک آگاهانه مردان جامعه نسبت به حقوق زنان و همراهی اکثریت آنان با تحولاتی است که زنان مرکز و اساسا موضوع آن بوده‌اند. تحولی که در کشور ما و خاورمیانه رویکردی جدید و ارزشمند به حساب می‌آید. این در حالی است که در گذشته‌ی نه چندان دور بخش کوچکی از مردان جامعه از دغدغه‌مندان واقعی حقوق و مسائل زنان به شمار آمده، اکثریت نسبت به چنین مسائلی بی‌تفاوت بوده، حتی در مواردی نوعی مقاومت و مخالفت در مورد اولویت داشتن این مساله وجود داشته است. این همراهی و درک باید به فال نیک گرفته شود چرا که قدم ارزشمندی در زمینه‌ی ارتقاء آگاهی در جامعه است و امکان رسیدن به اهدافی بزرگ‌تر برای جامعه را شدنی می‌نماید.
در نهایت اینکه جملگی این پیشرفت‌ها و داشته‌ها بدون شک مرهون تلاش میلیون‌ها زن ایرانی از گذشته تا کنون است. طیفی که یک سوی آن به زنان پیشرو و مبارز متقدمی می‌رسد که هیچگاه از پای ننشسته، بیرق مطالبه‌گری و حق‌خواهی را در سخت‌ترین شرایط نیز در داخل و خارج از ایران برافراشته نگاه داشته‌اند و از سوی دیگر به نسل شجاع متاخر زنان امروز ایران پهلو می‌زند که کنش و مطالبه‌گری را به قسمتی از زندگی معمول خود تبدیل نموده‌اند.
زنانی با این ایده‌ی مشترک که هرگز به عقب باز نخواهند گشت و آزادی مردم ایران هدف نهایی آنان است
بیشترین ضربه را رضا شاه با کشف حجاب اجباری به زنان وارد کرد و سبب شد تا بخش عظیمی از زنان دست ه مقاومت علیه برداشتن حجاب نمایند آن برداشتن حجاب مستمسکی شد که در سال ۵۷ حجاب اجباری نیز امری طبیعی جلوه کند خاندان پهلوی در همه ی عرصه ها همینگونه ضددموکراتیک و جبری خواهان تغییر جامعه به سمت نیازهای اربابانشان بود . همانگونه که فاشیسم خمینی با پوپولیسمش تلاش داشت تا افراطی گری را جای برخوردهای رادیکالی و انقلابی بی محتوا کند خاندان پهلوی هم برای نابودی جنبشهای رهائی بخش در آربایجان گیلان کردستان اهواز و … همین روش پروپاگاندا از سوئی و سرکوب نظامی را از سوی دیگر عملی سازند . ۸ مارس یادآور زنانی انقلابی ست که خواهان تغییرات بنیادی رادیکال و انقلابی برای رهائی انسان با رهائی زن هستند جامعه بدون آزادی زن هرگز آزاد و رها نخواهد شد دیکتاتورها ا باید از نحوه ی برخورد با زنان شناخت و احکامی که تعرض به بدن زنان است که طی هزاران سال بر زنان رفته است ۸ مارس را گرامی بداریم