فرارسیدن سال نو، پیام‌آور آغازی نو و دگرگونی و شکفتن‌ها در طبیعت است. مردم ایران و دیگر کشور‌های هم‌جوار، با هر بهار و برگزاری جشن نوروز، به استقبال نو شدن طبیعت می‌روند و امید به دگرگونی در شرائط زندگی اجتماعی خود را زنده می‌کنند. پیشینیان ما در طول تاریخ پر فراز و نشیب این مرز و بوم، جشن نوروز، نخستین روز بهار را، به یکی از ماندگارترین سنت‌های تاریخی خود تبدیل کرده اند؛ با طبیعت همراه شده‌اند و هر ساله در این روز، با نوکردن زندگی خود، علیرغم همه‌ی نابسامانی‌ها، با آرزوی پایان دادن به زمستان تاریک استبداد، پشت سر نهادن سرکوب، زندان، فقر و بیکاری، با امید به زندگی در یک جامعه‌ی آزاد و عادلانه، به استقبال سال نو شتافته‌اند.
جامعه ما طی یک سال و نیم اخیر برای رهائی از استبداد مذهبی جمهوری اسلامی گام‌های پرشتابی برداشته‌است. سالی که گذشت هم‌چنان سال جنبش انقلابی مردم ایران، سال »زن، زندگی، آزادی« بود. جنبشی که با مشارکت گروە‌های وسیعی از زنان و جوانان، چهره‌ی کشور ما را دگرگون ساخت. با تدوام خود توانست فضای کشور را دگرگون کند و توازن بین حکومت و مردم را تغییردهد. فعالان جنبش «زن، زندگی، آزادی» و در راس آنها زنان کشورمان، با درهم شکستن فضای بسته و امنیتی در جامعه و زیر سوال بردن اجبارهای حکومتی قبل از همه حجاب اجباری، پایه‌های ارزشی جمهوری اسلامی را به لرزه درآوردند، فضای عمومی جامعه را دگرگون کردند و سیمای دیگری به آن بخشیدند؛ مهر خود را بر تحولات جامعه کوبیدند. در جریان این جنبش ده‌ها هزار تن بازداشت و زندانی شدند، صد‌ها تن در خیابان‌ها به قتل رسیدند، که بخشی از آنها کودکان بودند. هنوز هم تعدادی از کنشگران این جنبش در معرض قتل حکومتی و زیر حکم اعدام قرار دارند. تقلاهای حکومت برای بازگشت به عقب، با تمام ضرب و زوری که به کار گرفته‌است تاکنون راه به جائی نبرده‌است. گشت ارشاد به تاریخ پیوسته، «حجاب‌بان‌‌ها» و لایحه‌ی « حجاب و عفاف» جدید هنوز نیامده، شکست خورده‌اند. کم‌تر کسی حتی در درون حکومت هم به کارآئی این اقدامات باور دارد.
سال گذشتە اعتراضات کارگری پا بە‌پای جنبش انقلابی و سایر اعتراضات سیاسی و اجتماعی گسترش یافت. کارگران، معلمان، بازنشستگان و دیگر مزد و حقوق‌بگیران که با انتشار منشوری ١٢ مادەای، از جنبش «زن، زندگی، آزادی» حمایت کرده و رئوس برنامە‌ی عمل برای رسیدن به اهداف خود را در راستای جنبش انقلابی ترسیم نمودند. آنها در این مدت هزاران اعتصاب و اعتراض خیابانی را سازمان داده‌اند و روزی نبود که کارگران، معلمان، پرستاران، بازنشستگان و سایر مزد و حقوق بگیران در شهرهای مختلف کشور با خواست افزایش دستمزد و حقوق بازنشستگی، امنیت شغلی، بیمە و تامین اجتماعی، حق تشکل و اعتصاب، منع پیگرد فعالان سندیکایی، آزادی فعالان زندانی و لغو قراردادهای موقت کار، اعتصاب و اعتراض و راهپیمائی نکرده‌باشند. بازداشت و زندان فعالان و سازمانگران این جنبش‌ها نیز، نتوانسته‌است مانعی در برابر این تلاش‌ها برای تغییر وضعیت کنونی و برخورداری از یک زندگی عادلانه ایجاد کند. تداوم هر روزه‌ی اعتراضات و اعتصابات، بیانگر توازن جدیدی در جامعه و نوید‌بخش تحولات جدیدی در سال نو هستند.
حزب چپ ایران سال نو را، به یاد همه مبارزان دلاوری که در مبارزه علیه استبداد حاکم و برای دستیابی به آزادی، برابری و عدالت جان باختند، به مردم آزاده‌ی ایران، به زندانیان سیاسی در بند، به خانواده‌های جانباختگان راه آزادی و عدالت اجتماعی، به زنان و مردانی که علیه تبعیض و بی‌حقوقی مبارزه می‌کنند، به کارگران، زحمتکشان، آموزگاران و بازنشستگان که برای رسیدن به خواست‌های به‌حق خود به اعتراض و اعتصاب ادامه می‌دهند، به نویسندگان، روشنفکران و هنرمندان، که پرچم آزادی‌خواهی را برافراشته نگاه‌داشته‌اند، به رزمندگان چپ و دموکرات که برای آزادی و عدالت‌اجتماعى جانفشانی می‌کنند، به همه‌ی تلاشگران آزادی، دموکراسی و سوسیالیسم شاد باش می‌گوید و برای همگان در کار و پیکار خود برای جهانی بهتر، آرزوی موفقیت می‌کند. ما همه‌ی انسان‌های آزاده را بە اتحاد و همبستگی برای پایان دادن به حیات رژیم حاکم بر کشورمان و دستیابی به آزادی و دموکراسی، برابری و عدالت اجتماعی دعوت می‌کنیم و برای همه‌ی هموطنان، نوروزی شاد و بهاری خجسته آرزو می‌کنیم.
هر روزتان نوروز، نوروزتان پیروز باد!
هیئت سیاسی اجرائی حزب چپ ایران
۲۹ اسفند ۱۴۰۲ – ۱۹ مارس ۲۰۲۴
