هموطنان شرافتمند:
هفتاد و سه سال پیش، در پی مبارزات گسترده حق طلبانه و رهایی بخش ملت ایران به رهبری دکتر محمد مصدق، صنعت نفت ایران با نیت “بهره‌مندی ملت ایران از سعادت و سربلندی و کمک به تامین صلح جهانی” ملی شد و فصل زرینی به تاریخ ایران زمین افزود. آرمان ملی کردن صنعت نفت، خاتمه دادن به نفوذ استعماری انگلیس در امور سیاسی ایران و استفاده از این ثروت عظیم برای بهبود اوضاع اقتصادی و بهروزی ملت بود. ملتی که صاحب ثروتی بزرگ بود اما از منافع آن بهره‌ای نمی‌برد.
دوران مصدق و چالش های پیش رو- در طول ۲۸ ماه حکومت ملی دکتر مصدق، شاهد کارشکنی‌های گوناگون از سوی دولت انگلستان، عوامل کمونیست شوروی، گروه تروریستی فداییان اسلام و نیروهای ارتجاعی داخلی بودیم که با ایجاد موانع پی‌درپی، مبارزه با دولتی که از اراده‌ی ملت نشأت گرفته بود را دشوار ساختند. با وجود این، دولت مصدق توانست بدون استفاده از درآمدهای نفتی، کشور را به گونه‌ای اداره کند که برای اولین بار در تاریخ معاصر، ایران شاهد تراز تجاری مثبت و افزایش درآمدهای صادرات غیرنفتی بر واردات بود.
کودتا و تاراج ثروت ملی – اما متأسفانه، کودتای ۲۸ امرداد ۱۳۳۲ باعث شد این ثروت مجدداً به دست کنسرسیوم‌ها و شرکت‌های فراملی بیفتد و ملت ایران برای سال‌ها از دستیابی به حقوق و سرمایه‌ی خود محروم بماند.
دهه پنجاه و انحراف خیزش آزادی خواهانه ملت – با ورود به دهه‌ی پنجاه خورشیدی و افزایش درآمدهای نفتی، ملت سهمی از سرمایه‌ی خود را به دست آورد؛ اما نظام تک‌حزبی حاکم، با نادیده گرفتن قانون اساسی مشروطه، نادیده گرفتن نظرات کارشناسان و دلسوزان و سرکوب آزادی‌خواهان، فضایی را ایجاد کرد که در آن استفاده از دین به عنوان ابزاری برای مقابله با اندیشه‌های چپ وارداتی، جامعه را به سمتی سوق داد که نتیجه‌اش انقلابی اسلامی و واپسگرا بود. این انقلاب نه تنها چهار نسل را قربانی سیاست‌های نابخردانه خود کرد بلکه آینده‌ی ایران را نیز تحت تأثیر قرار داد.
حکومت اسلامی و تاراج ثروت ملی – با روی کار آمدن نظام اسلامی، درآمدهای نفتی برای صادر کردن انقلاب و پیشبرد سیاست‌های ماجراجویانه‌ی حکمرانان نظام اسلامی در سطح منطقه و فراتر از آن استفاده شد و ملت ایران هیچ بهره‌ای از این ثروت عظیم نبرد. بر مسند قدرت نشستگان نه تنها منابع نفتی بلکه هر آنچه ارزشمند بود را به تاراج بردند و کشور را به سوی وابستگی به کمونیسم چین و روسیه پوتینیست سوق دادند.
امید به آینده – در آستانه‌ی نوروز ۱۴۰۳ و سالگرد ملی شدن صنعت نفت، باید یادآوری کرد که ققنوس هیچ‌گاه نمی‌میرد، بلکه از خاکستر خود بر می‌خیزد. این پرانتز سیاه برای همیشه بسته خواهد شد و ملت ایران به آرزوهای تاریخی خود مبنی بر استقرار حاکمیت ملت، جدایی دین از حکومت و برابری حقوقی تمامی شهروندان ایران زمین دست خواهد یافت.
در پایان، یاد همه جان باختگان راه آزادی در این ۴۵ سال و قربانیان جنبش زن- زندگی – آزادی را گرامی داشته و سالی سرشار از تندرستی، آزادی و شادکامی برای هموطنانمان آرزو می‌کنیم.
شاد زی، مهر افزون
پاینده باد ایران
انجمن یاران ملی ایران / تاسیس ۱۴۰۲ خورشیدی
صنعت نفت یکی از منابع مالکیت اجتماعی یا صنعت ملی ایران است که منفعتش را فقط یک خانواده ی هزار فامیل غارتگر وابسته به کشورهای بیگانه و وطن فروش با استقرار دیکتاتور به جیب خودش می ریزد هم اکنون با درامد مردم ایران ۲۵۰ هزار میلیونر که در رتبه ی ۱۴ جهانی از نظر میلیونر دلاری داریم و در ازای آن بیش از ۶۰ درصد مردم ایران در خط مرگ و زیر خط فقر زندگی می کنند در زباله گردی و گورخوابی روزگار می گذرانند شاهزاده ی پهلوی و خاندانش ۴۵ سال در خارج با بهترین امکانات زندگی می کنند چون تمام درامدهای مردم را در هنگام حکمرانی به خارج منتقل کرده اند در ۲۰۱۶ دولت امریکا حسابهای آقازاده های جمهوری اسلامی را هم برملا کرد و نشان داد که در حساب این جنایتکارها نزدیک به ۱۵۰ میلیارد دلار سپرده است روس و چین که هیچ به هر خری اینهمه ثروت را واگذار کنی برایت پشتک وارو هم می زنند ولی هم اخوندها و هم خاندان پهلوی مثل نوکر در مقابل اربابهایشان بوده و هستند