علائین ری کارتونیست و روزنامه نگار و فعال حقوق بشر برای نجات جهان و بشریت تلاش می‌کند و برای بهتر شدن حال جهان و جامعه مردم می‌کوشد.
او از طریق جنبش هنرمندان Child Survival برای توسعه سواد و کمک به بشریت یک میلیون کتاب آموزشی به کودکان تا سال ۲۰۳۰ اهدا کرده و از طریق راه اندازی و تاسیس مدرسه FROG طرح درس رایگان با کیفیت در اختیار مربیان و معلمان و والدین که با چالش های آموزشی روبرو هستند ارائه میدهد.
۷ آوریل روز جهانی کارتون و کاریکاتور، را روز جهانی کاریکاتور و کارتونیست ها نامیده ایم و در سراسر جهان این روز گرامی داشته می شود. علائین ری این متن را به مناسبت روز جهانی کارتون و کاریکاتوریست ها نوشته و این روز را به همه هنرمندان عرصه کارتون و کاریکاتور و روزنامه نگاری تبریک گفته است.
کاریکاتور چیست و به چه معناست؟
هنر این قدرت را دارد که سرگرم کند، شگفت زده کند و گاهی اغراق کند. یکی از این هنرها که به اغراق تسلط دارد، کاریکاتور است.
کاریکاتور، طبق تعریف، نمایشی است، در قالب تصویر، توصیف یا تقلید از یک شخص که در آن برجسته‌ترین ویژگی یا ویژگی‌های سوژه اغراق‌آمیز است. هدف از اغراق ایجاد یک اثر روانی است که هم سرگرم کننده و هم روشنگر باشد. این ممکن است پیچیده به نظر برسد، اما در واقع زمانی که به رمز آن دست پیدا کنید، ترجمه تصویر بسیار ساده است.
هدف از اغراق تحریف نیست، بلکه این است که مشخص شود در مورد چه کسی یا چه چیزی صحبت می کنیم.
نکته کلیدی این است که این ویژگی ها را به گونه ای اغراق کنیم که موضوع یا فرد هنوز قابل تشخیص باشد – این چیزی است که واقعاً یک کاریکاتور را تعریف می کند.
هر کسی می تواند یک کاریکاتور بسازد. تنها چیزی که نیاز دارید نگاه دقیق به جزئیات، حس شوخ طبعی و کمی خلاقیت است.
اکنون کاریکاتور به ابزاری ارزشمند برای مبارزات سیاسی تبدیل شده و باید در خدمت به جامعه و مردم و نجات جان افراد و نجات محیط زیست کوشاتر باشد
هنر کارتون و کاریکاتور قبل از پیدایش روزنامه‌نگاری و حتی اختراع صنعت چاپ در دنیا رواج داشته و در واقع عمری به درازای تاریخ مکتوب انسان دارد. این هنر در عصر باستان شناخته شده و رواج داشته‌است.
کاریکاتور در آثار لئوناردو داوینچی نیز یافت می‌شود، او در کاریکاتورهایش به دنبال افرادی با ناهنجاری‌ها بود، تا از آنها به عنوان مدل استفاده کند. نکته حرفه ای رعایت شده قابل توجه در برخی آثار کاریکاتوری او این است، که تصوری از نسخه اصلی ارائه شود که از پرتره واقعی طراحی شده چشمگیرتر و اغراق آمیزتر باشد
خطراتی که کارتونیست ها با آن روبرو هستند
از زوایای مختلف، کاریکاتورهای سیاسی همیشه باعث نگرانی حکومت ها و دولت ها بوده است. کاریکاتورهای سیاسی به عنوان یک ژانر خلاق، طنز را برای ارائه تفسیر در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی بکار میگیرند. جذابیت عامه پسند این ژانر می تواند خطاهای یک رژیم را با تبدیل آن به موضوع طنز، تمسخر و تهدید کند و همچنین بالعکس. در نتیجه، کاریکاتوریست‌های سیاسی به‌عنوان محرک‌های مخالف، البته هنرمندان مردمی و موافق دموکراسی مرتباً با آزار و اذیت و سرکوب و شکنجه و تهدید و تبعید مقابله می‌کنند. و در برخی کشورها متاسفانه موافق و ناجی دیکتاتوری می‌شوند.
در برخی کشورهای جهان، کاریکاتورهای سیاسی طیف وسیعی از موضوعات، از جمله سیاست خارجی، سیاست داخلی، و نگرانی های اجتماعی و فرهنگی را پوشش می دهند. برخی از کاریکاتوریست‌ها دریافتند که فرم بصری این ژانر، همراه با پیام‌های مختصر و طعنه‌آمیز آن، به آنها اجازه میدهد تا با مخاطبان در رسانه ها از جمله شبکه های اجتماعی ارتباط برقرار کنند. به همین ترتیب، کاریکاتورها می‌توانند به شیوه‌ای صریح نسبت به متن نوشتاری انتقادی باشند، و به کاریکاتوریست‌ها حاشیه وسیع‌تری برای بیان می‌دهند – به‌ویژه زمانی که حکومت ها از سانسور برای شکل دادن به افکار عمومی استفاده می‌کنند. ویژگی‌های منحصربه‌فرد، کاریکاتوریست‌های سیاسی را قادر می‌سازد تا انتقادات راهبردی را فرموله کنند و با در هم شکستن سد سانسور واضح و شفاف حکومت و دیکتاتوری را به چالش بکشند.
موضوعات حساسی که کاریکاتوریست ها در جهان به طور مرتب باید به آن بپردازند، آزادی بیان و مبارزه با سانسور و نجات محیط زیست و آب و بیکاری، اختلاف ثروت، و تنوع اقتصادی… از جمله موضوعاتی هستند که می‌توانند تاثیر و تغییر بسزایی در روند رفتار سیاستمداران ایجاد کنند. موضوع محبوب دیگری که کاریکاتوریست های سیاسی اغلب با آن دست و پنجه نرم می کنند. در به رسمیت شناختن آزادی و برابری زنان و دفاع از حقوق آنهاست که باید در دستور کار روزانه خود قرار بدهند و در دفاع از حقوق زنان و توانمد سازی آنها کوشا باشند. کاریکاتوریست‌های سراسر جهان باید توجه عمومی را به موانع اجتماعی و ساختاری که مانع برابری معنادار زنان می‌شود، معطوف کنند. کاریکاتوریست‌ها نه تنها دولت‌های خود را به اجرای اصلاحات قانونی تشویق می کنند، بلکه با زیر سوال بردن هنجارهای اجتماعی که اجازه نابرابری جنسیتی را می‌دهند، از طریق کد نویسی و فرموله کردن تصاویر کارتونی و بصری خود با مسببان چنین وضعی مبارزه می کنند.
کارتونیست ها همچنین باید امنیت داشته باشند و به نگرانی های مربوط به سیاست بین المللی بپردازند. دولت ها باید امنیت کارتونیست ها را در سراسر جهان تامین کنند، موضوع جدی عدم امنیت جز بحث برانگیزترین موارد است. خلق آثار هنری و رشد و تعمیم تفکر انتقادی، اغلب کاریکاتوریست ها را در تضاد با حکومت ها قرار می دهد. حکومت ها و دیکتاتوری در جهان به طور مرتب توسط جامعه بین المللی در مورد حقوق بشر و آزادی های سیاسی مورد بررسی و ارزیابی قرار می گیرند. اما این برای نجات آزادی های فردی و آزادی بیان و آزادی و رهایی زنان و هنرمندان از ظلم و ستم کافی نیست، زود یابی و شفافیت در کاریکاتورهای سیاسی در جهان رو به سقوط و افول، برای تأیید آنچه که دولت ها و حکومت ها برای آزادی بیان و محیط زیست و رفاه جامعه انجام نمی دهند نهفته است. کاریکاتوریست‌ها اغلب فساد را مطرح می‌کنند و نارضایتی از مواضع سیاست داخلی و خارجی را به نمایندگی از مردم به تصویر می‌کشند. در واقع کاریکاتوریست ها مبارزانی هستند که مردم باید از انها در برابر ظلم پشتیبانی کنند چرا که کاریکاتوریست ها سخنگوی مردم و نجات دهنده دموکراسی و جامعه هستند. کاریکاتورهایی که به صراحت به سیاست‌های حکومت ها حمله می‌کنند، و نظراتشان از مواضع حکومت ها و رژیم و دولت ها متفاوت است، با سانسور و تطمیع مواجه و گاهی زندانی و تهدید و تبعید می‌شود.
به احترام کارتونیستهای جهان و آنهایی که مورد تهدید و تحقیر و تعقیب قرار گرفتند اما رسالت خود را برای نجات جهان و بشریت درست انجام دادند این روز را روز کاریکاتور و کارتونیستها می نامیم.
