“گاردین” از آغاز مرحله اول بزرگترین انتخابات جهان با ۹۶۹ میلیون نفر واجد شرایط رای دادن در یک دوره شش هفته ای در هند خبر داد. در مقایسه با انتخابات پیشین در سال ۲۰۱۹ «بیش از ۲۶ میلیون رای دهنده جدید ثبت نام کرده‌اند. ۱۴ میلیون نفر آنها زن هستند که ۱۵ درصد بیش از مردانی است که ثبت نام کرده‌اند.»
این رای گیری از ساعت ۸ صبح روز جمعه(به وقت محلی) با فعالیت ۱۰۲ حوزه انتخابیه در سراسر هندوستان آغاز شده و طی شش هفته آینده در هفت مرحله تا اول ژوئن (خرداد) ادامه خواهد داشت.
نامزدهای این انتخابات برای ۵۴۳ کرسی و در هفت مرحله با یکدیگر رقابت می‌کنند.
شمارش آرا در ۴ ژوئن (۱۵ خرداد) پس از رای گیری در ۱۹ آوریل (۳۱ فروردین)، ۲۶ آوریل (۷ اردیبهشت)، ۷ می (۱۸ اردیبهشت)، ۱۳ می (۲۴ اردیبهشت)، ۲۰ می (۳۱ اردیبهشت)، ۲۵ می (۵ خرداد) و اول ژوئن (۱۲ خرداد) انجام می شود.
نظرسنجی‌های اخیر حاکی از آن است که علیرغم نگرانی‌های جدی مردم هند در مورد بیکاری، تورم، مشکلات روستاییان و هندوگرایی حزب بهاراتیا جاناتا (بی‌جی‌پی) به رهبری نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند و متحدانش از شانس بالایی برای پیروزی در انتخابات برخوردار هستند.
احزاب اپوزیسیون معتقدند با ماندن ناراندرا مودی در قدرت، حقوق بشر در کشور هند ضعیف خواهد شد و شهروندان هندی بسیاری از آزادی‌های خود را از دست خواهند داد. به همین منظور حزب کنگره ملی هند یکی از بزرگترین احزاب مخالف دولت با بیش از بیست حزب دیگر ائتلافی تشکیل دادند.
شراد پاور، رهبر حزب کنگره ملی گرا (NCP) و یکی از کهنه سربازان اردوگاه مخالف، نخست وزیر به برقراری دیکتاتوری متهم کرد و گفت: «مودی در حال نابود کردن دموکراسی پارلمانی و تبدیل هند به دیکتاتوری است که در آن صدای خود را از دست می دهیم.»
اگرچه تا پیش از این بین احزاب مخالف چنددستگی زیادی وجود داشت، اما آنها درنهایت در اقدامی نادر متحد شدند و ائتلاف اتحاد فراگیر توسعه ملی هند (INDIA) را با هدف کنار زدن آقای مودی از قدرت تشکیل دادند. سیاستمداران اصلی در این گروه عبارتند ازملیکارجن کهرگی، رئیس کنگره، و همچنین راهول و پریانکا گاندی، خواهر و برادری که پدرشان راجیو گاندی نخست‌وزیر سابق بود.
اولین و بزرگترین مرحله این رای گیری در روز جمعه ۱۶۶ میلیون رای دهنده در ۱۰۲ حوزه انتخابیه در ۲۱ ایالت و منطقه را پوشش می‌دهد.
۲۰ هزار سرباز روز جمعه هنگام رای گیری در ایالت مانیپور در شمال شرق هند به این منطقه اعزام شدند، جایی که سال گذشته طی یک درگیری قومی ۲۲۰ نفر جان خود را از دست دادند، ده‌ها زن مورد تجاوز جنسی قرار گرفتند و ۵ هزار خانه در آتش سوختند.
هفتاد هزار سرباز دیگر نیز در کشمیر مستقر شدند تا اولین انتخابات این ایالت پس از لغو امتیازات نیمه خودمختاری آن برگزار شود.
مجلس سفلی («لوک سبها») هند که نخست وزیر را انتخاب می کند، ۵۴۳ کرسی دارد و هر حزب یا ائتلاف برای تشکیل دولت به ۲۷۲ نماینده نیاز خواهد داشت.
حزب بی‌جی‌پی، تحت رهبری نارندرا مودی نخست وزیر کنونی هندوستان، در انتخابات سال ۲۰۱۹ برنده رقم خیره‌کننده ۳۰۳ کرسی شد. این حزب می‌گوید که امسال قصد تسخیر حداقل ۳۷۰ کرسی را دارد.
مودی در بیانیه‌ی انتخاباتی خود گفته است: «در پنج سال آینده، ما ملت خود را به سومین اقتصاد برتر جهان ارتقاء می‌دهیم، حمله‌ی نهایی و قاطع را علیه فقر آغاز خواهیم کرد، مسیرهای تازه‌تری را برای رشد باز خواهیم کرد. از نسل بعدی اصلاحات رونمایی خواهیم کرد و برخی اصلاحات را نیز در پیش خواهیم گرفت.»
در دوران دولت نارندرا مودی، هند بالاتر از بریتانیا، قدرت استعماری سابق، به پنجمین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل شد و به‌رغم هشدارهای مدافعان حقوق بشر در مورد کاهش آزادی مطبوعات در هند، کشورهای غربی برای مبارزه با نفوذ فزاینده چین، رقیب بزرگ غرب در این منطقه، در نزدیکی به هند از هم سبقت می گیرند.
راهول گاندی، یکی از نمایندگان پارلمان از حزب اپوزیسیون کنگره ملی در ماه مارس به دلیل تمسخر نام مودی به دو سال زندان محکوم شد که دیوان عالی بعدها آن را به تعلیق درآورد. گاندی اخیراً با اشاره به نگرانی‌های مخالفان می‌گوید: «مفهوم هند، مفهوم انتخابات آزاد تماماً در معرض تهدید مرگبار قرار گرفته‌اند. ما هم‌اکنون برای روح هند مبارزه می‌کنیم.»
حزب کنگره، حزب اصلی اپوزیسیون در شبکه اجتماعی ایکس به رأی‌دهندگان یادآوری کرده که «رأی آنها می‌تواند به تورم، بیکاری، نفرت و بی‌عدالتی پایان دهد». این حزب از شهروندان هند خواسته است «حتماً» رأی دهند و «رأی‌دادن را فراموش نکنند».
تحقیقات یک دانشگاه سوئدی نشان می‌دهد، آزادی رسانه در هند که طبق رتبه‌بندی شاخص جهانی آزادی مطبوعات که براساس ارزیابی سازمان گزارشگران بدون مرزمشخص می‌شود، سال گذشته در رتبه ۱۵۰ قرار داشت ولی امسال به رتبه ۱۶۱ افول کرده است. طبق گزارش انجمن اصلاحات دموکراتیک، تحلیلگران سیاسی همچنین به نبود شرایط برابر در میدان بازی سیاست‌های الکترال اشاره می‌کنند؛ بودجه‌ای که حزب بهاراتیا جاناتا دریافت کرده، سه برابر بیشتر از احزاب رقیب آن است.
منتقدان می‌گویند که مودی و حزبش سازمان‌های تحقیقاتی و مقامات مالیاتی را برای از بین بردن مخالفان سیاسی و کاهش شانس برگزاری انتخابات عادلانه مسلح کرده‌اند، اتهامی که حزب بهارتیا جاناتا آن را رد می‌کند.
بنابر ارزیابی رسانه ها، تلاش‌های اپوزیسیون برای مهار مودی کار دشواری خواهد بود. او محبوب‌ترین رهبر هند است و حزب‌اش مستقیماً از ۲۸ ایالت، ۱۰ ایالت را تحت کنترل خود دارد و در ۴ ایالت دیگر ائتلاف تشکیل داده و بیش از ۵۵درصد از ۵۴۳ کرسی پارلمان را در اختیار دارد. مودی سال ۲۰۱۴ به نخست‌وزیری رسید و در سال ۲۰۱۹ توانست در رقابت با اپوزیسیون منشعب‌شده پیروزی راحتی را از آن خود کند. راهول گاندی که منتقد سرسخت مودی است می‌گوید، ائتلاف INDIA “ایندیا” ۶۰درصد جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهد و «اگر ما به شیوه‌ای کارآمد متحد شویم، پیروزی حزب BJP غیرممکن خواهد بود.» از سوی دیگر عملکرد حزب بهاراتیا جاناتا در نظرسنجی‌ها بسیار خوب است؛ به‌گونه‌ای که احزاب اپوزیسیون رقابت راحتی نخواهند داشت.
یکی از عواملی که انتخابات ۲۰۲۴ را برای اپوزیسیون سخت‌تر می‌کند، نقش متحول‌شده هند در جهان است. تصور گسترده‌ای وجود دارد که مودی جایگاه هند در صحن جهانی را ارتقا داده و یک صندلی در سر میز رهبران بالارده جهانی برای خود مشخص کرده است.
کمپین تبلیغاتی یک ساله دولت برای ریاست نشست گروه ۲۰ نشان می‌دهد شیوه‌ای که هند در جهان درک می‌شود یک موضوع برجسته سیاسی داخلی است. قدرت‌های در حال ظهور مثل هند عمیقاً به جایگاه خود در سلسله‌مراتب قدرت‌های جهانی اهمیت می‌دهند. هند در حالی که مدت‌هاست بر استثنایی بودن اخلاقی و عظمت تمدن خود تاکید کرده، اما هندی‌ها فکر نمی‌کنند که خارجی‌ها برداشت یکسانی از اهمیت جهانی کشورشان دارند.
دولت مودی تلاش‌های بی‌وقفه‌ای برای تبلیغ این ایده انجام داده که هند از یک قدرت «متعادل» به قدرتی «پیشتاز» تبدیل شده. امروز بسیاری از رایدهندگان می‌گویند که مودی هند را روی نقشه قرار داده است. اینجاست که اپوزیسیون در مضیقه قرار می‌گیرد و تلاش‌های آنها در انتقاد از دولت می‌تواند نتیجه عکس داشته باشد چون رایدهندگان ممکن است فکر کنند آنها فعالانه از کشور حمایت نمی‌کنند.
به رغم آشکار بودن پیروزی مودی و حزب بی جی پی، چگونگی این پیروزی می تواند نقش تعیین کننده در آینده و سرنوشت سیاسی این کشور داشته باشد. بر این اساس اگر افراط گرایان هندو بتوانند اکثریت خود در مجالس این کشور قطعیت بیشتری داده و به حد نصاب تغییر قانون اساسی برسانند (اکثریت دو سوم مجالس دو گانه)، هیچ بعید نخواهد بود که آنها به فکر تغییر قانون اساسی سکولار هند و تثبیت ارزشهای “هندوتوا” باشند.
