مومیا ابوجمال که به مدت چهل و دو سال در زندان است، هفتادمین سالگرد تولد خود را در ۲۴ آوریل جشن می گیرد و مصمم به ادامه مبارزه برای آزادی است. او که به پیرترین و باسابقه ترین زندانی سیاسی روی کره زمین تبدیل شده همچنان بی گناهی خود را از جنایتی که مرتکب نشده فریاد می زند.
مومیا ابوجمال که در سن ۱۵ سالگی به حزب پلنگ سیاه پیوست، هنوز اینجاست: یک عمر زندگی پشت میله های زندان. مومیا خم نشده است، اما حبس او اثرات نگران کننده فزاینده ای بر وضعیت سلامتی او گذاشته است. او نیاز فوری به آزادی از زندان دارد تا بتواند از درمان متناسب با عفونت های متعددی که از آن رنج می برد برخوردار شود. دولت آمریکا همچنان از آزادی او امتناع می کند. زندانی که چهل و دو سال است بر او تحمیل کرده اند، اوج بی عدالتی و لکه ی سیاه فزاینده بر چهره سیستم قضایی و دموکراتیک بحران زده در ایالات متحده است.
ما نباید مومیا ابو جمال را فراموش کنیم
ایان بروسات سناتور کمونیست پاریس این هفته برای دیدار با مومیا عبدالجمال به ایالات متحده سفر می کند. او یک عمر برای آزادی مومیا تلاش کرده است.
او به اومانیته می گوید: حزب کمونیست فرانسه، مانند جنبش کمونیست جوانان فرانسه (JC)، از همان ابتدا برای اجرای عدالت در مورد مومیا بسیح شد.
من در سال ۱۹۹۳ به JC پیوستم. در آن زمان ۱۳ ساله بودم. اولین پوسترهایی که من پخش کردم با تصویر مومیا و درخواست آزادی و محاکمه عادلانه او بود. من این مبارزه را دنبال کردم. دیدار با او در ایالات متحده، در روز تولد ۷۰ سالگی اش، برای من مهم است: این یادآوری آن است که ما نباید او را فراموش کنیم.
او می افزاید: همه چیز ثابت می کند که محکومیت و محاکمه او ساختگی است. مومیا، اساسا، یک نماد دوگانه است. اول نماد مبارزه با مجازات اعدام. او قربانی سوگیری آشکار از سوی کسانی است که او را قضاوت می‌کردند، از جمله دادستانی که به اعتراف خودش می‌خواست «یک سیاه‌پوست» را کباب کند.
بدون بسیج برای نجات مومیا، او اعدام می شد.
مومیا همچنین نماد مبارزه با نژادپرستی و تبعیض است. او یک فعال ضد نژادپرستی، روزنامه نگار، نویسنده ی متعهد به این مبارزه است. هیچ کس در این واقعیت که محکومیت او ارتباط تنگاتنگی با مبارزات سیاسی او دارد، شک ندارد.
مبارزه در دو جبهه سیاسی و قضایی ادامه دارد. حدود بیست سال پیش به ابتکار کمونیست ها، مومیا شهروند افتخاری شهر پاریس شد. بسیاری از شهرداری های دیگر، به ویژه با تلاش حزب کمونیست فرانسه، این تصمیم نمادین را اتخاذ کرده اند. مبارزه اصلی که امروز باید انجام شود، علیه فراموشی است، به خصوص که داستان مومیا بازتاب بسیاری از مبارزاتی است که در حال حاضر انجام می‌شود.
مبارزه با خشونت پلیس، علیه نژادپرستی که در بسیاری از مؤسسات، در ایالات متحده و فرانسه همچنان وجود دارد. مومیا از همه اینها حمایت می کند. از طریق آن، ما به طور گسترده‌تر برای جامعه‌ای عاری از هرگونه تبعیض، از هرگونه سلطه‌ای که زندگی میلیون‌ها مرد و زن در سراسر جهان را ویران می‌کند، مبارزه می‌کنیم.
مومیا ابوجمال کیست؟
مومیا ابوجمال، فعال حقوق مدنی و روزنامه‌نگاری است که به خاطر اتهام ساختگی قتل یک افسر پلیس در فیلادلفیا در سال ۱۹۸۱ به مرگ محکوم شد. این حکم بعداً به حبس ابد تغییر یافت. او از دهه ۱۹۸۰ تا کنون به عنوان نمادی از نابرابری‌های نژادی و عدالت کیفری در آمریکا شناخته شده است.
ابوجمال در جوانی به حرکت «پلنگ سیاه» که یک سازمان فعال در حقوق مدنی بود پیوست و به خاطر دفاع از سیاه‌پوستان در برابر تبعیض نژادی و سوء استفاده پلیس به چهره شناخته شده ای تبدیل شد. در دوران حبس، او به نویسندگی پرداخت و چندین کتاب در مورد مسائل نژادی، عدالت کیفری، و حقوق بشر نوشت.
پرونده او همچنان مورد بحث است و حامیانش معتقدند که محاکمه‌اش ناعادلانه بوده و شواهد به درستی بررسی نشده‌اند. مومیا ابوجمال به یکی از چهره‌های برجسته در مبارزه علیه نژادپرستی و برای اصلاح سیستم قضایی آمریکا تبدیل شده است. او از زندان به عنوان یک نویسنده و روزنامه‌نگار فعالیت می‌کند و صدایی رسا برای حقوق مدنی محسوب می‌شود.
