کارگران فولکس واگن در شاتانوگا، تنسی در ایالات متحده، روز جمعه گذشته در یک رایگیری تاریخی به اتحادیهی کارگران خودروسازی آمریکا پیوستند. کارگرانی که در نزدیکی محل رای گیری، در رزمونت شمارش آرا را تماشا میکردند، بعد از پیروزیشان به هوا پریدند، تشویق کردند و زمانی که نتیجه اعلام شد، آهنگ “همبستگی برای همیشه” را خواندند.
شاون فین، رئیس جدید UAW، (اتحادیه کارگران خودروسازی ایالات متحده) – اولین رئیس انتخابی محبوب تاریخ این اتحادیه – بعد از پیروزی کارگران در جمع آن ها سخنرانی کرد و گفت: “این یک طبقه کارگر متحد است، ما پیروز خواهیم شد!”
او گفت: “ما با دفاع یا برخوردهای واکنشی پیروز نمیشویم. ما با رفتار خوب با روسایمان پیروز نمیشویم. ما با دستور دادن به اعضایمان در مورد اینکه چه کاری انجام دهند، چه بگویند یا چگونه آن را بگویند، پیروز نمیشویم. ما با سازماندهی، الهام بخشیدن و دادن شجاعت به کارگران برای دفاع از خود پیروز میشویم.”
شاون فین در سخنرانی که بسیار مورد استقابل قرار گرفت، طبقه کارگر را به عنوان “مهمات دموکراسی” توصیف کرد. او توضیح داد چگونه کارگران اتحادیهای در دیترویت، در زمان جنگ جهانی دوم، “سلاحهای لازم برای شکست فاشیستها” را ساختند. او گفت: “مهمات برای دموکراسی” امروزه سلاحی برای شکست تهدیدهای فاشیستی است که کشور با آن روبرو است.
فین از جمعیت پرسید: “آیا آمادهاید بایستید؟” با استفاده از همین مفهوم، او اتحادیهاش را سال گذشته در برابر سه شرکت بزرگ خودروسازی رهبری کرد.
او افزود: “چیزی در این کشور در حال رخ دادن است، چیزی که ما مدتهاست ندیدهایم. طبقه کارگر در حال برخاستن است. کمتر از ۴۸ ساعت پیش، ۴۰۰۰ کارگر در چتانوگا، تنسی، کاری را انجام دادند که بسیاری گفته بودند غیرممکن است. در آن جا کارگران ایستادند و این است پیروزی ما و آنها به اتحادیه رأی دادند.”
او هدفهای بعدی اتحادیه کارگران خودروسازی ایالات متحده را تلاش برای پایان دادن به نظام ریشه دار ضد اتحادیه ای در جنوب اعلام کرد. او اشاره کرد کارگران مرسدس در تاسکالوسا، آلاباما، در هفته دوم ماه می رأی خواهند داد و ۷۰۰۰ کارگر دایملر در کارولینای شمالی، تنسی و جورجیا نیز بزودی در مورد اتحادیه رأی خواهند داد.
فین اعلام کرد: “با پیروزی ما در کارخانه VW، کارگران خودروسازی در سراسر کشور اکنون با یک صدا صحبت میکنند. آنها به شرکتهای بزرگ آمریکا میگویند ‘زمان تمام شده!'”
فین گفت به عنوان یک فعال جوان اتحادیه، آماده بود تا با رئیس خود مبارزه کند، اما “شگفتزده شدم که خودم را در اتحادیهای دیدم که هیچ علاقهای به چنین مبارزه ای نداشت. دو سال پیش، خود را به رای اعتماد اعضا گذاشتم و تصمیم گرفتم برای اداره اتحادیه کاندید شوم. ما در حال پایان دادن به اتحادیههای شرکتی، پایان دادن به امتیازات، پایان دادن به فساد، پایان دادن به نابرابری ها هستیم.”
ما مبارزه را مستقیماً به شرکتها بردیم؛ ما خواستههای بسیار جسورانهای را مطرح کردیم و مورد تمسخر قرار گرفتیم. اما طوری حرکت کردیم که شرکتها نتوانستند حرکت هایمان را حدس بزنند. ما موفقیتهایی به دست آوردیم که کسی فکر نمیکرد ممکن باشد – مانند بازگشایی یک کارخانه – در بلویدر پس از دههها تعطیلی. در صنعت باتری الکتریکی که پیشتر به عنوان یک رقابت برای کاهش هزینهها شناخته شده و در آن حقوق شروع کار پایین (۱۶ دلار در ساعت) بود، اتحادیه تلاش کرد تا شرایط کاری و حقوقی بهتری برای کارگران تامین کند. ما COLA (یک اقدام برای اطمینان از آن است که حقوق کارگران با توجه به تورم و هزینههای زندگی افزایش یابد) را باز پس گرفتیم، سوء استفاده از کارگران موقت را پایان دادیم. آن چه که اما بیش از همه، در این مبارزه به دست آوردیم این بود که اتحادیه خود را پس گرفتیم. اعتماد و کنترل را در بین اعضا بازیابی کردیم و آموختیم چگونه مبارزه کنیم و پیروز شویم.
“اعتصاب، نه تنها ایستادگی کارگران در سه شرکت بزرگ خودروسازی، بلکه ایستادگی کل طبقه کارگر بود، – اثبات یک چیز بود؛ طبقه کارگر میتواند پیروز شود.”
“اتحادیه کارگران خودروسازی که مسئول ساخت مهمات برای دموکراسی بود آن جنگ (جنگ علیه فاشیسم، جنگ جهانی دوم) را برد. حالا ما با یک دشمن جدید، با یک تهدید استبدادی جدید روبرو هستیم. این تهدید یک کشور دوردست نیست – همین جا در خانه ما، در محل کار ما است و آن دشمن، حرص و طمع شرکت ها است.”
“امروز از چتانوگا، تنسی تا شیکاگو میگوییم ‘نه’. ما میگوییم طبقه کارگر مهمات دموکراسی است و کارگران آزادکننده دموکراسی هستند. این ما هستیم، طبقه ی کارگر ِ متحد است که نشان می دهد ما پیروز خواهیم شد.”
این مقاله از People’s World برای اخبار روز ترجمه شده است