چهار دانشجو درباره دلایل اعتراض خود به جنگ در غزه می‌گویند: «بی‌عدالتی نباید پذیرفته شود»
دانشجویانی که اعتراض و اعتصاب غذا میکنند با دستگیری و بستری شدن در بیمارستان روبرو هستند – اما آنها فکر میکنند می‌توانند تغییری ایجاد کنند. «وقتی می بینید دانشجویان قیآم می کنند، می دانید چیزی باید تغییر کند و همه چیز تغییر خواهد کرد»
بازداشت بیش از صد دانشجوی دانشگاه کلمبیا که در اعتراض به اقدامات اسرائیل در غزه دست به اعتراض زده‌اند، نور بیشتری بر جنبش فعال طرفدار فلسطین در آمریکا افکنده است، جنبشی که در دانشگاه‌های سراسر کشور در جریان است.
از زمان جنگ اسرائیل علیه غزه در پاسخ به حملات تروریستی حماس، دانشجویان اعتراض‌ها، تحصن‌ها و اخیراً اردوگاه‌هایی را برپا کرده اند که امیدوارند دانشگاه‌ها را به خارج کردن سرمایه‌گذاری‌های خود از شرکت‌هایی که با نظامیان اسرائیل ارتباط دارند، تشویق کند.
برخی به دلیل اعتصاب غذا بستری شده‌اند، دیگران زندگی خود را در شش ماه گذشته وقف این مبارزه کرده اند. ده‌ها دانشجو پس از بازداشت ها در دانشگاه کلمبیا، دانشگاه براون، دانشگاه ییل و دیگر مکان‌ها، منتظرند ببینند آیا با اتهامات کیفری روبرو خواهند شد.
اما معترضین می‌گویند تلاش‌های چند ماهه ارزش آن را داشته است. آنها به پاسخ‌های قبلی دانشگاه‌های آمریکایی به کمپین‌های خارج کردن سرمایه‌گذاری‌ها، فروش سهام شرکت‌هایی که در دوران آپارتاید در آفریقای جنوبی سرمایه‌گذاری کرده بودند، و خارج کردن سرمایه‌گذاری‌ها از شرکت‌هایی که با دولت سودان در حالی که در یک جنگ داخلی خونین شرکت داشت، همکاری داشتند؛ به عنوان شواهدی بر این مدعا اشاره میکنند که مبارزات آنها می‌تواند مؤثر واقع شود.
روایت برخی از دانشجویان معترض را در زیر می خوانید:
رانیا امین
پس از شروع اعتصاب غذا در فوریه، رانیا امین شش روز را در بیمارستان سپری کرد. این دانشجوی ۲۵ ساله دانشگاه مک‌گیل، که در مراکش متولد شده، به مدت ۳۴ روز غذا نخورد: بخشی از یک سیستم اعتصاب غذای زنجیره‌ای که هنوز هم در دانشگاه ادامه دارد.
«من قطعاً علائم جسمی را تجربه کردم، اما هیچ چیزی با آنچه می‌دانیم مردم غزه هر روز تحمل میکنند قابل مقایسه نیست،»
«مدتی است که از بیمارستان خارج شده‌ام. از نظر سلامت جسمی، بهبود یافته‌ام و مشکلی که بدان اشاره کنم وجود ندارد. اما فشار روانی بسیار واقعی است.»
از اکتبر، دانشجویان دانشگاه مک‌گیل در مونترال، کانادا، تظاهرات و اعتراض‌هایی برگزار کرده‌اند، و خواستار آن شده‌اند که دانشگاه سرمایه‌گذاری‌های خود در شرکت‌هایی که تسلیحات و سایر اقلام را برای نظامیان اسرائیل تأمین میکنند، خارج کند. اسناد موجود در وب‌سایت مک‌گیل نشان می‌دهند که این دانشگاه سرمایه‌گذاری‌هایی در شرکت‌هایی از جمله لاکهید مارتین، یک پیمانکار دفاعی که جنگنده به اسرائیل فروخته است، و سافران، یک شرکت هوافضای دفاعی فرانسوی، دارد.
امین اعتراضات دانشجویی را با جنبش‌های ضد آپارتاید در دانشگاه‌ها در دهه ۱۹۸۰ مقایسه می کند:
«وقتی می‌بینید دانشجویان برخاسته‌اند، می دانید که باید چیزی تغییر کند و تغییر خواهد کرد،»
آریلا روزنزوایگ
آریلا روزنزوایگ، دانشجوی ۲۳ ساله دانشگاه براون در رود آیلند، می گوید: «من واقعاً باور دارم که به عنوان یک فرد یهودی، مسئولیت ویژه‌ای برای مقاومت در برابر استفاده ابزاری از میراثم دارم و معتقدم که نسل‌کشی در غزه یا اشغال و آپارتاید در فلسطین از امنیت شخصی من محافظت نمی کند.»
از اکتبر، روزنزوایگ «عملاً به یک سازمانگر تمام وقت در پردیس دانشگاهی تبدیل شده است». در طی اعتصاب غذای اخیر، دانشجویان مکانی را از ساعت ۸ صبح تا ۱۱ شب در ساختمان اصلی دانشجویی اشغال کردند و در آن جا از سخنرانان فلسطینی و استادان که درس‌های خود را ارائه می دادند؛ پذیرایی کردند.
«فضا هر روز پر از افرادی بود که صادقانه و واقعاً چیزهای زیادی یاد می‌گرفتند – افرادی که همان گروه صد نفری سازمانگر که در همه جا حضور داشتند، نبودند، بلکه کل جامعه دانشگاهی که دور هم جمع شده و واقعاً درگیر شده بودند.»
بیش از ۶۰ دانشجو در دانشگاه براون از اکتبر تاکنون دستگیر شده‌اند و در نوامبر، شوک عمومی گسترده‌ای پس از آن ایجاد شد که یک دانشجوی براون، هیشام آوارتانی، و دو دوستش در ورمونت هنگامی که چفیه به سر داشتند و به زبان عربی صحبت می‌کردند، تیر خوردند و زخمی شدند. آوارتانی، دوستانش و بسیاری از حامیان فلسطینی معتقدند که حمله انگیزه نژادی داشته است.
روزنزوایگ می گوید: «ما می‌دانیم که پردیس‌های دانشگاهی واقعاً قادر به بیان واضح نظرات جوانان کشور هستند و جنبش دانشجویی تأثیرگذار است, تا کاخ سفید تأثیرگذار است،»
«و بنابراین می‌توانم بگویم زندگی من کاملاً در این جهت است و همه این ها برایم صد در صد در زندگی الویت دارند.»
کاترین الیاس
کاترین الیاس، دانشجوی دانشگاه کلمبیا که اصالتاً لبنانی-ایرلندی است، می گوید: «من در ۱۹ سالگی برای تدریس انگلیسی به یکی از اردوگاه‌های پناهندگان در فلسطین رفتم، طی یک تعطیلات تابستانی. و فکر می‌کنم این تجربه واقعاً برای من تحول‌آفرین بود،»
«این کاملا متفاوت است که همه ی این ها را از نزدیک مشاهده کنید: شاهد بازرسی‌ها، شاهد خشونت‌ها، و شاهد فجایعی که فلسطینی‌ها هر روز تحت اشغال با آن زندگی میکنند، باشید.»
الیاس پنج سال در فلسطین زندگی و کار کرد و سال گذشته به نیویورک نقل مکان کرد. او عضو ائتلاف پایان دادن همکاری با آپارتاید در دانشگاه کلمبیا است. الیاس در اوایل آوریل همراه با ده‌ها نفر دیگر در یک اردوگاه در محوطه کالج دستگیر شد. او همچنین بخشی از گروهی بود که هفته گذشته چادرهایی را برپا کردند و خواستار پایان دادن به همکاری دانشگاه با تولیدکنندگان سلاح به اسرائیل شدند.
«من فکر می‌کنم این لحظه، این اردوگاه، ناشی از این است که ما هر تاکتیک دیگری را که ممکن است تصور کنید برای وادار کردن دانشگاه به پاسخگویی به اراده دموکراتیک دانشجویان به کار برده‌ایم.»
«دانشگاه کلمبیا در گذشته، در جنبش ضد آپارتاید سرمایه گذاری های خود در آفریقای جنوبی و همچنین سرمایه های خود از زندان‌های خصوصی، خارج کرده است. پس سابقه آن در این دانشگاه وجود دارد.»
اوری ادی
پس از گذراندن یک هفته در کرانه باختری و چهار هفته در اسرائیل در سال ۲۰۱۹، اوری ادی احساس کرد مجبور به اقدام است.
«دیدن وحشت‌های بی‌پروای سیستم آپارتاید از نزدیک، من و جهان‌بینی‌ام را کاملاً نابود کرد».
«با گذر از بیت‌المقدس، برای مثال، وجود راه‌روهای جدا و کانال‌های قفس‌دار برای مردم عرب یا افراد با رنگ پوست تیره، و لمس سوراخ‌های گلوله در دیوارهایی که بچه‌ها به من نشان می‌دادند و می گفتند خانواده‌هایشان در کجا کشته شده‌اند؛ من نمی‌توانم این‌ها را ببینم و ساکت بمانم.»
ادی، ۲۴ ساله، در حالی که دانشجویان دانشگاه ییل خواستار خروج سرمایه گذاری دانشگاه از تولیدکنندگان نظامی بودند، هشت روز را در اعتصاب غذا گذراند. دچار سرگیجه و نوسانات ناشی از اعتصاب شد و ۱۶ پوند وزن کم کرد: «اما هیچ یک از این‌ها با نیم میلیون نفری که در غزه از گرسنگی رنج می‌برند قابل مقایسه نیست. من سقفی بر سر داشتم، به آب تمیز دسترسی داشتم و نگران بمباران، تیراندازی، یا اخراج اجباری از خانه‌ام نبودم.»
حداقل ۴۷ معترض طرفدار فلسطین در دانشگاه ییل در کنتیکت، روز دوشنبه دستگیر شدند و دانشگاه مدعی شد صدها نفر “سیاست ها و دستورالعمل های مربوط به اشغال فضاهای باز” را نقض کرده اند.
ادی می گوید:
«من باور دارم که مبارزه برای فلسطین آزاد، مبارزه‌ای برای تصور دنیاهای ممکن دیگر است، بی‌عدالتی نباید پذیرفته شود.»
منبع: گاردین
حماس یک گروه فاشیستی تروریستی در ۷ اکتبر نزدیک به ۱۷۰۰ نفر غیر نظامی را قتل عام کرد کابینه ی دست راستی نتانیاهو یک دولت فاشیستی که بنابر تائید مجامع حقوق بشری مرتکب نسل کشی جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت شده است نزدیک به ۳۸ هزارنفریعن بیش از ۲۰ برابر غیرنظامیان فلسطینی را قتل عام کرده است هر انسانی نه هر مزدوری حق دارد دربرابر وجدان انسانی اش آن اقدامات را محکوم و علیه آن موضع بگیرد دولتهای غربی با زیر پا گذاشتن اصول انسانی بجای توقف جنگ سلاح و مهمات از جیب مالیات دهندگان برای یک طرف که سالها در اشغال و کشتار فلسطینی ها دست داشته هزینه میکنند و متاسفانه برخی از دانشجویان ایرانی هم برای حمایت از انقلاب (ژینا) دست به دامن همین دولتها می شوند کل اگر طبیب بودی سرخود دوا نمودی . زیرا از مواضع رفرمیستی و ارتجاعی گروههای خاص حمایت می کنند که به موقع پته ی همه ی آنها را روی آب میریزیم تا آنارشیسم راست رفرمیست را برملا کنیم زن زندگی ازادی (|ینا) از مطالبات ضد فاشیستی دانشجویان امریکا دفاع مینماید