اگرچه ایتالیا در حال خاموش شدن است ، بسیاری از بخش های غیر ضروری هنوز به کار خود ادامه می دهند. روزچهارشنبه ۲۵ مارس فراخوان به اعتصاب عمومی برای اعتراض به اصرار دولت مبنی بر ادامه کار بروال معمول علیرغم این بیماری همه گیر جهانی ویرانگر،داده شد
این کارگران از کارخانه های فلزکاری لومباردی گرفته تا کارخانه های پیامونته ، از کارگران فولاددسازی پیومبینو گرفته تا کوره های ذوب ترنتو ، از صنایع شیمیایی و نساجی گرفته تا شرکت های هوافضا و کشتی های دریایی حتی سازندگان پل جدید در جنوا است که خواهان تعطیل شدن هستند.
این اعتصابات و اعتراضات خودجوش کارگرانی است که به گروگان گرفته شده اند و علیرغم شیوع ویروس کرونا مجبور هستند به کارشان در واحدهای غیر ضروری ادامه دهند،در حالی که بقیه در خانه هستند.
ایتالیا مرکز جهانی این بیماری همه گیر است ، با بیش از ۶۴۰۰۰ مورد عفونت و تقریبا ۷۰۰۰ مرگ و میر ، نیمی از آن هم در هفته گذشته رخ داده است. این نتیجه اقدامات ریاضتی اقتصاد نئولیبرالی وعدم اختصاص بودجه لازم دربخش سلامت ودرمان و نیز سهل انگاری جنایتکارانه اتحادیه اروپاست.
در این وضعیت پاندمی، قرنطینه در سراسر کشوربرقرارشده است. نه تنها تقریباً تمام مغازه ها بسته شده اند ، بلکه مردم مجاز نیستند خیلی دورتر از خانه های خودبروند. فقط در این هفته ، فیلم هایی از شهرداران که بر سر انتخاب کنندگان خود برای رفتن به خانه فریاد می زدند منتشر شده است.
با این حال ،واحدهای تولیدی غیر ضروری هنوز در ایتالیا تعطیل نشده اند و میلیون ها کارگرباید همه روزه سر کارشان حاضرشوند و خود را در معرض عفونت در وسایل نقلیه عمومی ، کارخانه ها ، کارگاه ها و دفاتر قرار می دهند.
همزمان اعتراضات کارگران رو به افزایش است. در طول چند هفته گذشته ، اعتصابات خود جوش کارگران در سراسر کشور رخ داده است. برخی از این اقدامات توسط اتحادیه ها سازماندهی شده اند و خواستار تامین تجهیزات بهداشتی – ایمنی شخصی و در برخی موارد توقف تولید شده اند.
اما confidustria ، که به عنوان اتاق تجارت این کشور فعالیت می کند ونهاد سازمانده کارفرمایان ایتالیا است، دولت را تحت فشار قرار می دهد تا دربخش هایی کارادامه پیدا کند که برای رویارویی با این بیماری همه گیر یا بقای کسانی که در قرنطینه هستند، حیاتی نمی باشند. آنها تأثیر بسیار زیادی بر سیاست های دولت دارند و این باعث تغییرات چشمگیری در پاسخ به بحران شده است.
به عنوان مثال ، در ۲۱مارس ، روزی که ۷۰۰ نفر در ۲۴ ساعت جان خود را از دست دادند ، دولت اعلام کرد تمام تولیدات غیر ضروری تعطیل می شوند.
اما فردای آن روز ، در روز۲۲مارس ، لابی سرمایه داری Cofindustriaطی نامه ای به دولت خواهان ادامه کار شدند.
دولت یکشنبه شب ،به خواسته های آنها پاسخ مثبت داد و تولید را دربرخی از بخش های اصلی باز کرد .
اعتصاب عمومی برای محافظت از زندگی کارگران
فراخوان اعتصاب عمومی امروز برای محافظت از زندگی کارگران است.در شرایطی که حتی اتحادیه های بورکراتیک موافق توقف کار ومرخصی با حقوق کارگران هستند.
در حال حاضر به کارگران اجازه می دهند که امروز از مرخصی استعلاجی استفاده کنند مطمئناً علی رغم شرایط خشم کارفرمایان ، بسیاری از آنها به این فراخوان توجه می کنند.
USB (Unione Sindacale di Base)با ارسال نامه ای به دولت خواستار توقف کار در واحدهای تولیدی وخدماتی غیر ضروری شده است.با اینحال دولت تدابیری درپاسخ به این خواسته اتخاذ نکرده است.
کارگران بدلیل در خطر گرفتن جانشان خواستار تعطیل شدن محل کار خود هستند وعلیرغم اینکه واقفند امکان دارد موردخشم کارفرمایان قرار گیرند دست به اعتراض می زنند چون اطمینان دارند که هیچ چیز مهمتر از سلامتی آنها و امنیت عموم نیست.
USB به دولت اعلام کرده است که خصوصی سازی ها کمبود مراکزوکادر درمانی وتجهیزات وامکانات لازم بهداشتی را برای بهداشت و درمان عمومی کشوربهمراه آورده است ودراین شرایط شاهد ضرر وزیان این نقصان هستیم.پس با ادامه کار کارگران دربخش های غیر ضروری وابتلایشان به بیماری،به این کمبود دامن نزنید.
Cisl(کنفدراسیون اتحادیه های کارگری ایتالیا)دومین اتحادیه بزرگ ایتالیا که با دولت رابطه حسنه تری دارد نیز خواستار تعطیلی کار دربخش های غیر ضروری شده وتهدید کرده است در غیراینصورت به اعتصاب خواهد پیوست.
اتحادیه های دیگر مانند SiCobas ، نیز در هفته گذشته اعلام کردند که خواهان توقف کاردربخش های غیر ضروری هستند.کارگران عضواین تشکل که بیشتر کارگران موقت ومهاجرهستند درخلال هفته های گذشته دست به اعتصاب خودبخود زدند.
اعتصاب عمومی روزچهارشنبه ۲۵مارس فریاد یک طبقه کارگر است که سر خود را بلند می کند و می گوید “ارزش زندگی ما مهمتر از سودشماست.”
برای حل بحران کنونی با توجه به ابعادش نیاز به یک برنامه است برنامه ای که سلامتی وتامین اجتماعی را تضمین نماید.
ارائه راه حل را نمی توان بدست رهبرانی سپرد که مسببان اصلی فاجعه هستند وبا پیشبرد سیاست هایی بهداشت ودرمان عمومی خلع سلاح وامنیت شغلی را کاهش داده اند.
در حالی که بسیاری از صنایع خودروسازی و متالورژی (مصنوعات فلزی) در موقعیتی هستند که می توانند با تغییر خطوط دست به تولید ماسک وسایر تجهیزات لازم برای مقابله با این پاندمی بزنندConfindustria از کار بروال معمول دفاع می کند.
بخشی از یک گزارش «صدای چپ»بتاریخ ۲۵ مارس۲۰۲۰
