ما و کرونا – زهره تنکابنی

در پی  درد ورنج  های ناشی از  مشکلات فراموش ناشدنی سال ۹۸ همچون سیل ویرانگر فروردین، کشتار بیرحمانه معترضین آبان، سقوط دردناک هواپیمای اوکراینی و شروع اپیدمی ویروس کرونا و مرگ بسیاری از هموطنان و کادر درمانی کشـور وارد سال ۹۹ شدیم و حال، چگونه باید از جان هموطنان رنج کشیده خود در مقابل تهاجم این ویروس کشنده حفاظت کنیم؟

 ابتدا سخن را با دولت محترم آغاز میکنم.

روشن نیست با چه نگرشی و چرا از اعلام  شیوع کرونا ویروس که به گفته منابع ارتش و وزارت بهداشت از دی ماه آغاز شد، ممانعت گردید.

آیا هیچ وظیفه ای بالاتر از حفظ جان وامنیت مردم برعهده حاکمان است؟؟ هیج مصلحتی فراتر از آن نیست. و این حق برای هموطنان محفوظ است که در اینجا نه تنها دولت بلکه کل حاکمیت باید پاسخگو باشد.

گرچه:

اقتصاد ایران  به واسطه سوء مدیریت و همچنین  تحریم های غیرقانونی و مجرمانه دولت آمریکا در وضعیتی ناگوار قرار دارد اما برای برون رفت از آن؛ راه حل هائی هرچند موقت هم وجود دارد، بطوری که بخشی از بودجه کشور را که در بند ۱۷ به مراجع و نهادهائی چون تبلیغات اسلامی، جامعه‌ مصطفی و بنیادهای متعدد تخصیص یافته از دو راه می توان ترمیم  کرد.

 باید یاد آور شوم که کمک های شبه یارانه ای این نهادها جز اتلاف سرمایه چیز دیگری نیست و مجموعه کمک های مالی و کالایی، بایددر صندوقی تحت نظارت قوه مجریه که بر همه زوایای جامعه آگاهی دارد تجمیع شود. در این شرایط خطیر، ترجیح منافع جناحی به منافع ملی ننگی در تاریخ بجا خواهد گذاشت و برای همیشه نفرت جامعه را به همراه خواهد داشت.

با بازگرداندن بخشی از بودجه  نهادهای مختلف به دولت که مبالغ قابل توجهی از بودجه دولت را بخود اختصاص می دهند؛ می توان برنامه ریزی اضطراری برای مقابله با کرونا را تحقق بخشید و با اعلام نام نهادهای یاری دهنده دولت به افکار عمومی؛ مردم را در جریان گذاشت تا متوجه کار نیکو کارانه ی  آنها گردند. ودیگر اینکه  مجلس میتواند با تقدیم طرحی سه فوریتی بودجه این نهادها را کم نموده و به این ترتیب در حل مشکل مردم گامی موثر بردارد. یادآور میشوم که هفته پیش همین مجلس در یک جلسه افزایش حقوق نمایندگان را تصویب کرد.

دولت بدلیل وضعیت بحرانی اقتصاد که در ۴۰ سال اخیر چه بواسطه جنگ ۸ ساله و چه بدلیل سوء مدیریت ها  وچه بواسطه دزدی های کلان از بیت المال و نیز سعی در بکارگیری سیاست بازار آزاد این تحفه بانک جهانی و سرمایه مالی بین المللی که موجب فقیرتر شدن اقشار فرودست همه جهان شده است و هم اکنون به دلیل  تحریم های جنگی آمریکا توان اعلام قرنطینه و تعطیلی کسب و کارها را ندارد؛ بر مردم عزیزمان است که به منظور حفظ سلامتی خود و دیگران، به توصیه های بهداشتی عمل نموده و فاصله اجتماعی را رعایت نمایند.

کرونا بدرستی نشان داد که جهان بهم پیوسته است و هیچ کشوری بدون تعامل با دیگر کشورها قادر نیست بر مشکلات قرن بیست و یکمی فائق آید. و گر چه تحریم های ظالمانه و غیرقانونی آمریکا در واقع همه جهان را از مراوده تجاری و اقتصادی با ایران باز داشته است اما بر حاکمیت ایران است که با بازنگری در سیاست خارجی و با ترجیح منافع ملی بر منافع ایدئولوژیکی خود، آگاهانه، بسوی تعامل همه جانبه با جهان بویژه با سوپر امپریالیسم جهانخوار آمریکا برود و تا هنگامی که قدرت برابر در زمینه های اقتصادی و دفاعی را کسب نکرده وارد زورآزمایی خانمانسوز نشود.

کرونا در عین حال نشان داد که انسانها در  جای جای این کره خاکی  نیازمند با هم بودن و زندگی اجتماعی هستند.

آیا جهان پس از کرونا فردگرایی نئولیبرالی را نفی خواهد کرد؟ و به شیوه انسانی تر سوسیالیستی روی خواهد آورد؟

آیا سرمایه مالی سودجو اجازه خواهد داد که انسان به ذات اجتماعی خود بازگردد؟ یـــا امپریالیسم برای بقای خود بربریتی جدید را رقم خواهد زد؟

زهره تنکابنی – مادر صلح
اول اردیبهشت ۹۹

چاپ کن