اوایل ورودم به کانادا با خانواده ای مهندس دوست بودم و با جمعی از مهاجرین دورهمی داشتیم. خانمی در این جمع ها بود که از مسائلِ همه خبر داشت و خبرها را از این به آن می رساند. پدرِ این خانواده اسم او را گذاشته بود: کعب الاخبار.
چندین سال قبل، من و همسرم که اهل جمهوری چک است سریالی تاریخی به نام روم تماشا می کردیم و شخصیتی در آن بود که در میدان شهر می ایستاد و خبرها را جار می زد. به همسرم گفتم: این کعب الاخبار است. مثل رسانه های امروز. او از این اصطلاح خیلی خوشش آمد و از آن به بعد در دهانش افتاد.
از چند سال پیش، همسرم به شوخی بعضی کلمات را خلاصه و به حرفیِ “ی” ختم می کند. زبانِ رمزی او را تنها من می فهمم و به آن زبان با او صحبت می کنم. برای مثال به تلفن دستی یا سِل فون می گوییم: سِلی. به عکس یا پیکچر می گوییم: پیکی.
همسرم از این هم فراتر رفته و به خامنه ای چون از نظر او آیت الله است می گوید: آیی. به ترامپ می گوید دُنی و به پوتین پوپی (در داستانی دیگر شرح می دهم چرا پوپی و نه پوتی). اواخرِ دوران احمدی نژاد زمانی که محمود گندِ بسیار زده بود به او می گفت: اَحی و من گفتم: البته با ه دو چشم نه ح جیمی.
آسانسورِ ساختمانِ ما، همانطور که در تصویر می بینید، مانیتوری دارد که سمتِ راستش اخبارِ روز را می گذارد. ما اگر هر کداممان از بیرون بیاییم، آن دیگری می پرسد: اخبارِ جدید به روایت آسانسور چیست؟
اگر می خواهید بدانید مهاجری هنوز کانادایی شده یا نه یک روش این است که ببینید چقدر اخبارِ هوا را چک می کند و چقدر از آب و هوا و باد و باران و رطوبت حرف می زند و چقدر مترصدِ اوضاع جوی است. فکر کنم من و همسرم بالاخره کانادایی شده ایم چون مرتب به گوشی یا همان سِلی برای گرفتن اخبارِ هوا مراجعه می کنیم. روزی چند بار.
منبعِ خبری دیگر ما برای اطلاع از درجه حرارت و اوضاع جوی آسانسور است.
اسم آسانسور در زبان رمزی من و همسرم اِلی است. خلاصه ی اِلِویتور.
به نام این داستانک رسیدیم و داستان رمزگشایی شد: کعبُ ال اِلی یا کعبُ الالی همان کعب الاخبارِ دوره ی روم باستان من و همسرم ساکنِ آسمانخراشی در مرکز شهر ونکوور در کاناداست .
/
نیلوفر شیدمهر
تارنما:
کانالِ شعرخوانی در یوتیوب (از شما دعوت می شود مشترک شوید):
https://www.youtube.com/channel/UCXxprnzt0dehvDSXjwnBLGQ?view_as=subscriber
