هنگامی که زنجیری را تحت فشار قرار می‌دهیم اولین حلقه‌هایی که دچار شکست و از هم‌پاشیدگی می‌شوند ضعیف‌ترین حلقه‌های آن هستند. بحران‌های اجتماعی نیز همین گونه‌اند همواره بیشترین صدمات ناشی از بحران‌ها را بی‌دفاع‌ترین گروه های اجتماعی( کودکان کار و خانواده هایشان) متحمل می شوند .از این رو همه ی ما به عینه شاهد هستیم که اصلی ترین هزینه های ناشی از پدیده هایی مانند بحران آب و خشکسالی، آلودگی هوا ، جنگ ها و منازعات قومی ، سیاست گذاری های غلط و تعطیلی کارخانه ها و امثال آن را ضعیف ترین گروه های اجتماعی پرداخت می کنند و این بار نیز متاسفانه مانند همیشه است .
شیوع کرونا و روند اپیدمیک آن در روزهای آعازین سال۲۰۲۰ ، تقریبا” تمام صنایع و فعالیت های بشری را در سراسر جهان تحت الشعاع قرار داد. . بسیاری از مشاغل و صنایع به تعطیلی کشانده شده و تا کنون که قریب شش ماه از پیدایش این پدیده می گذرد همچنان در تعطیلی به سر برده و هنوز نتوانسته اند فعالیت خود را آغاز کنند .کرونا و تبعات آن ، علیرغم میل خود و بدون اینکه بخواهد ، بیش از همه زندگی و سرنوشت بی دفاع ترین گروه های اجتماعی را هدف گرفت . تعطیلی طولانی مدت مشاغل ، اصل بقاء برای آن دسته از کسانی که هیچ گونه اندوخته و یا تکیه گاه مالی نداشتند را به مخاطره انداخت. اعمال سیاستهای نئولیبرا لی، در قالب امتیازهای تشویقی به قدرتمندان و صاحبان سرمایه در اکثر کشورهای جهان ، جوامع را بیش از هر زمان دیگری دو قطبی کرده و فاصله میان فقر و غناء را عمق بخشیده و امکان تاب آوری در شرایط دشوار را برای گروه های بسیاری از ساکنین جوامع تقریبا” به صفر رسانده است.
همه دولتها به خوبی می دانند که این شرایط راه به سرمنزل مقصود نخواهد برد و سرانجام روزی کاسه صبر تهیدستان به سر آمده و نظیر آنچه امروز در برخی کشورها شاهد آن هستیم، سیل خروشان مردم ستمدیده سدهای مستحکم ستم و استبداد را درنوردیده و بنیان های تبعیض و نابرابری را نشانه خواهند گرفت. کرونا و دشواری هایی که باخود به همراه آورده گروه های ضعیف اجتماعی از جمله کودکان‌کار و خانواده های آنان را بیش از گروه های دیگر در شرایط نا امیدی ، گرسنگی ، بیماری، و در نتیجه در معرض ستم مضاعف قرار داده و متاسفانه سبب شده، امسال در آستانه ی روز جهانی مبارزه علیه کار کودک شاهد آن باشیم که علیرغم افزایش مخاطرات کودکان ، شرایط برای حمایت از آنان توسط تشکلهای غیر دولتی مدافع آنان نیز دشوارتر گردد .این در حالیست که احتمال آن می رود در سراسر جهان به زودی گروه های دیگری از کودکان به دلیل بیکاری والدین و از دست رفتن منبع در آمدی خانواده ، به ناچار وارد چرخه ی کار شوند .
از این رو ضرورت دارد در کنار اهتمام مردمی برای مدد رسانی به این کودکان ، کلیه ی دستگاه های دولتی و قانونی مسئول در زمینه ی تامین بهداشت ، سلامت و رفاه عمومی نیز تمامی مساعی خود را به کار برده و به سهم خود در کاهش مشکلات آنان بکوشند .
- تغییر مسیر گردش ثروت و سرمایه از سمت برخورداران به سمت لایه های شکننده اجتماعی اصلاح و تغییر ردیف بودجه ها، از سرفصل های غیر ضرور به سرفصل هایی که سلامت و بقای عمومی را تضمین می کند.
- تسهیلگری و گسترش چتر خدمات درمانی رایگان در مناطق پرجمعیت و حاشیه شهری.
- ایجاد زیرساخت های اداری لازم، نظیر تعریف کدهای جایگزین برای حمایت از کودکان کار فاقد شناسنامه و یا کودکان کار غیر ایرانی فاقد کد ملی به منظور تسهیل در حمایت و خدمات رسانی به آنان.
- پایبندی به اجرای تعهدات بین المللی حمایت گرانه از کودکان، به ویژه مقاوله نامه ۱۸۲سازمان جهانی کار برای توقف سریع بهره کشی از کودکان و جلوگیری از استفاده از نیروی کار کودکان در مشاغل پر خطر و بدترین اشکال کار کودک.
- اقدام سریع برای توقف سوء استفاده از کودکان در امر زباله گردی و جمع آوری و تفکیک زباله به عنوان یکی از بدترین اشکال کار کودکی و چاره اندیشی برای اجرای برنامه های حمایتی جایگزین، از جمله اقداماتی هستند که برای عبور کم هزینه تر از این مرحله تاریخی ضرورت دارند.
شبکه یاری کودکان کار
۲۳ خرداد ۱۳۹۹ ( ۱۲ ژوئن ۲۰۲۰).
