روپوش سفیدان برای زندگی سیاهان: یک “پلاتفرم برای همیشه”. برگردان: زیبا افتخاری

شرکت کنند گان در تظاهرات گسترده و در حال رشد روپوش سفیدان برای زندگی سیاهان^[۱] برعلیه هر نوع نژاد پرستی می گویند این فرصتی است که از موقعیت خود به عنوان پیام رسان های قابل اعتماد استفاده کرده و خودشان را به عنوان متحدان دیگر رنگین پوستان معرفی کرده و نشان دهند که آنها کاملا آگاهند که چطور نژاد پرستی به نابرابریهای بهداشتی دامن زده، مانند روندی که به طور واضح در طول پاندمی کووید-۱۹ دیدیم.

اعتراضات پراکنده ی شرکت کنند گانی که در روپوش های پرستاری و پزشکی به مدت ۸ دقیقه و ۴۶ ثانیه به یاد جورج فلویید زانو زدند – بسرعت به یک رویداد بزرگ سازمان یافته و در حال پیشرفت در بیمارستانها، محوطه های دانشگاههای پزشکی و مراکز شهرهای دیگر از جمله نیویورک، ایندیناپولیس، آتلانتا، آوستون، هوستون، بوستون، میامی، پورتلند، ساکرامنتو، لس آنجلس، فیلادلفیا و آلبوکورکی، تبدیل شد.

گروه روپوش سفید ها برای زندگی سیاهان با حرکات اعتراضی “ تظاهر به مرگ” ^[۳] در سال ۲۰۱۴، شروع شد. دانشجویان پزشکی، سازمانی را تشکیل دادند که هنوز هم این تشکیلات منسجم ادامه دارد، آنها با تعداد بی شماری ازتظاهر کنند گان در۵ ماه ژوئن  ساعت ۱ بعد از ظهر به  وقت شرقی  تظاهراتی را به طور همزمان به راه انداختند.                                        

دکتر دانیاله ورگیزی که سال اول دوره تخصص داخلی در  بیمارستان تاماس جفرسون در فیلادلفیاست گفت: « خیلی مهم است که از “پلاتفرم برای همیشه” خودمان استفاده کنیم.» او با نیرو یابی و تشکیل گروه کوچکی از دانشجویان، پزشکان دستیار و دانشجویان داروسازی، از آنها خواست تا در ۳۱ ماه می در پارک اسکویر^[۴]  در واشنگتن زانو بزنند.

دکتر ورگیزی به خبرگزاری پزشکی مداسکیپ^{[۵] ”} گفت: بیشتر مردم در جامعه با احترام خاصی به من به عنوان یک پزشک نگاه می کنند و اگر من چیزی بگویم ممکن است که آنها گوش دهند.”

دکتر کریستال نینه آزو^[۶ّ] سال سوم دوره تخصصی پزشکی داخلی در بیمارستان ایندیانا که مدتهاست در افزایش تنوع طلبی در پزشکی کار کرده، گفت که او به برگزای یک راهپیمایی و زانو زدن در ۳ ماه ژوئن در محوطه مدرسه بیمارستان اسکنازی ^[۷] کمک کرد تا هم به آنها آموزش بدهد و هم پشتیبانی خود را نشان بدهد. 

آزو به خبرگزاری پزشکی مداسکیپ گفت:” نژاد پرستی یک بحران بهداشت عمومی است. این اپیدمی کووید بطور قطع سطح آگاهی ها را بالا برد، حتی بیش از همه در بین خیلی از همکاران مان.”

او گفت نا متناسب بودن مرگ و میر بین سیاهان و لاتین ها ” فقط مربوط به انتخاب های شخصی نیست بلکه به نژاد پرستی سیستمی مربوط است.”

او گفت این راهپیمایی فریاد اعتراض آمیزی بود علیه خشونت پلیس و احساس وحشت و نگرانی از این رفتارها که در بین خیلی ها بوجود آمده بود. او همچنین بیان داشت که “مردم مکانی می خواهند برای بیان دردها و ناراحتی های شان، بالا بردن آگاهی و همچنین نشان دادن همبستگی و حمایت از اعتراضات مسالمت آمیز.”

تظاهرات ۴ ژوئن و ” تظاهر به مرگ” – برای زندگی سیاهان و بومیان که در دانشگاه علوم پزشکی نیومکزیکو در آلبوکرکی^[۸] برگزار شد – برای دکتر جارون کی^[۹] سال اول پزشکی که در کمپ های اختصاصی سرخپوستان ناواهو در کریستال^[۱۰] بزرگ شده بود، مساله ای شخصی بود. او گفت شاهد بود که چطور کووید -۱۹ قبیله اش را درهم ریخته بود، علاوه بر این مسایلی از قبیل توهین به خاطر سالها نابرابری در بهداشت، وحشیگری پلیس، و بی توجهی به مفقود شدن و قتل زنان بومی از مسایلی است که برای او اهمیت خاصی دارد.

او به خبرگزاری پزشکی مداسکیپ گفت که شرکت کردن در این تجمّعات شیوه ایست برای اطمینان دادن به جامعه که ” ما با آنها متحد هستیم و رنج و معیشت آنها برای ما ناشناخته نیست،” در واقع این ارزشها محرک او برای تحصیل در رشته پزشکی بود.

دکتر آیلین بارِت کارشناس ارشد بهداشت عمومی و استادیار پزشکی^[۱۰] داخلی در دانشکاه علوم پزشکی نیومکزیکو که در جنبش ” تظاهر به مرگ” شرکت کرده بود گفت امیدوار است که همکارانشان بخصوص مردم از دیگر رنگین پوستان دریابند آنها متحدانی در محل کار خود دارند ” که متعهد به ضد نژادپرستی هستند.”

او همچنین به خبرگزاری پزشکی مداسکیپ گفت که این همچنین ” یک بیانیه در سطح جامعه است که پزشکان و دیگر کارکنان مراقبت های بهداشتی می کوشند ضد نژادپرستی باشند و نهایت تلاش خودمان را می کنیم که همکاران، دانشجویان، بیماران و افراد جامعه آفریقایی امریکایی و بومیان را حمایت کنیم.”

اکنون متفاوت است

برخی از پزشکان گفتند که آنها خصوصا احساس کردند که الان بهترین موقع عمل است – زمانی که کشور وارد دومین هفته تظاهرات بخاطر عکس العمل به مرگ جورج فلوید شده و همزمان پاندمی کووید-۱۹شمار قابل توجهی از نابرابریهای بهداشتی را برجسته کرده است.

دکتر ایان فیلدز^[۱۱] متخصص مجاری اداری و زنان و زایمان در دانشگاه علوم پزشکی اورگان^[۱۲] گفت” این تظاهرات برای من متفاوت است.” او به خبرگزاری پزشکی مداسکیپ گفت: “حوادث دو هفته اخیر فقط یک کاتالیزور بزرگ برای انفجار این نابرابری ها بود .”

” من خیلی قصد داشتم به عنوان یک دکتر سفید پوست مرد ، که فقط به اذعان امتیازاتی که دارم پرداخته و در موردش کاری انجام دهم. ” فیلدز گفت اضافه بر این به عنوان یک متخصص مجاری ادرار و زنان و زایمان بطور روزانه شاهد نتایج نابرابریهای سیستم بهداشتی است. او در تظاهرات زانو زدن دانشگاه پزشکی اورگان در ۲ ژوئن میدان دادگاه پایونیر پورتلند^[۱۳] شرکت کرد.

فیلدز همچنین گفت اشکالی ندارد که غمگین و سوگوار باشید، او افزود اما  ” هیچکس به اشک های ما خصوصا در حال حاضر  نیازی ندارد. آنها نیاز دارند که ما با حضور خود به بیان جریانات درحال وقوع که شاهدش بوده ایم، بپردازیم.”

« آنها احتیاج دارند که ما با حظور خود از اتفاقات جاری که ما شاهدشان هستیم ، صحبت کنیم. »                دکتر ایان فیلدز 

دکتر ورگیزی گفت، ” به نظر می آید که این گفتگویی در سطح جامعه است.” جنبش روپوش سفیدها ” قضیه ای نیست که به جامعه سیاه پوستان محدود شود – بحث این نیست که فقط٬ یک مساله مربوط به سیاهان باشد٬ – این یک موضوع بشردوستانه است.”

دکتر ورگیزی که یک هندی-آمریکایی است گفت کسی در مورد سفید پوست بودن او شک نمی کند، او گفت که می خواهد شهادت دهد که نه تنها حقوق ویژه ای دارد بلکه تعصباتی نیز دارد. تمام مریض های بخش کووید-۱۹ محل کارش آفریقایی-آمریکایی هستند، اما او در ابتدا متوجه این موضوع نبود.

او گفت، ” چیزی که تکان دهنده است این است که من به آن فکر نکرده بودم؛ من باید تعصبات خودم را تشخیص بدهم. “

تظاهرات در دوران پاندمی

آنها گفتند که متخصصان مراقبت های بهداشتی علی رغم وظیفه درمان بیماران کووید-۱۹، تظاهرات روپوش سفیدان را در اولویت قراردادند. اغلب تظاهرات روپوش سفیدان در محوطه های پزشکی برگزار شد، تا متخصصان بتوانند سریع جمع شده و به کار خود بازگردند. علاوه بر این در همه تظاهرات از شرکت کنندگان درخواست شد که در راهپیمایی ها و اجتماعات شان مسایل ایمنی از قبیل ماسک و فاصله گیری ها را رعایت کنند.

دکتر آزو گفت” با در نظر گرفتن اینکه ما در بیمارستان کار می کنیم، برای ما مهم است که ماسک های خود را زده و فاصله ها را حفظ  کنیم. “ برگزار کنندگان تظاهرات از شرکت کنندگان خواستند که آنها اطمینان حاصل کنند که تظاهرات شان به شیوه ای باشد که به “وخامت اپیدمی کووید نیانجامد. “

دکتر فیلدز گفت بر خلاف بسیاری جاها، اولین تظاهرات در پورتلند از ترکیب گروه بزرگی تشکیل شده بود که هر شب در میدان  تجمع می کردند. پزشکان تظاهر کننده به صورت خود ماسک زده بودند و فاصله شان را از یکدیگر حفظ کرده بودند، بخصوص هنگامی که زانو زده بودند.

دکتر ورگیزی گفت:  این تظاهرات گریزی برای بیهودگی از ناتوانی انجام هر کاری برای مریض های کووید-۱۹ بود زیرا جز پشتیبانی از آنها کاری از دستمان ساخته نبوده. او گفت: ” از بسیاری جهات ما خودمان را ناتوان احساس میکردیم. “

او اضافه کرد تظاهرات ” یک لحظه کوتاه بود که من حس نمایندگی خود را به دست آورم  که در واقع می توانستم کاری در مورد آن انجام دهم. ” 

Medscape jun 05, 2020

توضیحات مترجم:

^{[۱]  White Coats 4 Black Lives}

^{[۲]  Dr Danielle Verghese}

^{[۳] Die – in Protest تظاهرات مسالمت آمیزی که تظاهر کنندگان وانمود به مردن میکنند و در مکانهای شلوغ و پر رفت و آمد بر سطح خیابانها دراز میکشند. اکثرا صلح طلبها برای موضوعاتی چون حمایت از حیوانات، مسایل محیط زیست، حقوق بشر، ضد جنگ ، ایدز، کنترل اسلحه و غیره از این شیوه اعتراض استفاده میکنند.}

^{[۴] Square Park in Washington}

^{[۵] Medscape Medical News}

^{[۶] Crystal Nnenne Azu, MD}

^{[۷] School’s Eskenazi Hospital campus}

^{[۸] University of New Mexico Sciences campus in Albuquerque}

^{[۹]  Jaron Kee, MD}

^{[۱۰] Eileen Barret, MD, MPH}

^{[۱۱] Ian Fields, MD}

^{[۱۲] Oregon Health Sciences University (OHSU) School of Medicine}

^{[۱۳]  Portland’s Pioneer Courthouse Square}

چاپ کن