در روز دوشنبه ٣١ فروردین ١٣۶٠ در تظاهرات اعتراضی سازماندهی شده توسط دانشجویان و دانش آموزان سازمان پیکار در راه آزادی طبقه کارگر (دال دال) در نخستین سالگرد سرکوب و خفقان ناشی از انقلاب فرهنگی رژیم، آذر مهرعلیان ۱۷ ساله، مژگان رضوانیان ۱۶ ساله و ایرج ترابی ۲۲ ساله در اثر پرتاب دو نارنجک دستی مملو از ساچمه های ساخت آلمان توسط چماقداران حزب اللهی رژیم جان خویش را از دست دادند. در این تهاجم ۱۹۰ نفر زخمی شدند و تعدادی از بازماندگان آن روز مجبور به تبعید گشته و ساچمه هایی که هنوز در بدن آنها جا خوش کرده است، به یار ناخواسته ابدی آنها تبدیل شد.
برخی از ما آن ساچمه ها را به کشور تولید کننده اش – آلمان – پس آوردیم. به کشوری که به قول برشت “نه میهنی جدید، که تبعیدگاه ماست” و برخی نیز آنها را با خود در کشورهای دیگر همراه کرده ایم و برخی هنوز در ایران بسر میبریم.
ما درصدد تهیه مستندی هستیم و در این راه در جستجوی یاران دیگری برآمده ایم که حمل این ساچمه ها در طول چهار دهه اخیر به بخشی از وجودشان در فراز و فرودهای زندگی شان تبدیل شده است.
ما از جمله در جستجوی بازماندگان و شاهدان درگیر آن روز در همه کشورها نیز میباشیم تا به همراه آنان این جنایت جمهوری اسلامی را بیشتر سندیت ببخشیم.
فیسبوک “ساچمه های تبعیدی”، وسیله ارتباطی ما با شما یارانمان است.
دست همگی را در پاسخگویی به این فراخوان و همکاری و همیاری از پیش میفشاریم.
ای میل تماس :
لطفا با به اشتراک گذاشتن این فراخوان ما را در انتشار آن یاری دهید.
1378 -1401 (2000 – 2023) * کپی رايت