پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳

پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳

اعلامیه ی نهادهای همبستگی با جنبش کارگری در ایران – خارج از کشور؛ پیرامون اعتصابات کارگری

با شروع و گسترش اعتصاب کارگران در پالایشگاه های جنوب
و هپکو دیگر کارگران نیشکر هفت تپه تنها نیستند!
پیشروی جنبش کارگری با اعتراضات همزمان و هماهنگ ممکن است!

اعتصاب گسترده کارگران شرکت نفت و گاز پتروشیمی در جنوب از روز چهارشنبه هشتم مرداد آغاز شده است. روز چهارشنبه  کارگران میدان نفتی آزادگان شمالی در هویزه در استان خوزستان  به دلیل عدم پرداخت حقوقهای معوقه و عدم رسیدگی به مطالباتشان  دست از کار کشیدند. در پی آنان کارگران و کارکنان پالایشگاه پارسیان و پتروشیمی اتمرد در استان فارس به حرکت اعتراضی کارگران میدان نفتی آزدگان شمالی پیوستند. همزمان کارگران پالایشگاه های فازهای ۲۲ و ۲۳ پارس جنوبی کنگان و بخشی از کارگران پروژه ای آبادان دست به اعتصاب زدند. طبق اخبار رسانه ها در پالایشگاه نفت سنگین قشم در استان هرمزگان کارگران این بخش از صنعت نفت در اعتراض به تعویق دستمزد خود دست از کار کشیده و دست به اعتصاب زدند. کارگران هپکو هم ۳ روز است که همزمان با کارگران نفت اعتصاب را شروع کرده اند.

اکثریت کارگرانی که در عسلویه و منطقه پارس جنوبی مشغول کار هستند از شهرهای دیگر برای یافتن کار به این منطقه آمده اند، مجبورند ماهها دوری از خانواده را برای تامین هزینه های زندگی تحمل کنند. این کارگران در شرایط سخت و با حداقل امکانات در کمپ های کارگری زندگی می کنند.

اعتراض کارگران صنعت نفت به وضعیت برده وار موجودشان باراول نیست. بخش زیادی از کارگران که بصورت

پروژه ایی و با قرارداد موقت و یا بدون قرار داد توسط پیمانکاران سالها است طی استثمار شدید قرار گرفته اند، همیشه باعدم پرداخت حقوقهای خود روبرو بوده اند. شاغل بودن این کارگران طبق قراردادهای موقت و حتی برخی از آنها بدون قرار داد سبب شده نه از حمایت قانونی برخوردار باشند و نه صدایشان  به علت شرایط غیر انسانی و برده وار به جایی برسد. دستمزد آنها بسیار نازل است و در گرمای گاه بالای ۵۰ درجه روزانه بیش از ۱۲ ساعت و در بعضی مواقع با ساعت کار بیشتر بدون استراحت کار می کنند. خواست کارگران لغو قرارداد با پیمانکاران، پرداخت به موقع دستمزد و تغییر شرایط کاری حاکم در مناطقی است که کار می کنند. این کارگران در بعضی مواقع برای چند پیمانکار کار می کنند، هریک از پیمانکاران تا می توانند کارگران را زیر فشار گذاشته و تا حداکثر امکان آنها را استثمار میکنند.

با گسترش شرکت‌های پیمانکاری در بخش نفت و گاز که یکی از سودآورترین بخش‌های اقتصاد ایران است، پیمانکاران حتی خود را موظف به رعایت قوانین و آیین نامه‌های ساعات کار و کاهش این ساعات به خاطر گرمای بالای ۵۰ درجه جنوب نمی‌دانند؛ به عبارت دیگر، این شرکت‌ها که به دنبال سودآوری هرچه بیشتر هستند، تابع هیچ قانون و مقرراتی نیستند. این شرکتهای پیمانکاری که محصول خصوصی سازیها است، و در حالیکه سه چهارم کارگران نفت و گاز طرف قرارداد با این شرکت‌ها هستند، نه تنها در یک دهه گذشته از سطح دستمزد و مزایای شغلی کارگران نفتی کاسته شده بلکه این کارگران حتی به درجه زیادی هم از نظر شغلی، جسمی و روحی دائما در معرض خطرات جدی هستند.

هدف از ایجاد این شرکت‌های پیمانکاری در بخش نفت و گاز ایران تکه تکه کردن صنایع نفت، و فاصله انداختن بین موقعیتهای شغلی کارگران نفت، که نتیجه آن تا به امروز پراکندگی کارگران و از طرف دیگر سودآوری کلان را برای حاکمان سرمایه در بر داشته است. بهمین دلیل، این پیمانکاران این اختیار را دارند که تحت سخت ترین شرایط و بدون رعایت قوانین و آیین نامه‌های ساعات کار و کاهش این ساعات کارگران را استثمار نموده، به مرگ گرفته تا به تب راضی شوند. به عبارت دیگر، این شرکت‌ها  تابع هیچ قانون و مقرراتی نبوده و فقط بدنبال کسب سود بیشتر هستند. 

اینقدر شرایط کار در این منطقه طاقت فرسا است که یک هفته پیش یک کارگر پیمانکار در پتروشیمی ماهشهر به نام ابراهیم عرب‌زاده جان خود را بر اثر گرمازدگی از دست داد.

در ۲۲ خردادماه هم کارگری به نام عمران روشنی مقدم در میدان نفتی یادآوران هویزه، در غرب خوزستان، پس از آنکه نتوانست دستمزد معوقه‌اش را بگیرد، خود را در محوطه یکی از چاه‌های نفت دار زد.

در شرایطی که ۵۱ روز از اعتصاب پرشکوه کارگران نیشکر هفت تپه میگذرد، و کارگران همچنان با اتحاد و همبستگی مطالبات خود را فریاد زده و بطور جدی و پیگیر به اعتصاب ادامه میدهند، ما شاهد هستیم که تاثیرات این اعتصاب با تغییر دادن فضای سیاسی ایران سبب شده بخشهای دیگر صنایع کلیدی نفت و پتروشیمی جامعه ایران هم با شروع اعتصابات و طرح مطالبات خود به میدان مبارزه بیایند.

آنچه امروز این حرکتها نیاز دارد بهم پیوستن این اعتصابات کارگری و تشکیل تشکهایشان است. از آنجائیکه مطالبات اعتصابات این چند صنایع تقریبا یکسان است، و کارگران این صنایع به علت خصوصی سازیها و طرحهای پیمانکاری و قراردادهای موقت ناشی از آن با نابرابری و استثمار شدید روبرو میباشند، سبب فقر و سیه روزی میلیونها کارگر شده است، که با آن دست و پنجه نرم میکند. خواست لغو خصوصی سازیها که نیشکر هفت تپه بدرستی و مصمانه پیگیر آن است، می تواند این خواست با اتحاد و هماهنگی اعتصابات موجود نفت و پتروشیمی، هپکو و نیشکر هفت تپه در کنار دیگر مطالبات در صدر مطالبات قرار بگیرد. یکپارچه شدن این حرکتها و اعتصابات در شرایطی که جامعه آبستن حوادث تغییر و تحولات است، به تغییر توازن قوا کمک خواهد نمود که  دیگر بخشهای جنبش کارگری و جنبشهای اجتماعی را بخود ملحق نموده و حکومت سرمایه داری جمهوری اسلامی را به مصاف بطلبد.

پرتوان باد مبارزه و اعتصاب متحد کارگران

سرنگون باد رژیم سرمایه داری ایران

مرداد ۱۳۹۹ – آگوست ۲۰۲۰

https://akhbar-rooz.com/?p=42458 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x