رویدادهای آبانماه ٩٨ اساسا حرکتی محله محور بود. طی این مبارزه انقلابی با حکومت، محلات زیادی در شهرهای بزرگ از کنترل نیروهای حکومتی خارج شد و بدست جوانان انقلابی افتاد. این ابتکار ماشین سرکوب را برای مدتی فلج کرد و امکانات زیادی را برای مقابله با نیروهای سرکوب در اختیار مردم گذاشت. خامنه ای قاتل بدنبال کشتار آبانماه، از ضرورت استفاده از تجارب “کمیته های اسلامی” در محلات بعد از قیام برای سرکوب مخالفین سیاسی سخن گفت. طرح استقرار نیروی ضربت در محلات، که فی الحال در تهران و شیراز و شهرهای بزرگ آغاز شده است، راه حل حکومت اسلامی برای ممانعت از شکلگیری مجدد اجتماعات اعتراضی و توده ای در محلات است. این طرحی برای میلیتاریزه کردن بیشتر جامعه و محیط کار و زندگی مردم، طرحی برای مقابله با خیزشهای توده ای قریب الوقوع علیه فقر و فلاکت و گرانی و بیکاری است.
این طرح از آنجا که جوابی برای معضلات لاینحل حکومت اسلامی ندارد، محکوم به شکست است، اما باید آگاهانه شکستش داد. آماده باش و استقرار نیروهای سرکوب در مناطق و چهار راهها و محلات شهرهای بزرگ، گسیل یگان ویژه به کارخانه و مراکز کار برای مقابله با اجتماع و اعتصاب کارگری، رفتن به سمت یک نوع حکومت نظامی اعلام نشده است. از محیط زندگی تا کارخانه و مراکز کار را نظامی میکنند تا بخیال خود جلوی راه افتادن ارتش گرسنگی و بیکاری را بگیرند. سیاست سرکوب و اعدام را تشدید می کنند تا بخیال خود از شعله ور شدن آتش آبان دیگری ممانعت کنند.
سیاست ما راجع به طرح استقرار کمیته های ضربت در محلات، در درجه اول به شکست کشاندن این طرح است. دو رکن یک سیاست انقلابی بر شکست این پروژه و تعرض برای بدست گرفتن محلات مبتنی است. دفاع از خود یک حق مشروع است. مردم حق دارند در مقابل نیروی سرکوب و مزاحمت های آنان از خود دفاع کنند. مردم حق دارند که علیه نظامیگری در محل زندگی و کارشان دست به اعتراض زنند و نیروهای سرکوب را گوشمالی و فراری دهند. کمونیست ها، جوانان انقلابی، مخالفین رژیم اسلامی، ساکنین محلات، باید با ابتکارات مختلف عرصه را به نیروهای ضربت تنگ کنند. نباید در هیچ محله ای احساس امنیت کنند. باید آنها از ضربه خوردن بترسند و نه مردم. نیروهای ضربت را شناسائی و مشخصات آنها را منتشر کنید. آنها باید تحت فشار مستمر و تمسخر اهالی هر محل و هدف سنگ پراکنی جوانان باشند. شکست این طرح در قدم اول اعمال فشار و مقابله در اشکال مختلف با هدف بیرون راندن آنها از محلات و از محیط زندگی، و در قدم بعدی اعمال کنترل مستقیم توده ای و انقلابی خود مردم توسط شوراهای محلات است.
حزب کمونیست کارگری – حکمتیست، مردم انقلابی و آزادیخواه را به یک مقابله گسترده برای به بیرون راندن نیروهای ضربت از محلات و تلاش برای کنترل محلات فرامیخواند! واحدهای مقاومت و محافظت از محله را همه جا ایجاد کنیم و برای درهم شکستن واحدهای ضربت و کل ماشین سرکوب حکومت اسلامی آماده شویم!
مرگ بر جمهوری اسلامی!
آزادی، برابری، حکومت کارگری!
زنده باد جمهوری سوسیالیستی!
حزب کمونیست کارگری ایران – حکمتیست
٢٢ سپتامبر ٢٠٢٠- ١ مهر ١٣٩٩
