۸۰ سندیکا و تشکل کارگری در سراسر دنیا با انتشار بیانیه ای خواهان آزادی همه ی زنان و مردانی که به دلایل سیاسی در ایران زندانی هستند. شدند. این بیانیه خواستار آزادی بدون قید و شرط نسرین ستوده، جعفر عظیم زاده، اسماعیل عبدی، محمد حبیبی و کلیه کارگران، سندیکالیست ها و نویسنده ها و زندانیان عقیدتی در ایران شده است.
ترجمه ی فارسی این بیانیه به همراه متن انگلیسی و فرانسوی آن را در زیر می بینید:
جعفر عظیم زاده رئیس هیات مدیره “اتحادیه آزاد کارگران ایران”، به خاطر فعالیت های سندیکایی چندین بار محکوم شده و در زندان بارها متوسل به اعتصاب غذا شده است. برای نمونه در سال ۲۰۱۶ به مدت ۶۲ روز اعتصاب کرد که نزدیک بود به قیمت جان اش تمام شود.
عضیم زاده در حال گذراندن آخرین محکومت ۶ ساله اش در زندان بود که در ۱۸ مارس ۲۰۲۰ خبر آزادی اش را به اطلاعش می رسانند. علیرغم این حکم آزادی، اداره اطلاعات «سپاه پاسداران انقلاب» بدون کوچک ترین دلیلی اورا به زندان رجایی شهر در شهرستان کرج واقع در غرب تهران منتقل و در یک سلول انفرادی زندانی می کند. او که به خاطر اعتصابات غذا وضعیت سلامتی اش به شدت تضعیف شده بود، در این زندان جدید به کرونا ویروس مبتلا می شود.
در پی ابتلا به بیماری او اعتصاب غذا می کندـ. در طی مدت اعتصاب از هرگونه تماسی با نزدیکانش محروم می شود. با وعده مدیریت زندان در خروج اش از سلول انفرادی و انتقالش به زندان دیگری، جعفر عظیم زاده پس از ۲۱ روز به اعتصاب غذایش خاتمه می دهد.
جعفر عظیم زاده، نظیر اسماعیل عبدی و محمد حبیبی، دو معلم زندانی سیاسی، و سایر زندانیان سیاسی در شرایط بینهایت وخیمی در زندان بسر می برند.
در ۲۵ سپتامبر سه عضو کانون نویسندگان ایران به نام های بکتاش آبتین، رضا خندان مهابادی و کیوان باژن (با محکومیت های ۳ تا ۵ سال) زندانی می شوند. علت محکومت آن ها فعالیت در چارچوب فعالیت های فرهنگی کانون نویسندگان و سازماندهی یک مراسم بزرگداشت برای احمد شاملو، شاعر ایرانی که در سال ۲۰۰۰ فوت کرد.
نسرین ستوده وکیل دادگستری و مبارز حقوق بشر، محکوم به ۱۲ سال زندان به خاطر وکالت از یک زن جوان معترض به حجاب، هم در اعتراض به شرایط زندان از تاریخ ۱۱ اوت ۲۰۲۰ به مدت ۴۰ روز در اعتصاب غذا به سر می برد. به دلیل وخامت سلامتی اش در ۱۹ سپتامبر به بخش مراقبت های ویژه بیمارستانی در تهران منتقل می شود. در ۲۴ سپتامبر، علی رغم وضعیت سلامتی اش، او را دوباره به زندان اوین برمی گردانند.
وضعیت زندان ها و کرونا ویروس
شرایط زندان ها در ایران، که به داشتن تراکم جمعیتی به مراتب بیشتر از ظرفیت زندان ها شهرت دارند، به زندانیان امکان آن را نمی دهد که از امکانان درمانی حداقل برخوردار شوند. زندان ها محیط مناسبی برای شیوع کرونا ویروس هستند. سازمان عفو بین الملل در گزارش ژوئیه ۲۰۲۰ از وضیعت وحشتناک زندان های ایران پرده برمی دارد: از سهل انگاری و بی توجهی عامدانه دولت ایران در رابطه با بحران ناشی از اپیدمی کرونا ویروس در زندان ها، از عدم معالحه زندانیان مبتلا شده به بیماری، از عدم تجهیزات درمانی برای مقابله با اپیدمی، و حفاظت زندانیان در برابر آن.
- ما خواستار آزادی بدون قید و شرط نسرین ستوده، جعفر عظیم زاده، اسماعیل عبدی، محمد حبیبی و کلیه کارگران، سندیکالیست ها و نویسنده ها و زندانیان عقیدتی زندانی هستیم.
- ما از مقامات جمهوری اسلامی ایران می خواهیم که به منظور حفاظت همه افراد زندانی در برابر کرونا ویروس و در جهت ارائه خدمات درمانی به آن ها اقدامات لازم مبذول دارد.
****
IMMEDIATE RELEASE OF OUR JAILED COMARADES IN IRAN
Detentions of militant activists
Djafar AZIMZADEH, a trade-unionist and secretary of the board of the “Free Union of Iranian Workers” has been convicted on several occasions for his union activities. In 2016 while in prison, he went on hunger strikes, lasting 62 days, which nearly cost him his life.
Azimzadeh serving his six-year sentence in Prison that he was informed, on March 18, 2020, of his release. But the security service of the “Revolutionary Guards” decided, without any explication, to transfer him to Redjaei Shahr prison, located in city of Karadj, situated west of Tehran and held in solidarity confinement. His health being deteriorated due to his numerous hunger strikes, he has contracted the corona virus while in Prison. Once again he went on a hunger strike, this time without being allowed to contact his family. At the word of the prison authorities to transfer him from solitary confinement to another prison, he decides to stop the hunger strike.
Like Esmail ABDI and Mohammad HABIBI, teachers, as well as other political prisoners, he is being held in extremely harsh conditions.
On September 25, three members of the Iran’s Writers Association (IWA) – Baktash ABTIN, Reza KHANDAN and Keyvan BAJAN – were sentenced and imprisoned (5 and 3 years). They are all accused for their cultural activities inside the association, as well as the organization of a ceremony in tribute to the Iranian poet Ahmad SHAMLOU, who died in 2000.
Nasrin SOTOUDEH, a lawyer and human rights defender, sentenced to twelve years imprisonment for defending a young Iranian woman opposed to wearing the veil. She began a hunger strike on August 11, 2020, protesting against the prison conditions. On September 19, suffering from a significant decline in her health, on her 21st day of the hunger strike, she was transferred to intensive care ward in a hospital in Tehran. On September 24, 2020, despite her poor state of health, she was taken back to the Evin prison.
Prison conditions and COVID-19
The conditions in Iranian prisons, well known to be overcrowded, unsanitary, and preventing detainees from accessing health care, are fertile ground for COVID. A shattering report released in July 2020 by Amnesty International reveals that the Iranian government is deliberately ignoring the COVID-19 crisis inside prisons. Since the prisons are not equipped to deal with this epidemic, they neither could protect the detainees nor able to treat the infected ones.
– We demand the unconditional release of Nasrin SOTOUDEH, Djafar AZIMZADEH, Esmail ABDI, Mohammad HABIBI and all the jailed trade-unionists, labour and human rights activists and writers;
– We call on the authorities of the Islamic Republic of Iran to take the necessary measures to protect all those detainees from COVID-19, and allow them to access healthcare.
*******
LIBÉRATION IMMÉDIATE DE NOS CAMARADES ENFERMÉ.E.S EN IRAN
Détentions d’activistes militants
Djafar AZIMZADEH, militant ouvrier et secrétaire du conseil d’administration de “l’Union Libre des travailleurs d’Iran” a été condamné à plusieurs reprises du fait de ses activités syndicales. En prison, il a entamé des grèves de la faim, dont une de 62 jours, en 2016, qui a failli lui coûter la vie.
Récemment condamné à ۶ ans de prison il a été informé, le 18 mars 2020, de sa libération. Malgré tout, le service des renseignements des « Gardiens de la Révolution » a décidé, sans motif, de transférer Djafar AZIMZADEH dans la prison Redjaei Shahr, située dans la commune de Karadj, à l’ouest de Téhéran, en cellule isolée. Son état de santé est affaibli du fait de ses nombreuses grèves de la faim et l’on a appris qu’il avait attrapé la COVID-19.
Djafar AZIMZADEH a décidé d’entamer une grève de la faim de 21 jours, durant laquelle il n’a eu aucun contact avec ses proches. Il a décidé de l’arrêter suite à la promesse de la direction de le transférer et de le sortir de l’isolement.
Tout comme Esmail ABDI et Mohammad HABIBI, enseignants, ainsi que d’autres prisonniers politiques, il est maintenu en détention dans des conditions extrêmement rudes.
Le 25 septembre, trois membres de l’Association des écrivains iraniens (IWA) – BAKTASH Abtin, Reza KHANDAN (époux de Nasrin SOTOUDEH) et Keyvan BAJAN – ont été condamnés et emprisonnés (à ۵ et 3 ans). Il leur est reproché, leurs activités culturales au sein de l’association, ainsi que l’organisation d’une cérémonie en hommage au poète iranien Ahmad SHAMLOU, mort en 2000.
Nasrin SOTOUDEH, l’avocate et militante des droits de l’Homme, condamnée à douze ans de prison pour avoir défendu une jeune iranienne opposée au port du voile, a également entamé une grève de la faim de 40 jours le 11 août 2020. Elle entend ainsi protester contre ses conditions carcérales. Son état de santé s’étant dégradé elle a été transférée en soins intensifs le 19 septembre dans un hôpital de Téhéran. Le 24 septembre 2020, elle a été renvoyée à la prison d’Evin (Téhéran), malgré son état de santé.
Conditions carcérales et COVID-19
Les conditions carcérales dans les prisons iraniennes, réputées pour être surpeuplées, insalubres, et ne permettant pas aux détenus d’accéder aux soins de santé, sont un terreau fertile pour la COVID. Un rapport accablant publié en juillet 2020 par Amnesty International révèle que l’État iranien ignore la crise liée au COVID-19 dans les prisons. Dans ce cadre, les détenus atteints n’ont pu être traités, les prisons n’étant pas équipées pour faire face à cette épidémie et protéger les détenus.
– Nous demandons la libération, sans conditions de Nasrin SOTOUDEH, Djafar AZIMZADEH, Esmail ABDI, Mohammad HABIBI et tous les prisonnier.es militant.es ouvriers/ières et d’opinions, syndicalistes et écrivains ;
– Nous demandons aux autorités de la République Islamique d’Iran de prendre les mesures nécessaires afin de protéger contre la COVID-19 toutes les personnes emprisonnées, et leur permettre d’accéder aux soins.
