محمدرضا شجریان، استاد آواز سنتی ایران روز شنبه ۱۹ مهر (۱۰ اکتبر) در شهر توس و در آرامگاه فردوسی به خاک سپرده شد.
به گزارش ایسنا در مراسم خاکسپاری پیکر آقای شجریان خانواده او و همچنین جمعی از هنرمندان، مسئولان و دوستداران این هنرمند شهیر حضور داشتند.
بنا بر همین گزارش، در حالیکه روز گذشته در کنار محل دفن اخوان ثالث، شاعر نامدار ایرانی، مزار استاد شجریان آماده سازی و تصویر آن منتشر شده بود، اما امروز محل دفن پیکر وی به درخواست خانواده آقای شجریان به دلیل جانمایی نامناسب تغییر کرد و در کنار موزه آرامگاه فردوسی مشهد تدفین شد.
محمدرضا شجریان پس از مدت‌ها بیماری شامگاه پنجشنبه در بیمارستان جم تهران درگذشت. روز جمعه مراسم تشییع وی در بهشت زهرای تهران برگزار شد و محمود دعایی بر پیکر او نماز میت خواند.
ورود به محوطه داخلی آرامگاه فردوسی ممنوع اعلام شده بود.
پخش صدا و تصویر محمدرضا شجریان در صدا و سیمای ایران از سال ۱۳۸۸ و در پی همراهی وی با معترضان به نتایج انتخابات ریاست جمهوری، ممنوع شده بود.
مراسم تشییع و خاکسپاری این هنرمند پرآوازه به‌دلیل همه‌گیری بیماری کووید-۱۹ با محدودیت‌های گسترده‌ای همراه بود.
آرامگاه فردوسی این قبله گاه ناسیونالیست های ایرانی در سال ۱۳۰۵ توسط یک ناسیونالیست ایرانی افراطی زرتشتی به نام کیخسرو شاهرخ کشف گردید که از طرف رضاخان مأمور پیدا کردن قبر فردوسی شده بود. هیچ سند و مدرک متقنی وجود ندارد که فردوسی در آنجا دفن شده باشد و هیئت اکتشاف قبر فردوسی که تا آن زمان جایگاه مشخصی نداشت، یک سنگ بی نام و نشان را به عنوان قبر فردوسی به مردم معرفی کرد. سپس بر روی آن بنایی به شکل هرم ساخته شد که چون عظمت طلبی رضاخان را ارضا نکرد تخریب و بارگاه پرشکوه تری به سبک تخت جمشید بر روی آن ساخته شد. جعل قبر برای فردوسی، ساختن امامزاده بر روی آن و دیگر مانورهایی که روی این شخصیت صورت گرفت، همگی از جعلیات ناسیونالیستی دوران ضاخان بود و هیچ پایه و اساسی ندارد. حتی هیچ سند و مدرکی دال بر وجود جنازه ای در درون این بارگاه پرهزینه و ارتجاعی وجود ندارد. متأسفانه جناب شجریان یا بازماندگانشان امامزادۀ معتبری را برای باقیات و صالحات انتخاب نکرده اند.