جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳

حمله پهپادها بر تاسیسات نفتی عربستان میدان جنگ جهانی را تغییر می دهد

"حملات علیه عربستان سعودی هشدار راهبردی روشنی را مطرح می کند که عصر امریکایی برتری هوایی در خلیج (فارس)، به سرعت در حال محو شدن است
حمله پهپاد ها بر تاسیسات نفتی عربستان
حمله پهپاد ها بر تاسیسات نفتی عربستان

پاتریک کوبرن – برگردان: هاتف رحمانی

حمله ویرانگر بر تاسیسات نفتی سعودی با پهپادها و موشک ها نه تنها تعادل قدرت نظامی را در خاورمیانه تغییر می دهد ، بلکه به لحاظ جهانی تغییری را در ماهیت میدان جنگ مشخص می کند.

در صبح ۱۴ سپتامبر، ۱۸ پهپاد و هفت موشک کروز – همه ی آن ها ارزان و در مقایسه با هواپیمای نظامی مدرن غیرپیشرفته –  نیمی از تولید نفت خام عربستان سعودی [۱] را از کار انداختند و قیمت جهانی نفت را تا ۲۰ درصد افزایش دادند.

این اتفاق با وجودآن رخ داد که عربستان سعودی سال گذشته  ۶۷٫۶ میلیارد دلار روی بودجه دفاعی خود، بیشتر آن برای خرید هواپیما های گرانقیمت و سیستم های دفاع هوایی، صرف کرد ، که بدون شک در جلوگیری از حمله شکست خورد . بودجه دفاعی امریکا بر ۷۵۰ میلیارد دلار ، و بودجه اطلاعاتی آن بر ۸۵ میلیارد دلار بالغ می شود ، اما نیروهای امریکایی در خلیج (فارس) تا زمانی که حمله تمام شد نمی دانستند چه اتفاقی افتاده است . 

بهانه مطرح شده برای این شکست، پرواز بسیار پایین پهپاد ها برای شناسایی و حرکتی غافلگیرانه از جهتی مخالف که انتظار می رفت اعلام شده است . چنین توضیحاتی زمانی که در برابر لاف افتخار سازندگان سلاح ها و فرماندهان نظامی درباره  اثر بخشی سیستم های اسلحه آن ها گذاشته می شود، احساساتی به نظر می آید.

بحث در باره آن که آیا ایرانیان یا حوثی ها حمله را انجام داده اند ادامه دارد ، پاسخ احتمالی اما ترکیبی از هر دو است ، که  هماهنگی عملیات  و تامین تجهیزات آن شاید از سوی ایران [۲] بوده است . اما تمرکز بیش اندازه بر مسئولیت؛ توجه را از رخ داد بسیار مهم تری منحرف می کند: قدرت متوسطی مانند ایران ، تحت تحریم و با منابع و تخصص محدود، به تنهایی یا همراه با متحدانش، آسیب فلج کننده ای بر عربستان سعودی  که به لحاظ نظری بسیار بهتر (از ایران) است ، و ظاهرا از سوی امریکا، بزرگترین ابر قدرت نظامی جهان از آن دفاع می شود، وارد کرده است.

اگر امریکا و عربستان سعودی نسبت به تلافی عمل ایران تردید دارند به خاطر آن است که آن ها اکنون می دانند، برعکس آن چه که شاید یک سال قبل باور داشتند، حمله متقابل بی هزینه نخواهد بود. آن چه قبلا رخ داده دوباره می تواند اتفاق بیفتد: ایران بی خود “ابرقدرت پهپاد” خوانده نشده است. تاسیسات تولید نفت و کارخانه های نمک زدایی عرضه کننده آب شیرین در عربستان سعودی اهداف متمرکز راحتی برای پهپادها و موشک های کوچک هستند.

به عبارت دیگر، عرصه بازی نظامی در آینده در ستیزه ای بین کشوری با نیروی هوایی ماهر و سیستم دفاع هوایی و کشور دیگری فاقد آن ها تا حد زیادی هم تراز خواهد شد. کارت ترامپ برای امریکا، قدرت های ناتو و اسرائیل  مدت طولانی برتری قابل توجهی در قدرت هوایی [۳] بر هر دشمن احتمالی بوده است. به ناگهان این محاسبه به هم ریخته است، چون وقتی قدرت هوایی مطرح می شود تقریبا هر کسی می تواند با هزینه ارزانی بازیگر آن باشد.

آنتونی کوردزمن کارشناس نظامی در مرکز مطالعات راهبردی و بین المللی در واشنگتن، اهمیت این تغییر را این طور تفسیر می کند:”حملات علیه عربستان سعودی هشدار راهبردی روشنی را مطرح می کند که عصر امریکایی برتری هوایی در خلیج (فارس) ، و توانایی حمله دقیق تقریبا انحصاری امریکا، به سرعت در حال محو شدن است” او شرح می دهد که نسل جدیدی از پهپاد ها، موشک های کروز، و موشک های قاره پیمای دقیق زن وارد موجودی های ایران می شوند و حوثی های یمن و حزب الله در لبنان نیز از آن ها برخوردار می شوند.

تاکنون نقطه عطف های بی نظیری در تاریخ نظامی رخ داده و کاربست یک سلاح به سادگی قابل تولید، بطور ناگهان استفاده از سلاح های پیچیده تر را خنثی کرده است.

یک نمونه برجسته از این تغییر، حمله ۱۱ نوامبر ۱۹۴۰، بر پنج کشتی جنگی ایتالیایی  لنگر انداخته در پایگاه هایشان در تارانتو بود که با حرکت آرام  بیست هواپیمای دو باله اره ماهی بریتانیایی مسلح به اژدر که از یک ناو هواپیما بر برخاسته بودند انجام شد. در آخر روز، سه تا از کشتی های جنگی غرق شده بودند یا به صورت بدی آسیب دیده بودند در حالی که دو عدد از هواپیماهای بریتانیایی از دست رفته بودند. عظمت پیروزی به دست آمده باچنین هزینه اندکی به عصر حکومت کشتی های جنگی بر دریا پایان داد و عصری را جایگزین آن کرد که  درآن ناو های هواپیما بر با اژدر / بمب افکن ها برتر بودند.  این درسی بود که از سوی نیروی دریایی ژاپن به کار گرفته شد و یک سال بعد ازحمله به  تارانتوبه به همان شیوه  به پرل هاربور [۴] حمله کرد.

سعودی ها این هفته خرابی  ناشی از حمله پهپادها و موشک ها را برای دادن اطمینان به آن که ایرانی ها پشت حمله بوده اند به دیپلمات ها و روزنامه نگاران دست چین شده نشان دادند. اما مهم ترین جنبه ی  پهپاد ها و موشک های به دست آمده در بعد از عملیات آن بود که، سلاح هایی که اقتصاد جهانی را تکان داده اند بهای زیادی ندارند. بر عکس ، موشک های پاتریوت ساخت امریکا، دفاع هوایی اصلی عربستان سعودی که روز یکشنبه این چنین بی فایده بودند هر کدامشان ۳ میلیون دلار ارزش دارند.

هزینه و سادگی مهم هستند چون به این معنی است که ایران ، حوثی ها، حزب الله و تقریبا هر کشوری می تواند پهپادها و موشک ها را به تعداد کافی برای مضمحل کردن هر حمله احتمالی که با آن مواجه  شوند تولید کند.

هزینه پهپادی را که می تواند ده ها یا حتی صدها هزار دلار باشد با ۱۲۲ میلیون دلار قیمت یک جنگنده اف ۳۵ مقایسه کنید، از این جنگنده به خاطر قیمت بسیار گران آن تنها تعداد محدودی می تواند خریداری شود . همان طورکه در معنای آن چه در تاسیسات نفتی عبقیق و حریص رخ داد بحث می کنند ، دولت های جهان از سران نیروهای هوایی خود خواهند خواست توضیح دهند چرا زمانی که چنین بدیل های ارزان اما موثری قابل دسترسی هستند، چه نیازی به صرف چنین پول های گزافی  وجود دارد. هر چند فرماندهان نیروهای هوایی و سازندگان اسلحه با مراجعه به سابقه ی گذشته تا آخرین نفس برای بودجه های کلان جهت خرید سلاح هایی که سودمندی آن ها در یک جنگ واقعی مشکوک است مبارزه خواهند کرد.

بمب های کنار جاده ای به وفور و با تاثیرات بزرگ علیه نیروهای ائتلاف به رهبری امریکا در عراق و افغانستان مورد استفاده قرار گرفته اند. منابع عظیمی از سوی ارتش امریکا صرف یافتن تاکتیک ها و وسایلی برای خنثی کردن این وسیله مرگبار شد، مبلغی حدود ۴۰ میلیارد دلار روی ۲۷٫۰۰۰ وسیله زرهی معروف به مراپ (MRAP- Mine-Resistant Ambush Protected ) سرمایه گذاری شد. یک مطالعه نظامی بعدی نشان داد که تعدادی از خدمه امریکایی بوسیله ی همان ابزارهای مشابهی که در زره پوش ها جای داده بودند در حمله ای بر مراپ کشته و زخمی شدند.

غیر قابل تصور است که امریکایی ها ، بریتانیایی ها و سران ارتش سعودی بپذیرند که نیروهای گران قیمت و از نظر فنی پیشرفته ای را فرماندهی می کنند که در عمل کاملا منسوخ شده اند. این به معنی آن است که آن ها با سلاح هایی درگیر هستند که منابع را جذب می کنند اما در شرایط عملی، تاریخ مصرف گذشته اند. ژاپنی ها اندکی بعد ازآن  که آسیب پذیری کشتی های جنگی را در پرل هاربورنشان داده بودند، بزرگترین کشتی جنگی جهان، یاماتو را سفارش دادند که تنها یک بار گلوله هایش را شلیک کرد و در سال ۱۹۴۵ توسط هواپیماهای اژدر افکن و بمب افکن های عمل کننده از ناوهای هواپیما بر، غرق شد.  

منبع : کانتر پانچ

[۱] https://www.independent.co.uk/topic/SaudiArabia

[۲] https://www.independent.co.uk/topic/Iran

[۳] https://www.independent.co.uk/topic/airpower

[۴] https://www.independent.co.uk/topic/pearl-harbour

https://akhbar-rooz.com/?p=5980 لينک کوتاه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

خبر اول سايت

آخرين مطالب سايت

مطالب پربيننده روز


0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x