جمع بندی خلاصه از تجمعات اعتراضی کوردها و آزادی خواهان در تهران و روژهلات – آرش گنجی

۱٫ تجمع ۲۰ مهر در تهران و روژهلات، در مقایسه با دو تجمع قبلی (اول کوبانی، دوم عفرین) رشد سیاسی را در میان خلق کورد، آزادی­خواهان، ضدفاشیست­ها و مارکسیست-لنینیست­ها به وضوح نشان داد. این رشد قابل توجه در بیان اجتماعی خواست­های سرکوب­ شده­، نتیجه ­ی چند سال پیگیری و کار فشرده ­ی تئوریک در سطح عمومی به علاوه ­ی کنش ­های مبارزان و فعالان دگراندیش بود که رفته رفته توانست شیوه ­ی تفکر خرده­بورژوایی کناره­ جویی و بهانه­ گیری­های رنگارنگ برای عدم مشارکت در خواست­های انقلاب روژاوا را پس بزند. آن­ها چه در تهران چه در روژهلات با بهره­ گیری خلاقانه از شبکه­ های اجتماعی بر خلاف هم­قطاران ولنگار خود پا روی پا نیانداختند و، تشنه­ ی معرفت و زندگی جاری در تجربه­ ی باشکوه روژاوا، روز به روز و شانه به شانه ­ی رزمندگان شمال سوریه رشد کردند و شناختند و جاری بودند.  

۲٫ ابعاد ملی و بین­ المللی تجمع ۲۰ مهر در روژهلات، تهران و سراسر جهان نشان داد به واقع آرمان­های بنیادین و انسانی انقلاب روژاوا، اگر پیشتر هم پا را فراتر از مرزهای روژاوا گذاشته بود، امروز بر خلاف سایر مبارزات محلی و ملی به تیر راهنمایی برای تمام آزادی­خواهان و مبارزان ضدفاشیست جهان تبدیل شده و نقش الهام­ دهنده و حرکت­بخش را ایفا می­کند.

۳٫ مادامی که تجاوز ارتش اشغالگر حاکمیت فاشیست ترکیه به روژاوا ادامه دارد، این قبیل تجمعات، در روزهای هماهنگ ­شده ­ی بین ­المللی، بزرگترین و رادیکال­ترین شکل همبستگی توده­ای جهانی در حمایت از روژاوایی­هاست. هم از این روست که رسانه­ های بین ­المللی حاکم نتوانستند در سکوت از کنار آن بگذرند. این تجمعات حمایت اقشار وسیعی از مردم بی­طرف را برخواهد انگیخت، مردمی که سالها پی سال شاهد رنج و درد مردم کورد بوده­ اند.

۴٫ پس از تجاوز اخیر ارتش ترکیه به روژاوا و رسوایی این ارتش در جهان، این قبیل کارزارها و تجمعات توده­ای به یکی از محورهای اصلی فعالیت­های عمومی و رایج آزادی­خواهان و ضدفاشیست­ها تبدیل خواهد شد، حتا در زمان صلح؛ تا زمانی که آرمان انقلاب روژاوا همچون خواست­های دیرین مردم دردمند فلسطین یا آپارتاید در گذشته در افکار عمومی جا باز کند.

۵٫ تجاوز اخیر ارتش اشغالگر ترکیه، محک تز پیدایش کشورهای امپریالیستی نوظهور بود (مراجعه شود به کتاب «درباره­­ ی پیدایش کشورهای امپریالیستی جدید»، نوشته ­ی اشتفان انگل، ترجمه­ ی آرش گنجی، انتشار در کانال تلگرامی انقلاب روژاوا). ترکیه که در جنگ چندین ساله بر سر سوریه­ ی گوشت قربانی بی­ نصیب مانده بود، در گذشته­ای نزدیک توانست خاک عفرین را به اشغال خود درآورد و آن را به سکوی پرتاب برای اشغال نوار شمالی سوریه کند. به مجرد ترک مواضع استراتژیک از سوی ارتش آمریکا، امپریالیسم ترکیه طی سیاستی هماهنگ با همسایگان خود و اتحادیه­ ی اروپا (هرچند با ارعاب) فرصتی پیدا کرد برای سیراب کردن اشتهای امپریالیستی خود به سوریه. به این کیفیت، آن چه ظرف یکی دو روز گذشته مواضع کشورهای پیرامون در منطقه خوانده شد یا یکی دو پهلوان­ پنبه ­ی بی ­آبرو اعلام میانجی­گری کردند، هرگز از سر بشردوستی برای مردم روژاوا نبوده و بحث فقط و فقط بر سر کم و کیف سهمی است که حالا امپریالیسم ترکیه قرار است به توبره بکشد، زیرا می­دانیم کار این دولت فاشیست البته به روژاوا محدود نخواهد ماند. در نتیجه، مبارزه با تهاجم ارتش اشغالگر ترکیه وجه ه­ای ضدامپریالیستی خواهد داشت و سنگ بنای مبارزات ضدامپریالیستی را در آینده علیه سایر مطامع امپریالیستی در این منطقه خواهد گذاشت. همبستگی نه در هوا بلکه از دل همین جنبش­ها بیرون می­آید. ترکیه با تلاش برای اشغال روژاوا نیرویی بس عظیم در دل خاورمیانه ایجاد خواهد کرد که در تحلیل نهایی موجب تشکیل جنبش­های همبسته و هماهنگ علیه بلوک نوامپریالیستی کشورهای خاورمیانه خواهد شد.

۶٫ تکلیف سیاست­ها و تجاوزات سرمایه ­داری و فاشیستی مآلاً در خیابان تعیین می­شود. امروز وقت تصرف خیابان­هاست، سنگرهایی که دیروز در سراسر جهان به تصرف آزادی­خواهان رسید می­بایست تا هر زمان که تجاوز ارتش اشغالگر ترکیه ادامه دارد، برقرار باشد. از سوی دیگر، پیکان این مبارزات و ابتکارات مردمی و سازمان­های ضدفاشیست اعم از دمکرات یا چپ در خود کشور امپریالیستی مهاجم (در شهرهای کوردنشین و کلان­شهرها) خواهد بود و هدف این پیکان، حاکمیت آ.ک.پ است. خیابان­های جهان صاحب این توان هستند که خیابان­های ترکیه را برآشوبند و به محلی برای آن تعیین تکلیف نهایی تبدیل کنند، و خود یگانه شکل چندوجهی یاری رسانی به مردم روژاوا خواهد بود.

آرش گنجی

تهران  – ۲۱ مهر ۱۳۹۸

چاپ کن