در سالگرد خیزش آبان ماه ۹۸ و گرامیداشت آن
برای حمایت از پیکار جنبش مردم برای نان و آزادی، ممنوعیت مجازات اعدام و آزادی بی قید و شرط همه زندانیان سیاسی!
صدای زندانیان سیاسی باشیم
یک سال از سرکوب جنایتکارانه و خونبار خیزش آبان ۹۸ میگذرد. خیزشی که با اعلام سه برابر شدن قیمت بنزین شعله ور گردید و سراسر ایران شاهد خشم فروخورده توده های مردم علیه سیستم سرکوب و استثمار شد . خیزش آبان یک رویداد ساده نبود بلکه واکنش تهیدستان و توده های عاصی مردم به بیش ازچهاردهه سرکوب، ستم واستثمار، دزدی، دروغ و فساد، گرانی، زندان، شکنجه، اعدام، تبعیض های جنسیتی و قومی توسط رژیم جنایت پیشه جمهوری اسلامی بود که مردم هر روزه آن را در تمامی عرصههای زندگی خویش تجربه کرده و امیدشان را در این رژیم به فردای بهتر از دست داده بودند.
رژیم علیرغم سرکوب بیرحمانه اعتراضات آبان ماه و کشتن ۱۵۰۰ نفر در این خیزش، موفق نشد فضای مبارزاتی جامعه ایران را به قبل از خیزش های دی ماه ۹۶ و آبان ماه ۹۸ بازگرداند ، تودههای مردم ساکت ننشسته اند و از هر فرصت برای مبارزه علیه رژیم اسلامی استفاده کردهاند. کارگران با ادامه مبارزه و اعتصابات پی در پی یکی از درخشانترین مقاومتها را برای مطالباتشان از جمله حق تشکل، پرداخت حقوقهای معوقه، انحلال شوراهای اسلامی به مثابه بازوی حراست برای شناسایی و دستگیری کارگران پیشرو در محیط کار، به معرض نمایش گذاشتهاند. جنبش اعتراضی زنان علیه نابرابری و تبعیض جنسیتی، حجاب اجباری، خشونت علیه زنان وعلیه مردسالاری، مبارزات معلمان و دانشجویان برای حق تشکل مستقل و علیه تهی کردن و کالائی کردن نهادهای آموزش، همراه با دیگر مطالباتشان، مبارزه تهیدستان، پرستاران، بازنشستگان ، مدافعان کودکان کار، فعالان زبان مادری، محیط زیست، خبرنگاران، نویسندگان و هنرمندان هر روز رژیم را با چالشی تازه درگیر کرده اند.
پاسخ رژیم به این مبارزات سرکوب و دستگیری، زندان، شکنجه و اعدام است و میکوشد تا با دستگیری سازمانگران این اعتراضات از رشد، تداوم و پیوستگی مبارزات مردم جلوگیری کند. در هفته های اخیرشاهد دستگیری های وسیع فعالان سیاسی و اجتماعی و صدور احکام طویل المدت زندان برایشان هستیم. دستگیری چهار نفر کارگر هفت تپه و اخراج عده ای از آنان ترفند رژیم برای مقابله با مبارزات کارگران هفت تپه است که با مبارزت پیگیرانه کارگران هفت تپه و انعکاس آن در جهان رژیم مجبور به عقب نشینی شد و با قید وثیقه موقتا آزاد شدند. اکنون عده کثیری از معلمان، نویسندگان، عکاس- خبرنگاران، فعالان کارگری، محیط زیست، زنان، دراویش گنابادی، باورمندان به دین بهایی و نوکیشان مسیحی … در اسارت بسر میبرند. در همین رابطه باید به اعتصاب غذای ۷۲ زندانی خیزش آبان که چند نفر از آنان به اعدام محکوم شدهاند، در اعتراض به شرایط زندان و نداشتن امکانات بهداشتی و خطر ابتلا به کرونا اشاره کرد. رژیم خانواده زندانیان سیاسی و همچنین بازماندگان قربانیان هواپیمای اوکراینی را بشدت تحت فشار قرار داده است. در شرایطی که رژیم ناکارآمد هیچ برنامه ای برای مقابله با بحران کرونا ندارد و وضعیت معیشتی مردم اسفناک است، با حمله به حاشیه نشینان در خوزستان و بلوچستان، آلونک هایشان را بر سرشان خراب کرده است. درهفته های اخیر همچنین شاهد خودکشی کارگران اخراجی و دانش آموزانی بودیم که براثر فقر و ناامیدی دست به خودکشی زده اند. با این وصف، عزم و رزم کارگران و تهیدستان مستحکمتر و متشکلتر همچنان ادامه دارد.
برای پایان دادن به سلطهی وحشیانهی رژیم اسلامی، راهی به جز سازمانیابی تودههای مردم ”بیلبخند” برای آزادی، دموکراسی و همبستگی انسانی وجود ندارد. ما مخالف هر نوع ستم، تبعیض، بهره کشی انسان از انسان هستیم و از همه جنبشهای مدافع حقوق بنیادی انسانی دفاع و برای آزادی زندانیان سیاسی به ویژه بازداشتیهای آبان ۹۸ تلاش می کنیم.
روزشنبه ۱۴ نوامبر ساعت ۱۷:۳۰ در میدان Küchengarten گرد هم میآییم تا همراه وهمزمان با ۳۹ کانون و نهاد دمکراتیک و چپ در شهرهای دیگر جهان از پیکار های آزادیخواهانه و برابری طلبانه جاری در ایران حمایت کنیم!
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی ایران!
زندانی سیاسی بی هیچ قید و شرطی آزاد باید گردد!
سرکوب، شکنجه، اعدام ممنوع باید گردد!
زنده باد آزادی و برابری!
کانون کنشگران دموکرات و سوسیالیست هانوفر