درسوگ ازدست دادن رفیقی گرانقدر، محمود مفیدی – اکبر سیف

بیماری سرطان بالاخره کار خود را کرد و در ساعت یازده و نیم شب پنجشنبه ۳۱ اکتبر، برابر با ساعت دو صبح ده آبان به وقت ایران، در بیمارستان مرکزی شهر کلن درآلمان، محمود را از ما گرفت. پیشینیان ما می گفتند مرگ حق است و از آن گریزی نیست. اما رفتن درآستانه شصت سالگی، با این ترتیب، بخصوص برای محمود باآنهمه شور و حال و آینده نگری، و پروژه های رنگارنگ برای خود و دیگران چیز دیگریست. ولی دریغ!

آشنائی من با خانواده مبارز مفیدی ها به سال های قبل از انقلاب ۵۷ درجریان مبارزه با رژِیم ستم شاهی برمی گردد.اما رابطه نزدیک و شخصی محمود و من، عمری ده- پانزده سال داشت .در این فاصله و طی ارتباطاتی که در فرصت های گوناگون و در جمع دوستان پیش می آمد محمود را بواقع شناختم و به دنیای غنی درونی و شخصیت انسانی و همه جانبه او تا حدودی راه یافتم.

محمود در ۱۵آبان ۱۳۳۸در محله شیرکش شهر گرگان در خانواده ای فرهنگی متولد شده بود. زنده یادآقای مفیدی، پدر محمود، و مادر گرانقدر او انسان های شریفی بوده و هستند که بارنج و زحمت، همه هم و غم شان صرف گرم نگه داشتن خانواده و تربیت فرزندانشان در محیطی سالم بود. محمود قدراین زحمات و محبت های بی شائبه رانیک میدانست و همواره خودرا وامدارآنها می پنداشت. او در چنین محیطی بود که پرورش یافت، دیپلم ریاضی اش را در گرگان گرفت و به سال۵۶-۵۷ در کنکورسراسری شرکت کرد و با رتبه ای ممتاز در دانشگاه صنعتی شریف پذیرفته شد. همزمان با تحصیل، به فعالیت سیاسی هم می پرداخت.او انسانی حساس نسبت به محیط پیرامونی اش بود و تحت تاثیر عوامل مختلف و بویژه آرمان خواهی و اعتقاد عمیقش به عدالت اجتماعی، به گرایش چپ تعلق پیداکرد. سپس به همکاری با حزب توده ایران پرداخت. در جریان فعالیت های تشکیلاتی اش در اردیبهشت۶۲ دستگیر شد. پس ازنزدیک به یکسال، در فروردین ۶۳ اززندان رهائی یافت. در پی آزادی، به دنبال بسته بودن همه راه ها و خطر دستگیری دوباره، به همراه دوستانش در سال ۶۴ از طریق مرز ترکمنستان به خارج از کشور مهاجرت کرد و بدین ترتیب زندگی در تبعید را آغاز نمود. پا به پای تحولات سخت و تکان دهنده سیاسی و اجتماعی پیش آمده، محمود نیز تحولات فکری چشمگیری را از سر گذراند. نخستین پرسش های جدی پیرامون مشی سیاسی و تشکیلاتی حزب توده، در پی دستگیری و جستجوی علل و چرائی یورش به حزب توده و نحوه برخورد رهبری با ضربات، برایش مطرح گشت. در گیرودار این پرسش ها و جستجوی پاسخ قانع کننده برای آنان به اتفاق دوستان نزدیک بود که مهاجرت به شوروی سابق پیش آمد. مشاهده مستقیم آنچه که تحت عنوان سوسیالیسم واقعا موجود به خورد بخشی از فعالین سیاسی داده شده بود از یکسو و تجربه مستقیم و از نزدیک مناسبات درونی حزب، و رابطه حزب توده با حزب به اصطلاح برادر بزرگتر، تفکر و تفحص پیرامون این مسائل، او را به نتیجه گیری قطعی رهنمون ساختند. در فوریه ۸۷، یعنی قبل از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، به آلمان غربی مهاجرت کرد و تا پایان عمر در آنجا اقامت کرد. محمود در جریان بحث با دیگر دوستان خود و طی روندی پرتشنج و تحمل فشارهای گوناگون به نقد واقع بینانه و رادیکال گذشته سیاسی_نظری اش همت گماشت و ضمن حفظ آرمان خواهی و پایبندی عمیق به دموکراسی و عدالت اجتماعی، به طورقطعی ازسیستم فکری و تشکیلاتی حزب توده گسست. پس از آن نیز با هیچ تشکل سیاسی ای همکاری نکرد.

او انسانی بود آرمانخواه، آزاد اندیش و دموکرات. ذهنی پرسشگر داشت و آموخته بود که حقیقت را فقط نزد خود جستجو نکند.درد کشیده ای بودآگاه. انسانی بود بغایت عاطفی و قدر دوستی ها را نیک می دانست. ضمن طرح شفاف نظرات خود، اما در روابط گسترده اش، به مرز روابط شخصی با مسائل سیاسی-ایدئولوژِک و تشکیلاتی نیک آگاه بود و آنها را با یکدگر مخلوط نمی کرد. محمود از تبارفعالین سیاسی چپی بود که دموکراسی و آزادی را صرفا درحوزه نظرپی نمی گیرند بلکه در روابط اجتماعی خویش جاری می سازند. او به شعر و ادبیات و موسیقی علاقه ای خاص داشت، زبانی طنزگونه داشت. بی جهت نبود که حضور او در محفل دوستان و آشنایان گرما و نشاطی خاص به جمع یاران می بخشید. اینک ما هستیم و فقدان محمود! سوگوار در غم ازدست دادن او.

از دست دادن محمود ضایعه ای بس سنگین برای خانواده گرانقدر و فامیل بزرگ مفیدی و دوستان و آشنایان او به شمارمی رود. به سهم خود به عنوان دوست دیرینه خانوادگی ای که همواره از محمود و خانواده وی محبت دیده و از آنها بس چیزها آموخته است فقدان محمود را به همسر عزیز او عارفه، ب ه فرزندان دلبندش فرشید وفاخته،به مادرارجمند محمود خانم مفیدی،به پیرو همسرفاخته،به خواهران وبرادران عزیزش ودوستان وآشنایان محمود تسلیت گفته وبرای همگی آرزوی پایداری دارم.

اکبر سیف

دوشنبه ۴ نوامبر ۲۰۱۹  برابر با ۱۳ آبان ۱۳۹۸                      

چاپ کن