هموطنان آزاده و مبارز!
شرایط کنونی میهنمان دشوار و پیچیده است.
حاکمان جمهوری اسلامی ایران طی چهاردهه، شرایطی را برای مردم سرزمینمان فراهم آورده‌اند که به بحران‌های عمیق در زمینه‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، زیست‌بومی و … انجامیده و به تدریج هریک به توفان‌های سهمگین تبدیل شده است!
پیروی حاکمان جمهوری اسلامی از سیاست‌ها و برنامه‌های نئولیبرالی صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی، در این چند دهه، نتیجه‌ای جز فقر و فلاکت برای مردم میهنمان نداشته است؛ و بیشترین آسیب و فشار، متوجه کارگران، کشاورزان و دیگر اقشار زحمتکش و فرودست جامعه شده است. به ویژه که این حکومت، نه تنها آنان را از کاراترین ابزار دفاعی‌شان، یعنی تشکل‌های مستقل، برخلاف قانون، محروم ساخته، بلکه – باز هم غیرقانونی- وکلای مستقل و شجاعی (مانندخانم فرزانه زیلابی) را که دفاع از کارگران بازداشت شده را برعهده گرفته‌اند، محکوم به حبس و محروم از وکالت کرده است!
از یک سو سرکوب فزاینده‌ی آزادی‌های سیاسی، اجتماعی، مدنی و صنفی در برابر هرگونه دادخواهی و تظاهرات حق‌طلبانه، و از سوی دیگر فشارهای روز افزون اقتصادی و معیشتی، به اعتراض و اعتصاب در سال‌های اخیر دامن زده است؛ ازجمله اعتراض و اعتصاب کارگران نیشکر هفت‌تپه، فولاد خوزستان، ماشین‌سازی اراک، و اعتراضات خیابانی دی ماه ۹۶ و آبان ۹۸ که کشتار صدها معترض را به دنبال داشت.
اکنون اوج‌گیری بزرگترین اعتصابات کارگری در صنعت نفت، گاز و پتروشیمی و گسترش آن به سایر صنایع و واحدهای تولیدی، و کانون‌های صنفی و … ، نشان می‌دهد که کارگران و زحمتکشان، برای دستیابی به خواسته‌های برحق خود، به‌پا خاسته‌اند.
در شرایطی چنین خطیر، همراه با همه‌ی کسانی که دل در گرو سعادت مردم و زحمتکشان دارند، پشتیبانی از همبستگی، اعتراض و اعتصاب کارگران نفت و گاز و پتروشیمی و دیگر زحمتکشان، از جمله کشاورزان، معلمان، پرستاران، بازنشستگان و … را وظیفه‌ی عاجل خود می‌دانیم و هرگونه نادیده گرفتن، کارشکنی، اخراج، بازداشت، اعمال خشونت و سرکوب را علیه زحمتکشان و معترضان، محکوم می‌کنیم!
گروه آذرنگ – تیر ۱۴۰۰
