اخبار روز: حزب چپ ترکیه با انتشار بیانیه ای خواهان تشکیل «بلوک سوسیالیستی» برای انتخابات سال آینده در ترکیه شده است. این حزب خود را چنین معرفی کرده است: حزب چپ (SOL) در پرتو جهان بینی علمی سوسیالیستی، برای نظمی مبارزه می کند که در آن انواع ستم و استثمار از بین برود و تبعیض ها و نابرابری های طبقاتی، قومی، مذهبی و اجتماعی در هر زمینه ای از میان برداشته شود. این حزب می گوید وظیفه اصلی آن پایان دادن به رژیم ضد دموکراتیک کنونی است که سعی در حفظ منافع یک مشت اقلیت استثمارگر و غارتگر در زیر نقاب دین دارد و کشور ترکیه را به سوی یک فاجعه ی بزرگ گشانده است. حزب می گوید به همراه با سایر نیروهای خواهان دگرگونی می خواهد جامعه ی جدید بسازد که در آن حقوق و آزادی های طبقه ی کارگر و مردم ترکیه رعایت شود.
آینده ما در مسیر آزادی و برابری
بیایید با هم حکومت کنیم
شاید یکی از حساس ترین زمان های تاریخ جمهوری، انتخابات ریاست جمهوری ای باشد که در دوره آتی برگزار خواهد شد. شاید این انتخابات، انتخاباتی باشد که در آن نظام تک نفره ساخته شده با ظلم و ستم و تقلب که تمام دارایی های کشور را غارت کرده و همه نهادهای آن ناکارآمد شده اند، بار دیگر رای خواهد آورد.
به همین دلیل ، حزب چپ همراه با تمامی نیروهای اپوزیسیون، در انتخابات پیش رو، به ویژه در مورد پایان دادن به رژیم تک نفره کنونی، موضعی روشن و قطعی اتخاذ خواهد کردو مسئولیت خود را، مانند همه پرسی های قبلی در این مورد انجام خواهد داد.
تحت حاکمیت ائتلاف حزب عدالت و توسعه و اتحاد مردمی (AKP-MHP)، ترکیه در یک بحران اقتصادی عمیق گرفتار است و کشوری است که نمی توان آن را از نظر سیاسی اداره کرد. رژیم اسلامگرای سیاسی در یک روند سریع فروپاشی قرار دارد و تمام حمایت های اجتماعی خود را از دست می دهد.
با این حال، بسیار گمراه کننده است تصور کنیم حکومت جنایتکاری که نزدیک به ۲۰ سال است از مزیت های حضور در قدرت، رسانه ها، بوروکراسی امنیتی و منابع مالی فوق العاده برای حامیان خود استفاده می کند، به راحتی سرنگون شود. تاریخ آنها نشان می دهد که برای ماندن در قدرت همه نوع شرارت انجام خواهند داد.
بنابراین مبارزه برای یک جنبش اپوزیسیون قوی و سازمان یافته در تمام لایه های زندگی اجتماعی، باید به عنوان یک وظیفه ی بسیار فوری تلقی شود.
توافق بین شش * حزب برای پایان دادن به رژیم تک نفره بدون شک یک تحول مهم است. جای خوشبختی است که حزب دموکراتیک خلق ها (HDP) نیز موضع روشنی در قبال پایان دادن به رژیم اتخاذ کرده است. چنین موضعی به معنای ایجاد یک جبهه گسترده مخالف است که به دولت AKP-MHP پایان خواهد داد. با این حال، گمراه کننده است انتظار داشته باشیم برنامه بازسازی ارائه شده توسط این بلوک اپوزیسیون بتواند راه حل هایی را برای مشکلات انباشته جامعه که مستلزم تغییرات اساسی است، ارائه دهد. برنامه «اتحاد ملت» برای حل مشکلاتی که بر سر راه کشور و زحمتکشان گسترده است ناکافی خواهد بود. جامعه از بحران اقتصادی، فقر و بیکاری عمیق رنج می برد، سیاست های خصوصی سازی جاری است، دموکراسی به طور کامل کنار گذاشته شده، سکولاریسم پس زده شده و دولت به دنبال سیاست های امپریالیستی است.
اول از همه، نباید فراموش کرد که روند پیش رو یک تغییر ساده قدرت نخواهد بود. با خروج ترکیه از رژیم تک نفره، مقابله با این رژیم سیاه، یک روند مبارزه بسیار دشوار را پس از حزب عدالت و توسعه ضروری می کند. ما با نیرویی روبرو هستیم که رژیم را سازماندهی مذهبی کرده است و از طریق یک فرآیند ضدانقلابی تسلط نامحدود سرمایه را در همه عرصه ها برقرار کرده و به تمام بخش های کشور از بوروکراسی گرفته تا قوه قضائیه و نیروهای نظامی و شریعت سرایت کرده است.
در این شرایط، تحقق دگرگونی در ترکیه و برای طبقه کارگر به گونه‌ای که مشکلات را حل کند، تنها می‌تواند نتیجه یک مبارزه اجتماعی سازمان‌یافته با سمت گیری سوسیالیستی چپ باشد.
*
امروزه باید با بازپس گیری تمامی بنگاه های دولتی خصوصی شده و کلیه خدمات به ویژه آموزش و بهداشت که کاملا تجاری شده اند، تحول عمومی حاصل شود. آموزش و بهداشت که بر عهده دولت است باید رایگان باشد. مدارس و بیمارستان های خصوصی باید ملی شوند. اساسی ترین نیازهای انسان به ویژه انرژی، سرپناه، مراقبت، حمل و نقل و ارتباطات باید توسط دولت برآورده شود.
فضای سیاسی جدید باید بر اساس سکولاریسم مطلق ایجاد شود، با این ملاحظه که دولت تحت تاثیر هیچ کدام از فرقه ها و جماعت های دینی قرار نداشته باشد.
سیاست خارجی باید از تسلط آمریکا رهایی یابد. در این دوره که جهان به سمت تقسیم قدرت و جنگ های جدید می رود، وابستگی به امپریالیسم باید پایان یابد، تمام پایگاه های آمریکا و ناتو در کشور ما بسته و قراردادهای دوجانبه لغو شود.
مسئله کردها یکی از مهمترین مشکلات ماست. این مشکل باید به عنوان مشکل آزادی و برابری نه تنها برای کردها، بلکه برای همه ساکنان این کشور، به عنوان کلید دموکراتیزه شدن ترکیه تلقی شود. کارگران، ستمدیدگان و همه مردم ما شایسته زندگی مشترک در کشوری هستند که در آن صلح و دموکراسی حاکم است.
تمرکززدایی بر اساس دموکراسی مستقیم باید در سراسر کشور توسعه یابد. نظم اجتماعی دموکراتیک انقلابی که در آن مردم در همه سطوح حرف، اختیار و قدرت تصمیم گیری دارند، بزرگترین تضمین همزیستی است.
دولت باید اقدامات عاجل برای معضل بیکاری و بیکاران دارای مدرک تحصیلی انجام دهد. منابع عمومی که برای نجات شرکت‌های ورشکسته، احیای فرقه‌ها و رضایت سرمایه داران هزینه می‌شود، باید برای حل مشکل اشتغال جوانان استفاده شود.
همه اشکال ستم بر زنان و سلطه مردان در همه سطوح باید از بین برود. قانون شماره ۶۲۸۴ و کنوانسیون استانبول باید به گونه ای اجرا شود که جایی برای هیچ بهانه ای باقی نماند. باید محیط اجتماعی ای ایجاد شود که انواع تبعیض های جنسی را از بین ببرد و مردم بتوانند آزادانه و بدون ترس زندگی کنند.
تسلط کنسرن ها بر طبیعت و سرزمین ما منشا بحران غذایی است و نه تنها حال، بلکه آینده کشور را نیز در معرض خطر قرار می دهد. غارت زمین ها توسط کنسرن ها باید پایان یابد، نه یک مشت استثمارگر، بلکه کسانی که تولید می کنند و در زمین های خود زندگی می کنند باید حق و قدرت تصمیم گیری داشته باشند.
ما از چپ سوسیالیست می خواهیم که یک بلوک مبارزه تشکیل دهد تا مبارزه برای یک کشور برابر، آزاد، دموکراتیک، سکولار و مستقل را که در آن زحمتکشان و ستمدیدگان آنگونه که شایسته آنهاست زندگی کنند، تشدید کنند.
*
راه خروج دموکراتیک انقلابی ترکیه از میان همه ی این مشکلات، از طریق تقویت سیاست چپ سوسیالیستی ممکن خواهد شد. به همین دلیل در شرایطی فعلی، با ایجاد وحدتی مبارزه جویانه بین چپ سوسیالیست و نیروهای انقلابی و تبدیل آن به نیرویی مؤثر در تمام مراحل مبارزات انتخاباتی و پس از آن، مسئولیتی حیاتی بر عهده ما قرار دارد.
نباید فراموش کرد که سازماندهی یک مبارزه متحد در راستای برنامه چپ سوسیالیست نه تنها برای حل واقعی مشکلات طبقه کارگر، بلکه برای انحلال رژیم تک نفره کنونی نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. این مبارزه باید بر اساس مبارزه طبقاتی که به فعالیت های انتخابی و نمایندگی در مجلس محدود نمی‌شود صورت گیرد و تمام گام‌هایی که دولت کنونی علیه کارگران برداشته است را از بین ببرد. وظیفه ای که امروز حزب چپ سوسیالیستی ترکیه باید برای آن مبارزه کند ایجاد یک موج انقلابی است که نمایندگی خواسته های جامعه را داشته باشد.
ما خواهان اتحاد همه اقشار فقیر جامعه، ستمدیدگان، کسانی که خواهان پایان دادن به نابرابری های اجتماعی هستند، همه نیروهای اجتماعی، جنبش های سوسیالیستی و همه مردم مترقی، دمکراتیک، انقلابی و میهن پرست کشورمان، برای تحول دموکراتیک انقلابی ترکیه بر اساس سکولاریسم. علنی گرایی، مخالفت با سیاست های امپریالیستی، صلح و دموکراسی هستیم.
سنت‌ها و تجارب سوسیالیستی-انقلابی این کشور در بیش از نیم قرن مبارزه، آن قدر قوی است که هم به قدرت کنونی پایان دهد و هم آینده روشن کشور را بر اساس آزادی و برابری رقم بزند.
* حزب جمهوری خواه خلق (CHP)، حزب خوب (İP)، حزب سعادت، حزب دموکرات ترکیه (DP)، حزب دموکراسی و پیشرفت (DEVA)، و حزب آینده (Gelecek Partisi)
منبع: تارنمای سایت چپ ترکیه
